تمامی سختی های یک بازگشت

سخت تر از پذیرش ناکامی تلخ در مقابل کاشیما آنتلرز ژاپن، ورود مجدد به صحنه مسابقات داخلی ایران برای سرخ های تهرانی است. صحنه ای که آنها باید برای جبران عقب ماندگی های زمانی خود به طور متوسط هر چهار روز یک بار به میدان بیایند و نتیجه بگیرند و کیفیت و نتایج دیدارهای اخیرشان به صراحت گوشزد کرده که چنین توانی را ندارند. پرسپولیس که 2 تا 3 بازی کمتر از سایر تیم های لیگ انجام داده، در جام حذفی هم باید ابتدا روبه روی سپیدرود بایستد و در صورت عبور از این سد با پدیده هم مواجه شود تا به همان نقطه ای برسد که سپاهان هم رسیده و سایپا و صنعت نفت هم در تدارک رسیدن به آن هستند.

اندوخته اندک انسانی قرمزها بعد از مصدومیت تازه و سختی که گریبانگیر محمد انصاری شده، باز هم کم و کمتر شده و وضعیت آنها را به لحاظ نفر و نیرو که پیش تر هم تیره بود نا امیدانه تر ساخته است و دلخوشی آنها برای حل این مشکل به نفراتی است که از تابستان برای چنین روزهایی خریداری کردند تا پس از اتمام محرومیت اعمال شده توسط فیفا به خدمت گیرند. آنها مهدی ترابی، مهدی شریفی، مهدی شیری و البته سروش رفیعی هستند. در این که در این برهوت بی بازیکنی این نفرات به کار سرخ ها می آیند، تردیدی وجود ندارد اما زمان قابل توجهی باید سپری شود تا آنها به لحاظ فنی و تاکتیکی با پرسپولیس هماهنگ و در بازی گروهی این تیم حل شوند و نفرات قبلی که باید در راه ایجاد این هماهنگی بکوشند، آنقدر خسته و ویران اند که ارائه کمکی شایان توجه به اعضای تازه تیم برایشان بسیار سخت خواهد بود.
 
بدتر از هر چیزی
بدتر از هر چیزی نه درهم کوبندگی فیزیکی بلکه شکنندگی روحی قرمزها است که محصول از دست دادن جام قهرمانی آسیا در واپسین مرحله از مسابقات است. اگر باخت در مراحل قبل از فینال یک فایده داشته باشد، پرهیز از ضربه خوردن های روحی مهلک در پی ناکامی های بزرگ تر و پرتأثیرتر در فینال ها است و اگر شکوه حضور در فینال و همه بساط و روالی که روز شنبه به چشم دیدیم، یک عامل شهرت و اعتبار برای پرسپولیس و موجب ارتقای درجات ما از منظر فیفا و ای اف سی باشد، ناکامی در گام آخر هم به شکل و روالی که گفتیم تا مدت ها بعد قرمزها را آزار خواهد داد و روح و روان شان را معذب خواهد کرد. با این اوصاف کار مهم و وظیفه اصلی برانکو ایوانکوویچ در حال حاضر جدا کردن شاگردانش از بختک روحی این ناکامی است و این بسیار مهم تر از چیدن تاکتیک ها و تنظیم مجدد روش کار تیم برای دیدارهای بعدی است.
 
فرار رقبا در صدر جدول
در هفته هایی که پرسپولیس مشغول افسانه سرایی های آسیایی خود بود، پدیده و سپاهان دست به فراری بزرگ در صدر جدول لیگ برتر زده اند و حتی تراکتورسازی هم که فصل را بسیار بد شروع کرد، به گونه ای احیا شده و به جمع مدعیان پیوسته است. سرخ ها در شرایطی به لیگ رجعت می کنند که 9 امتیاز کمتر از تیم یحیی گل محمدی و 8 پوئن کمتر از تیم تحت هدایت امیر قلعه نویی دارند و دو دیدار اول آنها در لیگ پس از بازگشت که مقابل سپاهان در اصفهان و تراکتوری ها در تهران است، به تنهایی گوشزد می کنند که کار آنان در شروع مجددشان در لیگ تا چه حد سخت و نفسگیر است.

 خسته از معجزه گری!
پیروزی مجدد سرخ ها و نزدیک تر شدن شان به صدر جدول غیر ممکن نیست اما به فکری آهنین و جسم هایی بازسازی شده برای رسیدن به این مهم نیاز است و این پروسه آنقدر زمانبر است که نتوانیم از سرمربی کروات پرسپولیس درخواست یک معجزه دیگر را پس از کارهای اعجاز وارش در لیگ قهرمانان آسیا داشته باشیم. حتی برانکو هم به رغم تمامی حرف های امیدسازش و روحیه ای که شاداب است و از ایرادگیری ابا دارد، از این همه معجزه گری خسته شده است.