حلالی: خیلی دوست دارم کریم تا آخر فصل بماند

پیشکسوت پرسپولیس گفت: اتفاقاتی که در بازی پرسپولیس رخ داد ثابت کرد مشکل این تیم روحی روانی بود چون مربی خارجی نمی‌تواند به لحاظ ارتباط عاطفی با بازیکن ایرانی که کاملاً احساسی در تمرین و مسابقات حضور پیدا می‌کند رابطه داشته باشد.
اسماعیل حلالی بازیکن اسبق تیم پرسپولیس در گفتگویی، درباره شرایط این تیم در دیدار مقابل خیبر خرم آباد و اتفاقاتی که با حضور کریم باقری در راس کادر فنی این تیم رخ داد اظهاراتی را مطرح کرد.

*چه اتفاقی افتاد که پرسپولیس تا این اندازه در دیدار مقابل خیبر خرم آباد متفاوت ظاهر شد؟
هر بیننده‌ای با تماشای این فوتبال پرسپولیس متوجه می‌شد که مشکل اصلی این تیم مسائل روحی روانی بوده است. این بچه‌ها طوری هستند که باید خیلی به آنها نزدیک شد اما متاسفانه مربی خارجی این مسائل را درک نمی‌کند و آقای گاریدو این آگاهی را نداشت. در ایران فوتبال به شکل دیگری است و مربی باید به بازیکن نزدیک باشد. کریم سالیان سال است با این بچه‌ها زندگی می‌کند و همه بچه‌های تیم او را بزرگ خودشان می‌دانند و برایش احترام قائل هستند. خودش هم شناخت کاملی از تیم دارد. وقتی طرفین چنین درک متقابلی از یکدیگر داشته باشند مشکلات کمتر می‌شود و ما می‌بینیم که چنین فوتبال خوبی از پرسپولیس به نمایش گذاشته می‌شود. امیدوارم این روند روز به روز بهتر شود هرچند که ما مشکلاتی داریم که باید آنها را رفع کنیم.

*اینکه می‌گویید مربی خارجی درکی از وضعیت روحی روانی بازیکنان ایرانی ندارد، پس چرا زمان حضور برانکو در تیم پرسپولیس آن نتایج درخشان برای این تیم آن هم با وجود مشکلات بزرگی مثل بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی اتفاق افتاد؟
چون برانکو قبل از اینکه سرمربی پرسپولیس شود سال‌ها در ایران کار کرده بود. او با مردم ما زندگی می‌کرد و کاملاً با روحیات مردم ایران آشنا بود. حتی می‌توانم بگویم برانکو، ما ایرانی‌ها را بهتر از خودمان می‌شناخت. از طرف دیگر او به کسی باج نمی‌داد و در تیم حرف اول و آخر را خودش می‌زد. زبان بچه‌ها را بلد بود و به همین خاطر هم توانست موفق باشد.

*اینکه پرسپولیس در دیدار با خیبر بعد از مدت‌ها با دو فوروارد بازی کرد تا چه اندازه در کسب این موفقیت و ارائه فوتبال زیبا تاثیرگذار بود؟
قبل از هر چیز باید بگویم متاسفانه یک تعداد از هافبک‌های ما سن‌شان بالاست و کار خودشان را به سختی در زمین انجام می‌دهند. وقتی ما با چهار هافبک و دو مهاجم بازی می‌کنیم فشار روی هافبک‌ها زیادتر می‌شود. چون هافبک باید کارش را تمام و کمال انجام بدهد وگرنه تیم آسیب می‌بیند. دیدیم که در همین بازی هم ما موقعیت‌هایی به حریف دادیم که دلیلش به خاطر همین آسیب پذیر بودن بازیکنان خط هافبکمان بود. این اقدام یعنی دو فوروارده کردن خوب است به شرطی که ما بتوانیم از موقعیت‌هایمان جلوی دروازه بیشتر استفاده کنیم تا اگر در عقب تیم مشکلی ایجاد شد و نهایتاً گل هم خوردیم در طرف مقابل با گل‌های زیاد این مشکل به چشم نیاید.

