ذولفقارنسب: فقر مطلق در اینجا باعث تعجبم شد

مربی سابق تیم ملی فوتبال ایران و سرمربی تیم قهرمان سایپا در دو دوره در دهه ۱۳۷۰؛ اینها نقاط روشن زندگی حرفه‌ای بیژن ذوالفقارنسب محسوب می‌شوند.
سال‌ها پس از آن افتخارات و یکه‌تازی در آسمان فوتبال ایران بیژن ذوالفقارنسب در هیبت جدیدی فرو رفته است؛ یک کارشناس فوتبال و مشاور وزرای ورزش. چیزی که شاید به‌عنوان او یعنی "دکتر" در فضای ورزش ایران برمی‌گردد که عموما از ورزشکاران تحصیل کرده خالیست.
او چندی پیش به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره پرسپولیس برگزیده شد و در شرایطی که حکم ریاست و کمیته توسعه فدراسیون فوتبال را نیز دریافت کرده بود، وارد بازی سختی شد که از ابتدا پایانش مشخص بود؛ او در گفت‌وگویی با رادیو ورزش درباره چرایی استعفایش از ریاست هیئت مدیره پرسپولیس توضیح می‌دهد.
این مصاحبه مفصل و البته نکته دار از بیژن ذوالفقارنسب است:

* دلیل استعفای زودهنگام شما چه بود؟
دلایل خاص خودش را داشت. من سال‌ها با تیم پرسپولیس زندگی و بازی کردم و شادی‌ها و ناراحتی‌های متعددی را گذراندم و به‌صراحت می‌گویم به دلیل سابقه حضورم در این باشگاه علاقمندی ویژه‌ای به این تیم دارم و از یک‌طرف به دلیل اینکه من معلم و مربی باشگاه‌های مختلفی بودم هیچ‌گاه علاقمندی خودم را بروز ندادم اما الان باید بگویم‌ علی‌رغم میل باطنی‌ام، من از وضعیت موجود در تیم پرسپولیس رضایت ندارم و وظیفه‌ام ایجاب می‌کند که به سمع و نظر شما برسانم.

* مگر قبل اینکه مسئولیت بگیرید از وضعیت اطلاع نداشتید؟
خیلی از افراد هستند احساس مریضی می‌کنند و گاهی نقاطی از بدنشان درد می‌کند. کسی که عاقل است پیش دکتر می‌رود و دکتر می‌گوید چه مشکلی دارد ولی کسانی که اعتقاد ندارند می‌ماند تا مریضی بیشتر می‌شود و شاید در سن جوانی دنیا را ترک کند. قرار نیست همه چیز را ما آنی بگوییم و هر روز هم دکتر برویم. دکترهای حقیقی و واقعی زیادی در باشگاه پرسپولیس حضور دارند و داشتند که باید مشکلات عدیده تیم پرسپولیس را می‌دیدند و به اطلاع مسئولان ورزش کشور می‌رساندند. ما الان در شرایطی هستیم که به جرات می‌توان گفت هیچ‌کدام از تیم‌های فوتبال ما استاندارد‌های لازم برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا را ندارند.

* منظور شما از دکتر‌ها چه کسانی هستند؟
هیئت مدیره، مدیران ارشد باشگاه، مشاورین قوی که هر باشگاهی باید داشته باشد، مربیان محترمی که در اختیار باشگاه هستند و خیلی از زمان‌ها بازیکنان با هوش و عاقلی هستند که می‌توانند ایرادات باشگاه را به مسئولان را بگویند اما چون این باشگاه هیچ‌وقت یک مدیریت با ثبات و قوی و در سطح بالا نداشته، با حداقل امکانات و هزینه‌های بسیار زیاد و غیرمتعارف باشگاه را مدیریت کرده‌اند. من در حدود ۱۲ روزی که حکم در دستم بود متوجه شدم که این باشگاه در کمال صداقت مربیان و بازیکنانش به موفقیت دست پیدا می‌کند و این عمل در شان سابقه فوتبالی و ورزشی کشور ما نیست. متاسفانه اعضای هیئت مدیره اکثرا برای یک دوره می‌مانند و برای دوره بعد، اشتباهات و عدم توانمندی خودشان را برای رفع مشکلات باشگاه متوجه می‌شوند و برای دوره دوم دیگر سراغ وزارت ورزش نمی‌روند. من هم چند روز در باشگاه بودم و امکانات باشگاه را به وضوح دیدم و متوجه شدم در این شرایط نمی‌توانم کار کنم و باید بروم جای دیگری. اگر بتوانم در وزارتخانه مسئولین را راضی می‌کنم شرایط حرفه ای و استاندارد را برای باشگاه‌های ما در سطح کشور فراهم کنند.

