درخشش ستاره های فردا؛ به این می گویند خیریت

مفهوم «عدو شود سبب خیر» را اگر تا امروز درک نکرده بودید، پرسپولیس آن را به شما می آموزد. پرسپولیسی که طاهری و طارمی وقتی پنجره ی نقل و انتقالات را به رویش بستند، کسی فکر نمی کرد راه نفسی برایش مانده باشد اما این بار بیشتر اوج گرفت و سربلندتر بود. آنهم در حالی که نه حق ورود به بازار نقل و انتقالات را داشت و نه حتی توانست ستاره هایش را نگه دارد.

دست های پرسپولیس خالی شده بود و جوان هایی که تا پیش از آن حتی برای نشستن روی نیمکت باید گزینش می شدند، امیدوار. حالا آنها یک قدم جلوتر آمده و از بازیکنان تمرینی سکونشین تبدیل شده بودند به گزینه های جایگزینی یازده بازیکن اصلی تیم. تا امروز اگر فقط تماشاگر بازی های پرسپولیس بودند، حالا نوبت بازی شان رسیده و دیدیم که مهم تر از بازی کردن آنها اما یکی شدن شان با برنامه های تاکتیکی تیم است. حال آنکه پیش بینی کرده بودند پرسپولیس با آنها زمین گیر می شود.   

پیش از این هم البته جوان های پرسپولیس را در میدان دیده بودیم. مثلا همین سعید حسین پور. یا حتی حمیدرضا طاهرخانی که در دوحه برابر السد به میدان رفت. احسان علوان زاده و آدام همتی اما کمی باتجربه تر شده اند و محمدامین اسدی هم نشان داد که توانایی های فنی اش به تجربه ای که از آن بی نصیب است، می چربد. او در همان ده دقیقه ای که در زمین حضور داشت، مثبت و موثر بازی کرد و یک گل هم زد که داور به اشتباه آفساید اعلامش کرد.

موفق ترین جوان برانکو در تبریز اما سعید حسین پور بود که بجای طاهرخانی به زمین رفت. محدودیت های برانکو ایوانکوویچ برای انتخاب یازده بازیکن اصلی پرسپولیس او را به تغییر پست آدام همتی مجبور کرد و در حالی که تصور می شد این تغییر پست احسان علوان زاده باتجربه تر را به ترکیب اصلی برساند، در نهایت این حمیدرضا طاهرخانی بود که در پست هافبک کناری به میدان رفت و البته اصلا هم موفق نبود.

طاهرخانی با اینکه حرکات تکنیکی خوبی داشت، در پیش بردن توپ و حرکات ترکیبی چندان موفق نبود و در همان دقایق ابتدایی نیمه دوم تعویض شد. برعکس طاهرخانی اما حسین پور که بجای او به زمین آمده بود، نمایش بی نقص و قابل توجهی در ترکیب پرسپولیس داشت. او با اینکه یک هافبک میانی است، در کناره ی خط میانی نمایش خوبی داشت و با اعتماد به نفس بازی کرد.

حسین پور در سومین بازی لیگ برتری اش، سومین پست خود را تجربه کرد. او در یک صحنه بازیکن ماشین سازی را از پیش رو برداشت، وارد محوطه جریمه حریف شد و تلاش کرد اولین پاس گلش را بدهد اما موفق نشد. حال آنکه می توانست با پاسی ساده، همان توپ را به نوراللهی برساند و فرصت یک ارسال بلند را برای او فراهم کند اما ترجیح داد به دل دفاع حریف بزند و تکنیکش را به رخ بکشد. جوان هایی که پنجشنبه در تبریز با پیراهن پرسپولیس به میدان رفتند، در واقع ستاره های فردای فوتبال ایران هستند که به لطف کمبود بازیکن در این تیم، از روی نیمکت بلند شده اند تا «خیریت» را برای آقای گلی که پنجره را به روی آنها بست و رفت، معنا کنند.