درس اسپانیایی

قصه فوتبال اسپانیا به طرز باور نکردنی با دیکتاتوری فرانکو در هم آمیخته است. جنگ و سرکوب و مخالفین و عناد با فرهنگ و زبان کاتالان ها و نفرت از اسپانیایی که ریشه های قدرتمندی در فوتبال دارد تیمی ساخته بود که علی رغم بر خورداری از غولهایی چون رئال مادرید و بارسلونا و آتلتیکو مادرید و والنسیا و ... تا سال ۲۰۱۰ هیچگاه قهرمان جام جهانی نشده بودند. مشکل فوتبال اسپانیا ارتباط به دو مبحث مدیریتی داشت و آنها عبارتند از:
۱/ اولویتها و اهداف
۲/ تمرکز بر روی اهداف

در هر سیستمی اولویتها باید مشخص شوند. اسپانیا تا قبل لوییز اروگانس اولویتهای ملی را فدای ملاحظات سیاسی کرده بود اما پیرمردی آمد که اتحاد و همبستگی را اولویت لاروخا  کرد و نتیجه آن  کسب قهرمان اسپانیا در یورو ۲۰۰۸ و قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۰ و یورو ۲۰۱۲ بود. آنها افکار توتالیتر فرانکویی را کنار نهادند و اجازه دادند کاتالان ها و باسکی ها در کنار کاستیل ها برای افتخار بجنگند و دانستند پیروزی برای یک ملت است. دیروز سرمربی تیم ملی اسپانیا  لوپتگی اخراج می شود زیرا اولویت و در نتیجه تمرکزش را از دست داده بود. او تنها چند روز مانده به جام جهانی مشغول مذاکره کردن با رئال مادرید بود و این مسئله یعنی پروژه ملی تیم ملی اسپانیا در گرو عدم تمرکز و تغییر اولویتها شده بود.

اسپانیا یک ژنرال برای رهبری و بی گمان یک قهرمان می خواست که تیمش را متحد کند آنها هیرو را خواستند تا به جهان فوتبال و شاید جهان نشان دهند اولویت های ملی فراتر از خواسته های شخصی است. توتالیتری که کشوری را نابود می کند همیشه محکوم است آن گونه که دیکتاتوران تاریخ این گونه هستند و ملتی که از خشونت و نفرت توتالیتر هنوز هم در اسپانیا در امان نیست نیاز به اولویتهای ملی و تمرکز بر روی آنها دارد و اسپانیا اصول را فدای زیاده خواهی و عدم تمرکز مربی کرد که بی گمان پس از استعفای زیدان اولویت اولش یعنی موفقیت لاروخا برایش کمتر شد.

باید به انتظار نشست و نتیجه فنی این اقدام را دید. اما بی گمان این درس مدیریت اسپانیایی ها ستودنی است.