درباره نوراللهی: ستاره نیمکت نشین

آن هایی که از نیمکت نشینی نوراللهی در پرسپولیس تعجب می کنند و با وجود آمار خوب این بازیکن حضور او روی نیمکت را اتفاق عجیبی می دانند، احتمالا حافظه تاریخی ضعیفی دارند. ظاهرا آن ها فراموش کرده اند که نوراللهی چرا و به چه دلیل به تراکتورسازی رفت و سرباز شد. او در تفکرات برانکو و در ترکیب اصلی این مربی جایی نداشت و شماره ۸ ترجیح داد به جای گذراندن زمان روی نیمکت، سربازی اش را بگذراند تا با بازگشت مجدد به تیم شاید جایش در ترکیب اصلی پیدا شود. نوراللهی رفت و برگشت اما همچنان جایی در ترکیب اصلی برای او وجود ندارد. قبل از جدایی نوراللهی، دلیلی که برای نیمکت نشینی این بازیکن مطرح می شد، این بود که پرسپولیس با یک هافبک دفاعی بازی می کند و با حضور یک کامیابی نیای آماده طبیعی است که جایی برای نوراللهی نباشد.

حالا هم پرسپولیس با 2 هافبک دفاعی بازی می کند، هم کامیابی نیا به اندازه یک سال قبل آماده نیست و هم بازی نکردن نوراللهی چندان منطقی به نظر نمی رسد. محسن مسلمان این روزها به بزرگ ترین سوال منتقدان برانکو تبدیل شده و همه از نبودن او سوال می پرسند اما نوراللهی نشان داده که در دقایق کمی که برای پرسپولیس بازی کرده، مفید تر از تمام بازیکنان بوده و استحقاق این را دارد که غیبت او بزرگ ترین علامت سوال قرمزها باشد. نوراللهی در 2 بازی که بیشتر از ۳۰ دقیقه برای پرسپولیس در زمین بوده، از تیم آنالیز نود میانگین ۲،۷۵ را گرفته که با این نمره در میان بازیکنان پرسپولیس بعد از جلال حسینی و علیپور سوم است. در سایت متریکا که براساس آمار بازیکن در طول دقایقی که بازی کرده، به بازیکنان نمره داده می شود هم او توانسته ۷،۶۷ امتیاز به دست بیاورد و با اختلاف امتیاز زیادی بهترین بازیکن پرسپولیس باشد. او در هر 90 دقیقه به صورت میانگین ۱،۷ پاس کلیدی، ۴،۵ شوت و ۸۳ لمس توپ و ۱،۷ تکل داشته که در هر 3 آیتم، یکی از 3 بازیکن برتر پرسپولیس بوده است. در بازی مقابل استقلال خوزستان و سایپا هم که در ترکیب اصلی تیمش قرار داشته به ترتیب با ۷،۶۳ و ۸،۵۵ امتیاز بهترین بازیکن پرسپولیس شده است. علاوه بر لیگ برتر ایران، می توانیم سراغ آمار او در لیگ قهرمانان آسیا برویم. او برای پرسپولیس در مجموع این چند بازی ۸۰ دقیقه بازی کرده است. ۴ شوت و 3 شوت داخل چارچوب‏، ۵ پاس کلیدی حاصل عملکرد شماره ۸ قرمزها تنها در ۸۰ دقیقه حضور در میدان بوده است.

برای پی بردن به ارزش کار نوراللهی کافی است عملکرد او را با 2 هافبک دفاعی دیگر تیم که چند برابر دقایق حضور او در زمین بازی کرده اند، مقایسه کنیم. ربیع خواه در ۲۷۰ دقیقه بازی ۲ شوت، یک شوت در چارچوب و یک پاس کلیدی داشته است. کامیابی نیا هم در ۳۷۶ دقیقه، یک شوت که داخل چارچوب بوده و 3 پاس کلیدی را به نام خودش ثبت کرده است. این کارنامه ای است که بیش از هر منتقد دیگری این علامت سوال را مقابل برانکو قرار می دهد که چرا نوراللهی هنوز یک نیمکت نشین محض است؟