* وقتی در نشست خبری از آقای گل‌محمدی درباره شما سوال کردند پاسخی ندادند. شما اختلاف نظری با آقا یحیی دارید؟
نشنیدم و این مساله را از شما می‌شنوم. آقای گل‌محمدی از فوتبالیست‌های بسیار با تربیت و مودب و منظم تیم ملی بودند و حتی در دوران جوانی‌شان که عضو تیم جوانان بودند؛ من به اتفاق آقای حسن حبیبی مربی این تیم بودیم و به دفعات مسافرت‌های مختلفی رفتیم. من این دید را ندارم و نمی‌دانم. شاید ایشان مشکلی داشته باشد.

* بحث چند شغله بودن شما در استعفا مطرح نبوده است؟
شما تعریف شغل را به من بگویید.

* شما در فدراسیون فوتبال مسئولیت دارید و مشاور وزیر هستید و در باشگاه پرسپولیس مسئولیت دارید. یعنی گرفتن حقوق.
‌من هنوز کارم را با فدراسیون فوتبال شروع نکرده‌ام. صحبت‌های مقدماتی شده اما یک روز هم کار نکردم. در وزارت ورزش سال‌ها مشاور ورزشی بودم و یک ریال هم دریافت نکردم. با چند فدراسیون همکاری می‌کنم و بسیار مقطعی است. من با فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان همکاری می‌کنم و هفته‌ای یک جلسه می‌روم و در فوتبال‌شان نظارت می‌کنم چون امسال می‌خواهند در مسابقات المپیک حضور پیدا کنند. هر وقت ورزش‌های معلولین و جانبازان مسابقات فوتبال دارند من هفته‌ای یکی، دو بار در تمرینات‌شان حضور پیدا و هم‌فکری می‌کنم. این دو شغل. در سنندج، مرکز استان کردستان که زادگاهم است من یک کانون حمایت از نابینایان و کم بینایان با هزینه شخصی ایجاد کردم و یک ریال از کسی دریافت نمی‌شود. هیچ حمایتی هم از طریق سازمان بهزیستی و نهادهای دیگر از این مجموعه نمی‌شود. تنها مشکلی که من پیدا کردم همین مساله است که یک عده ناآگاه من را چهارشغله و پنج‌شغله تلقی کردند. حدود ۱۵ سال است بازنشست شدم و زندگی‌ام را به‌راحتی می‌گذرانم و نیازی به حقوق گرفتن از فدراسیون جانبازان و ناشنوایان یا فدراسیون فوتبال ندارم. از ورزش هیچ درآمدی ندارم.

