دایی و تلویزیون؛ کدام شجاعت؟ کدام آزادگی؟

مهم ترین جمله طغیان کلامی علی دایی بعد از برکناری اش از سایپا این است: «متاسفم برای شبکه خبر تلویزیون که اخراج مرا 24 ساعت زیرنویس کرد.» این جمله، به عالی ترین شکل ممکن روحیه بستانکارانه دایی از تمام دنیا را نشان می دهد و سوءظن ابدی او نسبت به زمین و زمان را آشکار می کند. دایی حتی پخش خبر اخراجش از تلویزیون را هم یک توطئه سازماندهی شده علیه خودش به شمار می آورد و حیرت انگیز است که بخشی از توده سرخورده جامعه که از شکل اداره تلویزیون دولتی ایران به ستوه آمده اند، چنین اظهارنظری را حمل بر آزادگی و شجاعت او می کنند!

البته بد نیست موقع مديحه سرایی براي شهريار، یادمان باشد این همان تلویزیونی است که هميشه یکطرفه ترین تریبون ها را به دایی داده تا هر چه دل تنگش می خواهد بگويد. اساسا با فرمان او بود كه عجیب ترین مناظره تاریخ بشریت در تلويزيون ترتیب داده شد؛ همان مناظره غیابی(!) با حبیب کاشانی که اول مدیرعامل اسبق پرسپولیس نیم ساعت حرف زد و بعد علی دایی تا سپیده صبح به او حمله كرد. اين بی ترديد بدترين و غيرحرفه ای ترين باج عادل فردوسی پور در طول همه سال های كارش بود. همین تلویزیون اما حق ندارد خبر اخراج دایی را زیرنویس کند؛ چون طفلكی ناراحت می شود. اصلا چطور بود صداوسیما بعد از برکناری دایی، دوباره خبر اخراج شفر را زیرنویس می کرد؟ بالاخره شفر اجنبی است و مثل دایی همیشه در کنار قشر آسیب پذیر کارگر زندگی نکرده!

اين يك بازی كهنه است. آلبرت انیشتین اگر علی دایی را می دید، همه عمرش را صرف اثبات نظریه نسبیت نمی کرد، چون خود این بشر، سلطان نسبی گرایی در تمام کره خاکی است. دایی سه شنبه در اصفهان لوگوی مطبوعات و سایت ها را کنار زد و گفت مقابل آنها مصاحبه نمی کند، اما 48 ساعت بعد که به این جماعت نیاز شد، همه شان را فراخواند و پشت تلی از میکروفن ها نطق کرد. تمام پرونده های دنیا زیر بغل اوست؛ از رویانیان با ریش بلندش تا حبیب کاشانی که مامور آموزش و پرورش بود و مصطفی مدبر که اسم اصلی اش «سردار غفور» بوده؛ منتها وقتی من و داداش با اینها قرارداد داریم و پول می گیریم، نیازی به این پرونده ها نیست، اما وقتی من و داداش را کنار گذاشتند، دست می اندازیم لای پوشه و اسناد خیانت و گمراهی شان را بیرون می کشیم.

خیلی از ما 80 میلیون نفر یک عمر است تيشه و چکش دست مان گرفته ایم که از دایی مجسمه انسان کامل بتراشیم، اما این بنده خدا مدام به زبان بی زبانی فریاد می زند: «من آنی نیستم که فکر می کنید.» حالا شما هی اصرار کن!