خوش به حال طارمي، نوراللهي، مسلمان و كاميابي نيا/ شاگردان ویسی لیاقت پرسپولیس را امضا کردند

دفاع بد، دروازه بان خوب را هم خراب و تسلیم می کند! این بلایی بود که بر سر استقلال صنعتی آورده شد! شاگردان ویسی، وقتی حریف بازی سریع و فوتبال درگیرانه پرسپولیس نشدند، اول وا دادند و سپس اینجا و آنجا، در لحظات بزنگاهی تسلیم شدن را تجربه کردند و سرانجام باختند!

همه چيز وقتي عليه تيم خوب شهر اهواز پيش رفت كه پرسپوليس به لطف بازي ساده و پرتكرارش، دفاع كردن را براي تيم آقاي ويسي تبديل كرد به كاري نشدني و كاري پُر از ايرادهاي حركتي!

درست مثل گل اول كه در آن نوراللهي، رضاييان و عاليشاه در به ثمر رسيدنش نقش درجه اول را داشتند! محسن بنگر هم يكي ديگر از مرداني بود كه در هجده قدم تيم استقلال صنعتي بود و تحت فشار نبود! بنگر، بازي با هافبك را بلد نبود و نيست، والا عاليشاه براي زدن گل اول، روي پاس كوتاه رامين رضاييان نيازي بر سوار شدن بر سر آقاي بنگر پيدا نمي كرد!

بايد گفته شود، آن هم با تأكيد فراوان كه «پرسپوليس هم از استقلال و هم از تراكتورسازي، نه شايد بهتر، اما حتماً كامل تر» بازي مي كند! چرا؟

استقلال در امر تبديل حالت بازي از دفاع به حمله، مهارتي انگشت نما دارد! تراكتورسازي در فاز تغيير حالت از حمله به دفاع، هم سريع و بدون فوت وقت عمل مي كند و هم چاشني خشونت را خوب و پرتأثير وارد چرخه عمليات دفاعي اش مي كند!

استقلال، گل هايش را بيشتر در زمان تبديل بازي از دفاع به حمله مي زند و پايه گلزني هاي تراكتور، ريشه دارد در توفيق و برتري زماني و دست بالا شدن مكاني، هنگام پس گرفتن بازي، براي پي گرفتن توپ و تغيير حالت از حمله به دفاع!
بازي پرسپوليس، به شهادت همه بازي هاي پرسپوليس در هر دوي اين زمان ها - از حمله به دفاع و از دفاع به حمله- چيره دستانه است! تيزچنگانه است! فرصت شناسانه و نيز فرصت طلبانه است!

پرسپوليس در اين لحظه هاي طلايي، سريع تر و پيگيرانه تر از بقيه عمل مي كند! گل دوم پرسپوليس به استقلال صنعتي كه اول به نظر مي رسيد محصول سرعت عمل طارمي باشد- كه اين هم بود و اين خود بخشي لازم از مقدمات گلزني در زمان تغيير حالت بازي است- در اصل، برش چندلايه و مهمي از مهارت هاي بازي بدون توپ تيم تحت امر آقاي برانكو ايوانكوويچ است! با سرعت به توپ از دست رفته حمله ور شدن براي تصاحب مجدد، با سرعت اقدام به حركت لازم و ممكن بعدي كردن بدون تلف كردن زمان!

پرسپوليس بازي مهمي را برد! پرسپوليس بازي سختي را هم برد! پرسپوليس اول حريف نباز - چغر بدبدن- اهوازي را خلع سلاح كرد! سپس در دام عنكبوتي خويش كه محصول سرعت بالا و پاس هاي ساده و پرتكرار و پرتعدادش بود، گير انداخت!

پرسپوليس اين روند را چنان خوب و همه جانبه به پيش برد كه شكست دادن سخت ترين و سرسخت ترين حريف، كاري سهل و آسان به نظر آمد! پرسپوليس، استقلال را صدرنشين كرد تا طعم خوش بازي هاي استقلال را بچشد!

در پرسپوليس جاي هيچ كس خالي نبود و نبود هيچ كس فهميده نشد! در اين تيم احمد نوراللهي، مرد اول است كه بازي به بازي «بازي اش» شكوفاتر مي شود! هر جا كه به سود پرسپوليس اتفاقي رخ مي دهد، حتماً ردي از پاي شماره 8 هست! مثل گل اول، مثل شوتي كه فقط تير دروازه جلودارش بود و...

محسن مسلمان را باز هم «مرد رونده» و بازيكن «توپ بر» و پاسور قرمزها مي بينيم! عاليشاه در حال قد كشيدن دوباره اي است و كاميابي نيا در حال تبديل شدن به دردسري تازه است براي همه آنها كه مي خواهند «شماره 6» تيم ملي باشند! هافبكي دفاعي با رويكردي مدرن در بازي!

مهدي طارمي، بي غلط حركت و جايگيري مي كند! او مزه شاگرد بودن نزد برانكو را مي چشد! حرف آخر را درباره فرشاد احمدزاده بايد گفت! شماره 10 پرسپوليس ياد مي گيرد كه ديده نشود! ياد مي گيرد كه براي خودش بازي نكند!

سخن درباره رامين رضاييان، باشد براي وقتي ديگر! براي زماني كه ياد گرفت با حريفان چگونه بايد برخورد كند! هادي نوروزي- مرحوم هادي نوروزي- بهترين الگو است، هم براي رضاييان، هم براي احمدزاده و هم براي همه!