حیف، قلب شیر از سنگ بود!

يكي از اتفاقات ناگوار چند روز گذشته، درگذشت مادر افشين قطبي بود. اسم ها مهم نيستند؛ هر مادري هر گوشه دنيا بميرد، تلخ است. با اين وجود اتفاقي كه براي سرمربي سابق تيم ملي رخ داد، بنا به دلايلي جنبه فوتبالي هم پيدا كرد. قطبي در دوران همكاري اش با پرسپوليس شرط كرده بود پرداخت ماليات قراردادش بر عهده اين باشگاه باشد؛ شرطي غير حرفه اي كه هيچ كجاي فوتبال مدرن جهان مشابهش را نمي توان پيدا كرد. چنين شروطي صرفا به اتكاي حفره هاي موجود در ساختار فوتبال ايران تعيين مي شوند و مصداق بارز «فرصت طلبي» به شمار مي آيند. باشگاه پرسپوليس هم اين تقلب را به تقلبي ديگر آميخت و در همه اين سال ها از پرداخت ماليات قطبي طفره رفت؛ آنچه باعث شد افشين در صورت ورود به ايران، حق خروج از كشورمان را نداشته باشد. اين اواخر كه مادر افشين در بستر بيماري بود، چند مصاحبه پيرامون ضرورت پرداخت بدهي مالياتي قطبي به نقل از او يا نماينده اش در ايران روي خروجي خبرگزاري ها رفت، اما اتفاقي نيفتاد. حالا كه مادر اين مربي به رحمت خدا رفته، افشين به سيم آخر زده و ضمن گله شديد از كساني كه اجازه نداده او مادرش را براي آخرين بار ببيند، از احتمال شكايت به فيفا خبر داده است. قطبي همچنين سفارش كرد عكسش را همراه پيكر مادرش دفن كنند.

نكته تامل برانيگز اين است كه افشين قطبي در همه اعتراض هاي اخير، نقش خودش را در محروميت از ملاقات مادر به كلي ناديده مي گيرد. گذشته از اينكه او در نوع انعقاد قرارداد با باشگاه پرسپوليس مرتكب «سوءاستفاده» شده و هزينه اي مضاعف را به مردم ايران تحميل كرده، در حوزه «عاطفي» هم از آزمون اخير سربلند بيرون نيامد. قطبي بعد از اطلاع از بيماري مادرش ماه ها وقت داشت به تهران سفر كند، او را ببيند، در حد امكان به روند معالجه اش ياري برساند و در نهايت به شكل حضوري و قانوني دنبال رفع ممنوع الخروجي اش برود. در مواردي شبيه پرونده او، مسوولان مالياتي آماده همكاري و ارايه تخفيف هستند، كما اينكه در مورد برانكو چنين اتفاقي به شكل چشمگير رخ داد. بعد از قطعي شدن حضور ايوانكوويچ در پرسپوليس، نژادفلاح به رسانه ها گفت: «اصل بدهی برانكو ۷۸ میلیون تومان بود که ۱۶۰ میلیون تومان هم جریمه به آن اضافه شد اما یک سوم این جریمه را بخشيدند.» آيا واقعا قطبي نمي توانست دلش را به دريا بزند، به ايران بيايد و در مورد پرداخت چنين رقمي -كمي بيشتر يا كمتر- با باشگاه پرسپوليس يا اداره ماليات چانه بزند؟ چطور برانكو در مورد كارش ريسك كرد، اما افشين در مورد مادرش ريسك نكرد؟ حالا باز ما بدهكاريم؟ ما كه هم بايد ماليات پولي كه قطبي گرفته را بدهيم و هم ملامت هاي از راه دور او را تحمل كنيم؟

روزهايي كه افشين قطبي به خاطر خريد بازيكن شگفت انگيزي به نام «دي كارمو» مورد اتهام قرار گرفته بود، به روزنامه ها گفت: «من آنقدر پول دارم كه تا 10 سال مي توانم اصلا كار نكنم. محتاج چنين پول هايي نيستم.» او در بدبينانه ترين حالت ممكن شايد بايد حدود 100 ميليون از اين همه دارايي را شخصا از جيبش مي پرداخت تا براي هميشه كنار مادرش بماند. اين اتفاق اما رخ نداد، درست مثل همه آن 22 سالي كه افشين قبل از حضور در ايران اصلا مادرش را نديده بود و كوچكترين تلاشي هم براي كسب اطلاع راجع به او انجام نمي داد. رابطه هر كس با ديگران به خودش ربط پيدا مي كند، اما تلخ است اگر مرگ مادر، تبديل به مجالي براي تسويه حساب هاي مالي و فوتبالي شود.

نویسنده: بهروز رسایی