* شما دلیل مشخصی برای کناره گیری خود اعلام نکردید.
طی دو نوبت دو ساعته که سر تمرین و به باشگاه پرسپولیس رفتم وضعیت را ارزیابی کردم. باشگاه پرسپولیس هیچ‌کدام از استانداردهای لازم مورد تایید فیفا و AFC را ندارد؛ به دلیل اینکه زمین اختصاصی ندارد، یک مجموعه کامل ورزشی برای مدرسه فوتبال‌شان ندارند چون تمام باشگاه‌های حرفه‌ای باید آکادمی فوتبال داشته باشند، باید سالن سرپوشیده زمستانی داشته باشند، سالن بدنسازی داشته باشند، باید استراحت‌گاه لازم را داشته باشند. مشکلات مالی به کنار، استانداردها فیزیکی را هم ندارد. تنها دو باشگاه در ایران استاندارد لازم را دارند؛ یکی باشگاه فولاد خوزستان و یکی سپاهان. بقیه باشگاه‌ها استانداردهای لازم را ندارد. یعنی از بین باشگاه‌های لیگ برتر و لیگ یک ما شاید چهار یا پنج باشگاه با ارفاق بتوانند مجوز حرفه‌ای را به‌دست بیاورند. باشگاه پرسپولیس یکی از فقیرترین باشگاه‌های فوتبال کشور ماست. این اهانت تلقی نشود. باشگاه پرسپولیس با این‌همه قدمت تنها سرمایه‌ای که دارد، چهار پنج مربی بسیار خوب و تراز اول در کشور است که من به جرات می‌توانم بگویم این کادر می‌توانند در تیم‌های متوسط اروپایی هم کار کنند؛ چون عملکرد پنج ساله‌شان این را نشان داده است. این تعریف نیست، یک واقعیت است که فوتبال ما ظرفیت‌های بسیار بالایی را دارد. امیدوارم که فدراسیون فوتبال وظیفه اصلی‌اش را در قبال فوتبال حرفه‌ای و ایجاد استانداردهای لازم برای تیم‌های مدعی حضور در لیگ‌های معتبر جهانی فراهم کند. الان بسیار باعث تاسف جامعه ورزش و فوتبال است که تیم‌های ما را به غیر از دو باشگاه محروم کردند که این دو تیم هم به برکت وزارت نفت و کارخانه‌‌های عظیمی که در اصفهان وجود دارد حضور خواهند داشت. باعث تعجب است که چرا تاکنون باشگاه پرسپولیس در فقر‌مطلق در بزرگترین مسابقات حضور پیدا می‌کند و باعث تعجب است که چطور این موفقیت‌ها را به‌دست می‌آورد.

* آیا قبول دارید اینکه یک ساعت قبل از قرعه کشی گفتید پرسپولیس و استقلال در لیگ قهرمانان حضور دارند و اینکه همزمان با بازی پرسپولیس در شبکه دیگری حضور پیدا کردید؛ حاشیه ایجاد کرد؟
بله. خیلی نمی‌خواهم پیرامون اتفاق اولی که فرمودید بحث کنم چون در لابلای صحبت‌هایم همه متوجه شدند چرا گفتم. چند ساعت قبل از روزی که با من صحبت کردند از چهار‌ پنج نفر شنیدم که از دو وزارتخانه معتبر نمایندگانی را فرستادند که ضمانت لازم را مثل دوره‌های گذشته به AFC بدهند و آنها ظاهرا چراغ سبزی را نشان دادند که بیایند و اینها رفتند و موفق نشدند که مجوز لازم را برای دو تیم دیگر بگیرند. اما در‌ مورد دوم، من را در جریان نگذاشتند پرسپولیس یک بازی خارج از تهران دارد و در اصفهان برگزار می‌شود. ساعت دو بعد از ظهر یکی از همشهری‌های عزیزم که در یکی از شبکه‌های تلویزیونی کار می‌کند گفت شنیدم با تیم نرفته‌ای. گفتم من را نبردند. به هر صورت من را مجاب کردند که به برنامه‌شان بروم.

* رئیس هیئت مدیره پرسپولیس اطلاع نداشت تیمش آن روز بازی دارد؟
من در جریان قرار نگرفتم. دیگر توضیح نمی‌دهم. نه زمان پرواز را و نه ساعت پرواز یا اینکه با اتوبوس می‌روند یا هواپیما را من در جریان قرار نگرفتم.

* حرف پایانی

برای سلامتی آقای محمد نصیری قهرمان افسانه‌ای وزنه برداری جهان دعا می‌کنم. شنیدم امروز ار بیمارستان مرخص شدند. برای ایشان از خداوند متعال آرزوی سلامتی دارم. ایشان یکی از مفاخر بزرگ ورزش کشورمان بودند و امیدوارم همه برای سلامتی ایشان دعا کنند.