داستان عجیب محمدخانی که به خاطر رفاقت؛ قید پیشنهاد آرمینیا بیلفلد را زد

ناصر محمدخانی ستاره پیشین تیم پرسپولیس می‌گوید: آلمانی‌ها من را خواستند و سلطانی باید برمی‌گشت که احساس کردم دور از معرفت است بمانم.

کم نیستند کارشناسانی که معتقدند اگر ناصر محمدخانی کمی دیرتر به دنیا می‌آمد امروز می توانست در بهترین تیم‌ها و معتبرترین لیگ های اروپایی توپ بزند. ستاره دهه ۶۰ پرسپولیس و تیم ملی ایران که شاهرخ بیانی استقلالی هم او را جزو ۲ نابغه تاریخ فوتبال کشورمان می‌داند. محمدخانی این روزها بیشتر سرگرم زندگی است و کمتر درمحافل فوتبالی آفتابی می‌شود اما بازی‌های تیم محبوبش پرسپولیس را هرگز از دست نمی‌دهد و...

مصاحبه شاهرخ بیانی را خواندید؟

*نه، مگر شاهرخ چی گفته؟
در مصاحبه با ما شما و حسن روشن را ۲ نابغه تاریخ فوتبال ایران خواند؟

*شاهرخ محبت دارد و خودش جزو اعجوبه‌ها و بهترین هافبک‌های دهه ۶۰ و تاریخ فوتبال ایران است. ما هم این قدرها تعریفی نبودیم!
شما تواضع به خرج می‌دهید اما بسیاری از کارشناسان معتقدند اگر ناصر محمدخانی کمی‌دیرتر به دنیا می‌آمد الان در بهترین لیگ‌های اروپایی توپ می‌زد؟

*این فرصت در گذشته هم برای من پیش آمد که در بوندس لیگا بازی کنم.
همان ماجرای تمرین با تیم کلن که به خاطر حمید درخشان قید بازی در آلمان را زدید؟

نه، ارتباطی به حمید درخشان نداشت. من و بهروز سلطانی در تمرینات تیم آرمینیا بیلفلد حضور پیدا کرده و تست دادیم که آلمانی‌ها گفتند فقط من را می‌خواهند.

*و شما هم معرفت به خرج دادید و برگشتید؟!
به هرحال من و بهروز سلطانی با هم به آلمان رفته بودیم. آنها من را خواستند و سلطانی باید برمی‌گشت که احساس کردم دور از معرفت است بمانم. به همین خاطر گفتم که ما دو نفر هستیم و اگر من را می‌خواهید باید با سلطانی هم قرارداد ببندید.

*ولی می‌توانستید اولین بازیکن ایرانی تاریخ آرمینیا بیلفلد شوید
شاید اما رفاقت با بهروز برای من مهم تر بود. آن زمان و در دوره ما خیلی چیزها مهم تر از پول و فوتبال بود. امروز شاید این مسائل تعریف نشده باشد اما آن زمان فرق می‌کرد.

*بعدها علی دایی و کریم باقری به این تیم آلمانی رفتند و خیلی هم خوش درخشیدند؟
علی دایی که به بایرن مونیخ رسید و باعث افتخار همه ما فوتبالیست‌ها شد. کریم باقری هم همین طور و چند فصل در این تیم آلمانی با قدرت توپ زد.

*الان که به گذشته فکر می‌کنید پشیمان نیستید؟
نه، چرا؟!

*به هرحال یک فرصت خوب برای بازی در بوندس لیگا را به خاطر بهروز سلطانی از دست دادید؟
گفتم که معیارها در دوره ما متفاوت بود. من یک تصمیم معرفتی گرفتم و هرگز هم پشیمان نیستم. آن زمان ارزش‌ها به این چیزها بود.

*اما امروز بازیکنان فوتبال به خاطر ۱۰۰ میلیون تومان پیراهن تیم خود را می‌فروشند؟
البته همین الان هم بازیکنان با معرفت و وفادار در فوتبال حضور دارند ولی شرایط عوض شده است. ما زمان جنگ تحمیلی فوتبال بازی می‌کردیم و معیارهای مادی خیلی در اولویت نبود. اغلب بازیکنان دلی و معرفتی توپ می‌زدند.

*شنیدیم یکی راننده تاکسی بود، آن یکی روی وانت کار می‌کرد یا اینکه دیگری معلم ورزش بود و...
بله، فوتبال ما حرفه ای نبود و بازیکنان آن هم همین طور. پول زیادی در بساط نبود اما واقعا خوش بودیم. یک سفر فوتبالی که می‌رفتیم حتی با اتوبوس یا مینی بوس به همه ما خوش می‌گذشت و فوتبال را به خاطر خود فوتبال می‌خواستیم.

*البته شما به قطر رفتید و در این کشور بازی کردید؟
همین طور است. آن زمان پولی درکار نبود و وقتی پیشنهاد قطری‌ها را به علی آقا پروین گفتم ایشان هم بزرگواری کرده و با جدایی ما موافقت کرد. علی آقا همیشه حواسش به شاگردان خودش بود و می‌گفت بروید و آینده و زندگی خودتان را تأمین کنید.

*ناصر محمدخانی اگر الان بازی می‌کرد بی تعارف چقدر قیمتش بود؟

(با تواضع فراوان) خیلی‌ها بهتر از ما بوده و هستند اما به این سئوال؛ دیگران باید جواب بدهند، نه من!