*سعید دقیقی قبل و بعد از مسابقه درباره برد پرسپولیس و اینکه دست‌هایی در کار بوده تا پرسپولیس از بحران خارج شود اظهاراتی را مطرح کرد. به نظر شما هدف از بیان این قبیل مطالب چه بود؟
به نظر من این آقا بهتر است درباره خودش و تیمش صحبت کند. چیزی که ما در بازی پرسپولیس مقابل خیبر دیدیم کوچک‌ترین مشکلی به لحاظ داوری وجود نداشت. ایشان نباید توقع زیادی از تیمش داشته باشد. ما در بازی‌های قبل هم مشکلات داوری داشتیم ولی هیچ وقت این حرف‌ها را نزدیم. سرمربی خیبر هم بهتر است دست از این کارها بردارد و به تیم خودش بپردازد.

*با وجود بازی خوب و بردی که پرسپولیس به دست آورد فکر می‌کنید کریم باقری همچنان به حضورش در راس کادر فنی پرسپولیس ادامه بدهد یا در پایان نیم فصل اتفاقات دیگری خواهد افتاد؟
من مطمئنم قطعاً این وضعیت ادامه دارد و تیم باز هم با همین دست فرمان نتایج خوبی با کریم باقری می‌گیرد. من کریم را قبول دارم و مطمئنم بچه‌های تیم هم این را می‌دانند. البته بازی‌ها رفته رفته سخت‌تر می‌شوند و او باید تیم را مدیریت کند. نمی‌دانم خودش چه کاری می‌خواهد انجام بدهد. اما فکر می‌کنم در این شرایط ما اگر مربی نیاوریم بهتر است چون هر کسی بیاید می‌خواهد بگوید من تیم را نمی‌شناختم یا تا بخواهد با بازیکنان تیم هماهنگ شود و آنها را بشناسد باز هم در ابتدای نیم فصل دوم یک سری امتیازات را از دست می‌دهیم. به نظرم باشگاه باید کریم را حفظ کند و به او اختیار بدهد و حتماً تا پایان فصل بهترین نتیجه را هم خواهد گرفت. مدیران هم در این مدت به دنبال یک مربی با سطح بالا باشند تا او را به عنوان یک مربی طولانی مدت برای فصل بعد به تیم بیاورند. اگر هم لازم شد در نیم فصل دوم یک مربی یا کمک مربی برای کنار دست کریم به تیم اضافه کنند، این هم خوب است.

*به عنوان آخرین پرسش درباره حواشی بازی با خیبر؛ بلافاصله پس از شروع مسابقه و با درخشش چشمگیر بازیکنان و بازی خوبی که از پرسپولیس دیده شد، برخی معتقد بودند بازیکنان تیم که ظرف این مدت کوتاه تا این اندازه متفاوت بازی کردند قبلاً برای گاریدو فوتبال بازی نمی‌کردند و اصطلاحا توی کار او می‌گذاشتند. تا چه حد با این موضوع موافقید؟
خیر اصلاً این را قبول ندارم. بازیکنان توی کار گاریدو نگذاشته بودند و اصلاً این ذهنیات را باید دور ریخت. در شخصیت فوتبالیست پرسپولیس این نیست که بخواهد چنین کاری را در قبال مربی‌اش انجام بدهد. وقتی بازیکن پرسپولیس لباس این تیم را می‌پوشد از دقیقه ۱ تا ۹۰ فقط به موفقیت پرسپولیس فکر می‌کند. بازیکن پرسپولیس حتی اگر در محلات هم بازی کند و لباس این تیم به تنش باشد هرگز خودش را در این سطح کوچک نمی‌کند.

*درباره مشکلی که در حاشیه بازی جوانان تیم پرسپولیس و جوانان کیا برای پسرتان رخ داد چه صحبتی دارید؟ برخی این موضوع و جنجال به وجود آمده در رابطه با درگیری چندین بازیکن و اعضای کادر فنی دو تیم با یکدیگر را به پسر شما ربط دادند؟
کاملا می‌دانم این اتفاقات و حرف و حدیث‌ها از کجا نشأت گرفت. من مدت‌هاست که دیگر با آکادمی فوتبال پرسپولیس کاری ندارم اما با چنین اتفاقاتی می‌خواهند اسم اسماعیل حلالی را زیر سوال ببرند.

*خودتان توضیح می‌دهید که ماجرا از چه قرار بوده است؟
بازی تا دقیقه ۱۰۰ بازی یک بر۰ به سود تیم کیا بود که تیم پرسپولیس گل می‌زند.

