ارتش سرخ دات کام

اخبار روزانه

دردنامه روزخبرنگار ...

نویسنده : ارتش سرخ

-

نظرات : 0 اظهار نظر

-

7 سال پیش

دردنامه روزخبرنگار

ارتش سرخ دات کام :

رسم است که به مناسبتهایی جشن گیریم و روند تاریخی رویدادی را تعقیب و از موانع عبورکرده و پیشرفتهای حاصله وامید به آینده گوییم اما حکایتهای این روزها چندان رسم متداول را تعریف نمی کنند و روز خبرنگار هم از این قاعده مستثنی نیست. امروز از کدامین خبرو نگارشی باید بعنوان بهانه ای برای پرتوافشانی یادکنیم؟

روزنامه های قدیمی که برای بسیاری از ما خاطرات روزهای زیبای نوجوانی و جوانی را تداعی می کنند به ورطه بازی کودکانه «کلاغ پر» افتاده و به جای کلاغ نامهای نوستالژیک هستند که نه پر که پرپر شده اند که ناخوشایند سرانجامی برای دنیای ورزشی و جوانان و... است. چه کسی باور می کند آن عشق عباس مسعودی که از همکاران ذبیح الله منصوری در روزنامه کوشش بود و به اطلاعات ختم شد به چنین روزگاری برسد؟

شاید سخن از دیجیتال خوانی ها شود که دشمن نشریات و کتابهای کاغذی شده است اما می پرسیم در بسیاری از کشورهای  متمدن که دسترسی به اطلاعات دیجیتالی با توجه به قوانین و کیفیت نت در آن کشورها بهتر است روزنامه ها تعطیل می شوند؟ خبرنگاری در روزگار ما تبدیل شده است به عاشقانه ای که مبتلایانش را راهی جنون و یا مرگ می کند. روزنامه ها نیز یک راه دارند و آن چیزی جز تخریب و تعطیلی خویشتنشان نیست.

امروز در مراسم روزخبرنگار در نقاط مختلف میهن می توانیم از موانع سخت عبورکرده سخن آوریم و یا از موانع بلند به نظر عبور نشدنی؟ کدامین روشنایی روز را برای خبرنگاری نشان دهیم؟ خبرها در کدامین مکان قابل نگارش هستند؟ وقتی نشریه ها تعطیل و بازار کاغذ و فیلم و زینک و.... اسفناک است نگارش ها در پستوهای نسیان و نا امیدی آرام آرام جان دهند بس که جان ندارند.

روزهای شنبه ای که دنیای ورزشی و کیهان ورزشی بیرون می آمدند را از یادنمی بریم. آن قلمها و مطالب تکرار نشدنی هستند و امروز باید در جشن روز خبرنگار بجای «ح» حمایت تنها از حسرت سخن گوییم.

امروز در فضای مطبوعاتی کمتر اصالت و قدرت و قدمت را نظاره گریم. هوچی گری و کوته فکری و سطحی نگری شده اند خمیر مایه ای برای آنچه امروز به آن نگارش خبر و تحلیل می گویند. سطح توقعات پایین است زیرا بزرگان روزنامه نگاری و روزنامه ها و مجله های قدیمی یا کنار گذاشته شدند و یا عطای درد و رنج را به لقای آگاه کردن مردم بخشیده اند.

باری غصه ها زیاد و در میانشان شیرین قصه کم یافت می شوند و چنین است که سخت باشد که جشن بکیریم اما به رسم ادب و به یاد تمامی اساتید و همکاران و جوانانی که سالهای طولانی از نوشته ها و عکسها و مصاحبه هایشان آموختم شادباش گویم.

لینک کوتاه : https://arteshesorkh.com/p/104620

نظرت رو بنویس

از حروف انگلیسی استفاده نکن

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر فقط کاربرانی که در سایت ثبت نام کرده باشند میتوانند نظر ثبت کنند.
جهت ثبت نام میتوانید اینجا کلیک نمایید.

اولین نفری باشید که نظرش را ثبت می کند.