رودررو با یک ماراتن تازه

پرسپولیسی ها پس از تمرینات امروز و یک دیدار تدارکاتی و نمادین مقابل پیشکسوتان این باشگاه، بار و بساط خود را برای دو هفته می بندند و به تعطیلاتی می روند که بیش از هر یک از تیم های لیگ برتری سزاوار آن اند. این سزاواری از آن رو بیشتر است که سرخ ها در راه بازگشت دوباره به نقاط بالای جدول لیگ برتر و نایب قهرمان شدن در آسیا تلفات و ضایعات زیادی دادند و محمد انصاری و حسین ماهینی را به سبب مصدومیت های شدیدشان برای مدت 9 ماه از دست دادند و سایر نفرات شان نیز چنان فرسوده شدند که هر آن امکان خلق خطری مشابه برای آنها هم می رفت. تیمی که به سبب کمبود مهره و منع خریدهای تازه (توسط فیفا) به آخرین چکه های آب حیات ذخیره شده در وجود خویش روی آورده بود، هرچند زنده ماند تا باز هم بجنگد و یک بار دیگر در جلوی صف مبارزه جویان بایستد اما کارش در ماه های اخیر چنان خطیر بوده که حتی رقبای درجه اولش اعتراف داشته اند چیزی همانند کندن صخره از کوه های فولادی بوده است.

با این همه پرسپولیس از تعطیلی جدید و مضر 55 روزه ای که به لیگ تحمیل شده، راضی نیست، زیرا به رغم تمام خستگی ها و شرح و اوصافی که برشمردیم، در روزهای منتهی به تعطیلی لیگ از نو به پرواز درآمده بود و طوری در زمین سپاهان به تساوی 1-1 رسید و پارس جنوبی جم را 3-1 برد (و شاید با اختلاف بیشتری هم باید می برد) که انگار بلایای فوق را از سر نگذرانده و آن همه رنج را متحمل نشده و به سبب کمبود شدید بازیکن دست به تغییر پست های جنون آسا نزده بود.

پرسپولیس البته با ورود رسمی شیری، رفیعی و شریفی به چرخه کارش از شروع دوران تازه راضی است و فردا که دیدارهای تیم ملی در امارات تمام شود، مهدی ترابی را هم تحویل خواهد گرفت اما شاید برانکو بدش نمی آمد که با توجه به پرواز درآمدن مجدد شاگردانش یا لیگ اصلاً تعطیل نمی شد و یا حداکثر تعطیلات نیم فصل آن به دو هفته می کشید و شرایط به گونه ای درنمی آمد که در یک تعطیلی تقریباً دو ماهه پشت تیم آنقدر باد بخورد که در شروع مجدد مسابقات داخلی از دهه سوم بهمن، سرخ ها تا حد زیادی سرد و فاقد آمادگی مسابقه ای باشند. سختی کار آنها زمانی بیشتر می شود که یادآوری کنیم زمان مذکور تاریخی است که فصل جدید مسابقات جام باشگاه های آسیا هم در آستانه آغاز خواهد بود و مصاف مجدد با یک «السد» انتقامجو کار آسانی نخواهد بود.

مأموریت نخست
پرسپولیس در آن زمان و مقطع خاص به سبب مشغولیت های آسیایی اش و لزوم برگزاری فشرده لیگ در نیم فصل دوم به قصد جبران زمان عظیم از کف رفته یک بار دیگر با معضل برگزاری مسابقاتش به فاصله هر چهار یا پنج روز مواجه می شود و اگر در نظر بگیریم که دو دیدار این تیم در جام حذفی هم به همان دوران موکول شده، در می یابیم که تمام هم و غم برانکو و مأموریت نخست دستیاران و یارانش باید ایجاد مقاومت جسمانی و قوه تحملی باشد که برگزاری موفقیت آمیز این تعداد دیدار را در فرصتی قلیل میسر سازد. سرمربی کروات پرسپولیس که راهی کرواسی می شود و 12 دی برای از سرگیری دور جدید تمرینات سرخ ها به تهران بر می گردد، اعلام کرده که علاوه بر جذب چهار مهره ای که در دوران «پیش فصل» قرارداد بستند و نام شان در سطور قبلی آمد، دو سه بازیکن جدید دیگر را هم طلب کرده و فهرست مربوطه را به ایرج عرب داده تا سرپرست جدید پرسپولیس پیگیر آن باشد اما نام ها به صراحت مشخص نیستند و شایعات پیرامون یک هافبک از باشگاه فولاد خوزستان (سینا مریدی) و یک بازیکن تراکتورسازی و مدافع دیگری است که باید صبر کرد و دید نامشان چه خواهد بود.
 
بالاتر از نداشته ها
آنچه پرسپولیس دارد و فراتر از تمامی نداشته هایش است و حتی اعتصاب اخیر نفرات معترض این تیم به عدم دریافت دستمزدهایشان را تا حد عمر یک حباب کوتاه ساخت (شجاع خلیل زاده گفت: گمان نکنید که ما اعتصاب کرده بودیم و فقط مشغول ناهار خوردن بودیم!) عزم گروهی و هوشیاری مربی است که به نداری ها خو گرفته و برای خود مؤلفه های تازه ای را تدوین و اجرا کرده اند و به تبع آن مصمم اند در رویارویی با ماراتن تازه ای که از بهمن ماه اژدهاوار به روی آنها دهان می گشاید نیز کم نیاورند.