*پسر شما گل زد؟
من هم نمی‌دانم دقیقاً پسرم گل زده یا نه! چون او خودش می‌گوید من و هم تیمی‌ام دو نفری بلند شدیم و با هم ضربه سر را زدیم. بعد اصلا این بچه‌ها که کلاً ۱۵ یا ۱۶ سال بیشتر سن ندارند وقتی در آن دقیقه و فشار آخر بازی گلزنی می‌کنند طبیعتا خیلی خوشحال می شوند و بعد رفتند و به سمت نیمکت تیم مقابل ابراز خوشحالی می‌کنند که من اصلاً این را تایید نمی‌کنم ولی سوال اینجاست که چرا داور مسابقه به یک بازیکن پرسپولیس کارت زرد می‌دهد ولی پسر من را اخراج می‌کند؟! مگر شادی گل کردن اخراج دارد!؟ نهایت تنبیه بازیکن در چنین شرایطی یک کارت زرد است. خدایی نکرده، زبانم لال اگر رفتاری یا حرکتی دور از اخلاق صورت می‌گرفت بله، ولی پسر من فقط شادی کرده است و این شادی در فیلم مسابقه هم وجود دارد. بنابراین رفتاری که از سوی نیمکت تیم مقابل و در نهایت داور مسابقه در قبال شادی گل پسر من صورت گرفت اصلاً طبیعی نبود.

*در حین درگیری چه اتفاقی افتاده که همه از پسر شما اسم می‌برند و عده ای او را نقش اول این ماجرا معرفی می کنند؟
اصلاً در زمانی که درگیری شروع می‌شود پسر من در رختکن بود. بازیکنی که کارت زرد گرفت در زمین می‌ماند ولی پسر من بلافاصله بعد از اخراج به رختکن می‌رود و اصلاً در جریان این موضوعات نبوده، ولی متاسفانه آنهایی که می‌خواهند از این طریق برای پسرم و خود من حرف در بیاورند این موضوع را به پسر من ربط می‌دهند. باز هم می‌گویم من تایید نمی‌کنم که کسی گل بزند و برود به سمت نیمکت مقابل خوشحالی کند اما اینکه چهار نفر از بیرون از زمین بیایند و با تعدادی از پدران بازیکنان تیم حریف اتفاقات زشتی را رقم بزنند که در نهایت منجر به مشکلات بزرگتر شود کاملاً معلوم است که ماجرا از کجا آب خورده و چه کسانی پشت این قضیه بودند.

*به نظر شما چه برخوردی در قبال شادی گل بازیکنان تیم پرسپولیس می‌شد بهتر بود؟
اجازه بدهید درباره رفتار با جوانان و بچه‌های کم سن و سال با ذکر یک خاطره بگویم که چطور ممکن است با یک برخورد تنبیهی شدید، مسیر زندگی یک بچه عوض شود. من در زمان مربیگری زنده یاد پورحیدری در اردوی کیش همراه با ۴۶ بازیکن دیگر آنجا تمرین می‌کردیم. یک شب من به اتفاق تعدادی از بچه‌ها بدون اجازه رفتیم و چند ساعتی بیرون گشتیم و به هتل برگشتیم. وقتی آمدم منصورخان، که خدا رحمتش کند من را به اتاقش صدا زد. او می‌توانست در آن شرایط من را از اردوی تیم ملی خط بزند، مرا در اختیار کمیته انضباطی فدراسیون قرار بدهد، مرا به کمیته اخلاق بفرستد و خیلی کارها می‌توانست بکند تا مسیر زندگی من عوض شود اما او وقتی مرا به اتاق صدا کرد تک تک این کارها را به من گفت که می تواند بکند، ولی گفت این کار را نمی‌کند، به شرط اینکه متوجه بشوم چه اشتباهی کرده‌ام. بعد از آن اردو از بین ۴۷ بازیکن ۲۳ نفر را انتخاب کرد که من هم جزو آن ۲۳ نفر بودم و به تورنمنت آمریکا رفتیم که من جزو سه بازیکن خط دفاعی تیم ملی فیکس بازی کردم. در پایان تورنمنت آمریکا، یک شب به ما سه ساعت وقت دادند تا برویم و برای خودمان خرید کنیم یا بگردیم اما من آن سه ساعت را در اتاق نشستم تا بچه‌ها برگشتند. حالا می‌خواهم این را بگویم؛ یک رفتار تنبیهی تند و شدید با خطای کوچک یک نوجوان می‌تواند مسیر زندگی او را تغییر بدهد، این برخوردها با یک بچه ۱۵ ، ۱۶ ساله مشخص می‌کند که این آقایان اصلاً بلد نیستند با بچه‌های کم سن و سال چطور رفتار کنند وگرنه این همه های و هوی و جار و جنجال را برای یک شادی گل به راه نمی‌انداختند.