دشمن پرسپولیس معنی این عشق را هرگز نمی فهمد

روزی که هادی رفت دل خیلی از ما شکست. روزی که رفت درد درونمان بیشتر شد. قلب هزار تکه ما فقط رفتن هادی را کم داشت! غصه پرسپولیس و سالها انتظار برای دیدن دوباره آن تیم محبوب کم غصه ای نبود که غصه پرواز بی بازگشت هادی هم به آن اضافه شد. ناامیدی همه وجودمان را گرفته بود. می گفتیم این غصه دیگر تمامی ندارد. می گفتیم این ناکامی ها ابدی است. می گفتیم خدا از ما رو برگردانده!

اما این پروازپایان آرزوهای ما نشد. رفتن هادی تبدیل شد به یک نور امید! نوری که دل پر زخم ما را مرهم شد. او با پرواز ناگهانی اش زندگی را به این خانواده بزرگ باز گرداند. برای رفتنش اشک ریختیم و دلهایمان سبک تر از قبل کنار هم قرار گرفت. با نام کاپیتان ابدی پرسپولیس از آن همه تلخی کنده شد. دقیقه 24 با فریاد نامش به تیم انرژی دادیم. نا امیدی جایش را داد به عاشقی! عشق به نجابت هادی  چه غوغایی در دلمان به پا کرد. یکی شدیم و دست پرسپولیس را گرفتیم. پرسپولیس شد همه وجودمان و ما شدیم انگیزه پرسپولیس. همه اینها کار هادی بود. هادی بود که این عشق را سامان داد و قدرتش را عیان کرد.

و این عشق پرسپولیس را به یک قدمی قهرمانی رساند.

حالا عده ای می خندند و خیال می کنند ما خرافاتی شده ایم. خیال می کنند داریم از هادی بت درست می کنیم و می خواهیم مسیر زندگی امان را به دست اوهام بدهیم! نباید به ریشخند این افراد توجه کرد. آنها هیچوقت عاشق نبودند که بدانند چه درد مهلک و چه حس شیرینی دارد!

هادی به همه ما انرژی داد و این انرژی خیلی ها اذیت کرد. حالا ما مانده ایم و جواب آن همه انرژی مثبت. روح هادی فقط با قهرمانی پرسپولیس به آرامش می رسد. در این 2 بازی به همه ثابت می کنیم که برای نجابت هادی و بزرگی پرسپولیس چطور مشق عاشقی خواهیم کرد. باز هم دست در دست هم دل در گروی عشقی بزرگ. رقیبان هرگز معنای این عشق را نخواهند فهمید. تا هادی هست تا قهرمانی راهی نیست. با همین فرمول جادویی عشق روز آخر را شروع دوباره ای برای پرسپولیس خواهیم ساخت.