خاموشی ستاره های جعلی فدراسیون یکی پس از دیگری!

 فوتبال دوستان ایرانی امیدوار بودند پس از 43 تیم ملی ایران در جام ملت های آسیا به فینال برسد و طلسم 4دهه ای برای قهرمانی را بشکند. شاگردان کارلوس کی روش اتفاقا پرامید ظاهر شدند و تا مرحله نیمه نهایی، ایران را تیمی در حد قهرمانی نمایان کردند اما یک گام مانده به فینال، سامورایی ها آب سردی بر پیکره تیم ملی ایران ریختند و با تحمیل شکست 3 گله، سفیدپوشان ایرانی را به خانه فرستادند.

تنها شکست ایران در جام ملت های امارات که منجر به حذف تیم ملی شد، موجی از ناامیدی را بین دوستداران فوتبال در ایران به وجود آورد و باعث ناراحتی تمام مردم شد اما در کنار جنبه احساسی داستان، باعث شد تا فضایی به وجود بیایید و بتوانیم با نگرش دقیق تری عملکرد تمام تیم های ملی در یک سال اخیر را بررسی کنیم.

ناکامی ایران در طلسم شکنی جام ملت ها، در واقع پلان آخر نمایش ضعیف تیم ملی رده های سنی مختلف ایران بود. در سال 97 شمسی، نوجوانان ایران با عباس چمنیان در جام ملت های آسیا حضور پیدا کنند. چمنیان که به واسطه نمایش های درخشان تیمش در جام جهانی، باعث رویش بذر امید در دل فوتبال دوستان شده بود، این بار با ناکامی مطلق تورنمنت را ترک کرد. تیم ایران که جزو مدعیان قهرمانی به حساب می آید، در بازی نخست روی حرکت تکنیکی بازیکنان اندونزی دروازه خود را باز شده دید و در ادامه مسابقه هم نتوانستند این گل را جبران کنند. در دو بازی آینده تیم بااستعداد نوجوانان ایران 4 امتیاز کسب کردند اما در پایان از صعود به مرحله بعد بازماندند تا نایب قهرمان آسیا، نتواند راهی دور حذفی شود.

یک رده بالاتر یعنی تیم جوانان ایران نیز امسال را با ناکامی به پایان رساند. البته نتیجه در فوتبال پایه آنچنان ملاک نیست اما وقتی شکست های سریالی رقم بخورند، باید بررسی های بیشتری کرد و در راستای جبران آن گام برداشت. تیم جوانان ایران نیز در مرحله مقدماتی دور انتخابی جام جهانی نتوانست از سد اردن و سوریه بگذرد و به مراحل بالاتر برسد. این که تیم های پایه ایران به عنوان یکی از بهترین های آسیا، نتوانند سوریه، اردن، اندونزی، هند و... را مغلوب کنند، تاسف بیشتر و بیشتر می شود.

اما این پایان کار نبود. تیم امید ایران هم که با ستاره هایی چون مسلمی پور، قائدی، دلفی و... در بازی های آسیایی نتایج جالبی را به دست نیاورد. ایران که در مرحله گروهی می توانست صدرنشین شود، با قبول باخت مصلحتی به میانمار، از تقابل با کره جنوبی فرار کرد اما در اولین بازی دور حذفی بازنده شد و شاگردان کرانچار نیز خیلی زود با بازی های آسیایی خداحافظی کردند. البته تیم کرانچار روند نسبتا خوبی را طی می کند و کادرفنی نیز اعلام کرده اند که بیشترین حمایت ها در طول تاریخ از تیم ملی امید، در مقطع کنونی شکل گرفته و فوتبال دوستان ایرانی منتظر شکستن طلسم المپیک هستند.

این شکست های متوالی، با ناکامی تیم ملی بانوان در عرصه های مختلف همراه و سبب شده تا اهالی فوتبال به این باخت های پشت سر هم به چشم یک زنگ خطر نگاه کنند. تیم بانوان ایران در جام جهانی پیش رو حضور ندارد و تیم های پایه نیز از صعود به دور رقابت های جهانی بازمانده اند و تنها موفقیت دختران ایرانی صعود تیم نوجوانان به دور بعدی قهرمانی آسیا و همچنین صعود به دور دوم انتخابی المپیک 2020 بوده است.

نتایج این چنینی در حالی رقم خورده اند که چند وقت پیش صعود اکثر تیم های ملی به جام جهانی باعث شد تا فدراسیون فوتبال به نقل از برخی رسانه ها، لقب 5ستاره را برای خود برگزیند اما حالا در آسمان فوتبال ایران خبری از این ستاره ها نیست و شاید بی انصافی باشد که دلیل این شکست ها اعضای تیم عنوان شوند. بدون شک عدم توجه به این نتایج در کنار بی توجهی به زیرساخت ها، فوتبال ایران را به وضعیتی بدتر از این در آینده دچار خواهد کرد.