درس های لیگ قهرمانان برای «فوتبال ایرانی»

ایران در هفته نخست از فصل جدید لیگ فوتبال قهرمانان آسیا صاحب دو شکست، یک تساوی و فقط یک پیروزی شد که در نگاه نخست و حتی یک نگرش ثانوی کارنامه ای ناامیدکننده به حساب می آید زیرا به جز در یک مورد که با رقیبی از عربستان مصاف داده ایم حریفان ما از امثال ازبکستان و قطر بوده اند.

نگاهی دقیق تر به ما می گوید از چهار نماینده ما در شروع مرحله گروهی فصل 2018 لیگ قهرمانان قاره فقط یک تیم در کشورمان میزبان بوده و محل انجام دیدارهای هر سه تیم دیگرمان در خارج از خاک ایران بوده و از قضا تک بردمان هم که شکلی قاطع داشته در همان مسابقه و مکان و توسط پرسپولیس به ثبت رسیده است. تراکتورسازی در زمین ظاهرا بیطرف عمان تسلیم یکی از دو نماینده عربستان (الاهلی) شده، ذوب آهن در قطر با نتیجه 3 بر یک به الدحیل باخته و استقلال پریشب با الریان دیگر تیم قطری 2 بر 2 مساوی کرد.

با نگاه فوق به ماجرا درمی یابیم کارنامه ای مبتنی بر «یک از 4» (یک پیروزی در چهار دیدار) آنقدرها هم نتیجه بد و مایوس کننده ای نیست و می تواند مقدمه ای بر کسب نتایج بهتر در هفته دوم و هر چهار هفته بعد از آن باشد. البته به ذوب آهن این ایراد وارد است که چرا به رغم جلو بودن از رقیب قطری تا دقیقه 70 به آن شکل در 20 دقیقه پایانی پاشید و سه گل متوالی خورد و به تراکتور خرده گرفت که چرا تن به یک بازی کم افت و خیز مقابل الاهلی عربستان داده و به واقع مطابق میل حریف بازی کرده و خبری از روح پرشور این تیم در میدان نبوده است اما دو تیم تهرانی کار کم نقص تری را ارائه دادند.

پرسپولیس البته نزدیک به حد کمال ظاهر شد و برد 3 بر صفر این تیم مقابل نسف قارشی نشان داد که یک بار دیگر امیدهای اصلی ما را در این آوردگاه آسیایی سرخ های تهرانی روی دوش های مقاوم خود حمل می کنند. استقلال هم چون در نیمه اول نوسان زیاد و عملکرد دفاعی ضعیفی داشت و 2 بر یک عقب افتاد اما در نیمه دوم خودش را جمع کرد و سرانجام در دقیقه 87 با ضربه سری جانانه (از علی قربانی) بازی باخته را به تساوی 2 بر 2 کشاند، نمره مردودی نمی گیرد و برعکس بازی قوی و امیدساز این تیم در بخش هایی از مسابقه ثابت کرد که آبی ها حتی مقابل دو «قدرت» اصلی تر گروه خود نیز حرف های رسایی برای گفتن خواهند داشت و آن دو «قدرت» تیم های العین امارات و الهلال عربستان هستند که فصل پیش مسبب حذف استقلال و پرسپولیس از این رقابت ها شدند.

لازمه کسب نتایجی بهتر در هفته های بعدی لیگ قهرمانان آسیا برنامه ریزی درست و به فراخور ویژگی های این مسابقات و در آمدن از قالب های سنتی و پرهیز از ارائه همان الگوها و روش های جاری و رایج در لیگ برتر در صحنه این پیکار قاره ای است. در بازی دو نماینده شهرستانی مان در لیگ امسال آسیا به رغم اینکه هدایتگر یکی ارطغرول ساغلام ترکیه ای است و دیگری امیر قلعه نویی پرتجربه، نشانه های ملزومات فوق دیده نشد و ذوب آهن پس از گلزنی بسیار زود به دفاع صرف کشیده شد و از نظر بدنی هم از دقیقه 70 به بعد آشکارا کم آورد و تراکتوری ها نیز پس از به ثمر رسیدن تک گل الاهلی عربستان به شکلی آسان جز حملاتی کور و نامشخص حربه دیگری را برای رسیدن به هدف - نتیجه تساوی - از خود به نمایش نگذاشتند.

توقعات از فوتبال ایران که در صحنه های ملی در قاره کهن پیشتازی می کند، در جام های باشگاهی قاره نیز بسیار بیش از این است و دیدارهای هفته بعد نشان می دهد سه تیم پیروز نشده هفته نخست تا چه میزان در رفع ضعف های  خود موفق بوده اند و البته کار تمامی آنها سخت خواهد بود زیرا پرسپولیس نیز مسافر قطر است و آنجا مسابقه آسانی را برابر یاران ژاوی و مرتضی پورعلی گنجی (تیم السد دوحه) تجربه نخواهد کرد. این دیدارها به ما خواهد گفت از آزمون و خطاهای هفته نخست چقدر درس گرفته ایم و تا چه میزان از مشخصه های سنتی «فوتبال ایرانی» فاصله گرفته ایم و چون لیگ برتر فعلا تعطیل است، این بهانه هم وجود نخواهد داشت که به سبب شرکت در این رقابت داخلی فرسوده و فاقد طراوت بوده و کاری از پیش نبرده ایم.