حق با علیپور است؛ نیست؟

این بار علی علیپور واقعا برای رفتن نیت کرده بود. پولی که از این جدایی نصیبش می شد شاید خیلی دندان گیر نبود اما او می خواست برود تا هم قراردادهای ارزان قیمتش با پرسپولیس را تلافی کرده باشد و هم بازی در اروپا را تجربه کند. اهمیتی هم نداشت که این اتفاق با حضور در تیم رده یازدهمی لیگ بلژیک برایش رقم بخورد. علیپور این حق را داشت که برود اما وقتی زولته وارخم از پرداخت 900 هزار یورویی به او و باشگاه پرسپولیس منصرف شد، به ناچار ماند.

با وجود منتفی شدن انتقال علیپور به فوتبال اروپا او روز شنبه در مصاحبه با خبرنگاران حاضر در تمرین پرسپولیس به گونه ای صحبت کرد که انگار هنوز تکلیف ماندن یا جدایی اش از جمع قرمزها مشخص نیست. علیپور مشخصا از رقم قراردادش ناراضی و ناراحت بود و این ناراحتی را رسانه ای کرد تا غیرمستقیم به مدیران باشگاه بگوید خواستار بالا بردن رقم قراردادش است و گرنه با وجود حضور در تمرینات، دیگر با پرسپولیس نمی ماند.
بهترین گلزن پرسپولیس طی دو فصل گذشته، در صحبت هایش صراحتا به قراردادهای 500-400 هزار دلاری یا یورویی با بازیکنان خارجی اعتراض کرد و گفت ارقامی که بازیکنان خارجی این تیم دریافت می کنند، با او و همبازیان ایرانی اش قابل مقایسه نیست. واقعیت این است که از وقتی بهای ارز سیر صعودی وحشتناکی داشته، حفظ بازیکنان و مربیان خارجی برای باشگاه ها تبدیل به یک معضل بسیار بزرگ شده.

در واقع با توجه به قراردادهایی که باشگاه های بزرگ لیگ برتری با بازیکنان خارجی شان منعقد می کنند، رقم ریالی این قراردادها چیزی بالغ بر 5 تا 6 میلیارد تومان می شود که با رقم قرارداد ستاره های ایرانی همان تیم ها اصلا قابل مقایسه نیست. این مسأله بیشتر از همه به چشم همان بازیکنان آمده و بعد از اعتراض هایی که در استقلال از سوی دو، سه ملی پوش این تیم صورت گرفت، حالا علیپور هم به این تفاوت ها اشاره کرده و اعتراض دارد.

در حقیقت باید گفت علیپور حرف تمام بازیکنان اصلی پرسپولیس را می زند که به خاطر قراردادهای 6-5 میلیاردی با بازیکنان ناکارآمد یا نیمکت نشین خارجی شاکی اند و دیگر نمی توانند نسبت به این تبعیض و تفاوت بی توجه باشند. ماریو بودیمیر کروات یک نمونه از همین بازیکنان خارجی ناکارآمدی بود که پایش به پرسپولیس باز شد. مهاجمی بی کیفیت که در زمستان سال گذشته به پرسپولیس آمد و تنها دو گل در تمام رقابت ها زد و حالا به خاطر مطالبات معوقه اش از این باشگاه به فیفا شکایت کرده است.

البته پرسپولیس خوش شانس بود که بودیمیر در کرواسی تیم پیدا کرد وگرنه می توانست رقم سال دوم قراردادش را هم از این باشگاه بگیرد. هر چند همین الان هم این مهاجم کروات در ازای همان قرارداد شش ماهه با پرسپولیس و بدون در نظر گرفتن هزینه های مربوط به اسکان و رفت و آمدش چیزی بالغ بر 100 تا 150 هزار یورو از پرسپولیس گرفته یا خواهد گرفت.

او در واقع بخشی از این پول را گرفته و بخشی دیگر را با شکایت، دیر یا زود خواهد گرفت. پرسپولیس هم چاره ای ندارد جز اینکه این پول را به او پرداخت کند. البته باشگاه باید خوش شانس باشد که بتواند باقیمانده بدهی اش به بودیمیر را با مصالحه و توافق پرداخت کند و مجبور به پرداخت جریمه ای علاوه بر مبلغ اصلی نباشد. با در نظر گرفتن قیمت یورو، پرسپولیس برای شش ماه چیزی حدود 5/1 تا 250/2 میلیارد تومان تنها برای رقم قرارداد به این بازیکن کروات پرداخت خواهد کرد اما رقم آخرین قرارداد علی علیپور با پرسپولیس نیم میلیارد تومان است. این در حالی اتفاق می افتد که کارآیی و تعداد گل هایی که علیپور برای پرسپولیس زده، قابل مقایسه با بودیمیر نیست اما او با نیم فصل بازی - که البته تعداد بازی هایش هم زیاد نبوده - و تنها با ثبت دو گل، به اندازه دو فصلِ علیپور پول گرفته است.

البته شاید برخی به این مسأله اشاره کنند که بودیمیر یوروهایش را در ایران خرج نمی کند و قیمت بازیکنان خارجی در همه جای دنیا همین است اما بازیکن ایرانی به این مسائل نگاه نمی کند و بدون توجه به چنین توجیهاتی خودش و بازیکن خارجی هم تیمی اش را در یک ظرف قرار می دهد. حق هم دارد که خواهان تساوی در حقوق پرداختی اش باشد چرا که هر دو از یک مبدا پول دریافت می کنند.

یعنی یا باید رقم قرارداد بازیکنان درجه یک پرسپولیس هم سه تا چهار برابر شود، یا اصلا بازیکن خارجی جذب نشود. اگر هم جذب می شود، به اندازه داخلی ها ریال بگیرد. البته طبیعی است که علیپور و هم تیمی هایش نسبت به هزینه های گزافی که برای بازیکنان شاخص خارجی می شود، اعتراضی ندارند و پرداخت ارقام سنگین به بازیکنان ناکارآمد است که آزارشان می دهد.

برای مثال بعید است در تیم پرسپولیس کسی با رقم پرداختی به بشار رسن مشکل داشته باشد اما وقتی مهاجمی طی شش ماه 150 هزار یورو می گیرد و نیمی از مسابقات را هم مصدوم است و در نیمی دیگر کاری از پیش نمی برد، حتما همبازیان و بیشتر از بقیه هم پستی هایش به این تبعیض اعتراض خواهند کرد. از طرفی به نظر می رسد مطرح شدن موضوع جذب مهاجم ازبکستانی با رقم 400 هزار دلار که چیزی بالغ بر 5 میلیارد تومان می شود یا حتی قرارداد رضا شکاری که احتمالا به دلار بسته خواهد شد، باعث شده علیپور اینطور به مدیران باشگاه پرسپولیس معترض شود.

البته ظاهرا درستش این است که حق را به او بدهیم که در سال های اخیر ارزان ترین قرارداد را در پرسپولیس داشته. هر چند شاید اگر بحث حضور ایگور سرگیف ازبک یا هر مهاجم خارجی دیگری در پرسپولیس منتفی شود، علیپور هم کوتاه بیاید.