در نکوهش صخره 36 ساله/ تولدت مبارک آ سد جلال

"دِكي، من اين حسيني و نمي خواستم بابا اون يكي و ميخوام"
اين ديالوگ معروف علي پروين باعث شد نام سيدجلال حسيني در اوايل دهه هشتاد برسر زبانها بيافتد. اما در آن مقطع نه اين حسيني پرسپوليسي شد و نه آن. مدافع مستحكم ملوان چهارسال بعداز آن روز سر از پايتخت درآورد، اما نه پرسپوليس، بلكه سايپا.

سيدجلال با سايپا قهرمان ليگ ششم شد تا چشمان سرمربي وقت تيم ملي او را بگيرد ، در حاليكه كمتر كسي تصور مي كرد در حضور مدافعان صاحبنام آن زمان به او بازي برسد اما قلعه نويي از همان بازي اول تيم ملي در مالزي به او اعتمادكرد. گل او در اولين بازي ملي رسمي او به ازبكستان تورنمنت را به شكل رويايي براي سيدجلال ٢٦ ساله استارت زد.

سيدجلال دوسال ديگر در سايپا بازي كرد و با رفتن قلعه نويي به سپاهان او نيز چمدانها را به مقصد اصفهان بست. سه سال رويايي در اصفهان و هت تريك در قهرماني ليگ روزگار را به كام سيدجلال كرد. خاطرات بازيهاي او در كنار بنگر و هادي عقيلي يادآور روزهاي طلايي سپاهانيهاست.

يك دهه بعداز اظهارنظر پروين، سيدجلال پرسپوليسي شد اما ديگر نه از پروين خبري بود و نه از نسل قبلي پرسپوليسيها. فصل اول كابوس وار بود و به تلخي از دست رفتن قهرماني جام حذفي گذشت و كسب عنوان هفتمي در ليگ. در فصل بعد در حاليكه جام در مشتش بود و با بنگر و نيلسون سلطان كلين شيت بودند شوت علي عليپور جام را از سيدجلال و پرسپوليس گرفت تا فولاديها جام را به اهواز ببرند.

در حاليكه به پرسپوليس قول تمديد داده بود با دريافت كامل مطالباتش راهي قطر شد تا دست عليرضارحيمي و علي دايي در پوست گردو بماند. در بازگشت درحاليكه منتظر يك اشاره از پرسپوليس بود تا مجددا سرخپوش شود با نه بزرگ برانكو مواجه شد تا وقتي در آخرفصل با نفت منصوريان پرسپوليس را برد نوك پيكان انتقادات به سمت سليقه پروفسور برود.

اما آغاز ليگ شانزدهم با اولين پيشنهاد از سوي پرسپوليس راهي اين تيم شد تا دوره دوم حضورش اين بار باشكوه باشد. قهرماني قاطعانه در ليگ شانزدهم و صدرنشيني بلامنازع در ليگ هفدهم و حضور درجمع چهار تيم برتر آسيا با كاپيتاني كسي شكل گرفت كه نوك پيكان كثيف زردنويسان انگ دوپينگ را به او بچسباند اما اين پايان ماجرا نبود، تست دوپينگش منفي درآمد تا روسياهي به زغال بماند.

در تمام اين يك دهه آمادگي بالا، استحكام و جديت اورا به صخره اي غيرقابل نفوذ تبديل كرده است. اغراق نيست اگر سيدجلال حسيني را بهترين مدافع فوتبال ايران در اين سالها بدانيم. كسي كه كلين شيتهاي تيم ملي و پرسپوليس بخش زيادي اش را مديون اوست. سيدي كه براي قهرماني در ليگ برتر انگار وجودش الزاميست. براي جاودانگي در ليگ برتر سيدجلال راه زيادي در پيش ندارد، چندي ديگر جام هفدهم در دستانش بالا مي رود و تيم ملي با قدرت رهبري كاپيتانش قصد تاريخ سازي دارد.

تولدت مبارك آ سد جلال!