رویایی به نام تیم«ب» از واقعیت تا خیال / عبدی یک روز نباشد، چه می شود؟

بعد از اینکه حسین عبدی از ایران رفت کمتر کسی خبری از او می گرفت. فوتبال را که کنار گذاشت. تجارت خودش را در امارات دنبال کرد. از ابتدا و از همان دوران بازیگری آدم تاجر پیشه ای بود. در امارات که بود همراه با دوست تاجرش یک تیم کارگری به نام « ویند» را راه انداخت. یک تیم آماتوری بود که تعدادی بازیکن در کنار کارشان فوتبال بازی می کردند. اوایل یک شوخی و سرگرمی به نظر می رسید ولی بعد ها یک تیم قدر شد. تیم های مطرح ایرانی وقتی در امارات اردو می زدند به واسطه عبدی بازی دوستانه ای با ویند داشتند و کار به جایی رسید که دیگر هیچ تیمی نمی توانست «ویند» را ببرد. چه بسا اگر همان روزها در لیگ امارات شرکت می کردند به مدارج بالا می رسیدند.

عبدی که به ایران آمد، آن تیم هم از بین رفت. حالا کاملا احساس می شود که حسین عبدی در تشکیل تیم « ب» همان تفکرات را دنبال می کندبا این تفاوت که حالا دانش لیسانس حرفه ای مربیگری خود را به آن اضافه کرده است. متوقف کردن تیم ملی دانشجویان فقط با دو هفته تمرین و تنها با انتخاب بازیکن از میان دوهزار متقاضی از این منظر اتفاقی نبود.

از نظر بسیاری تفکر عبدی باطل است. منتقدان می گویند بازیکنی که اینقدر خوب باشد بیرون نمی ماند. ولی عبدی می گوید: بازیکنان خیلی خوب زیادی هستند که یا راهش را بلد نبودند یا درگیر کار و زندگی شدند و فقط یک فرصت می خواهند.

ما می گوییم روش رشد و پیشرفت بازیکنان در ایران، همچنین وضعیت کشف استعدادها و پرورش آنها در ایران به قدری افتضاح و فاجعه است که در عمل خیلی از استعدادهای تاپ حتی خودشان نمی فهمند چه اعجوبه هایی هستند.

به عنوان مثال هر یک از ما در محله های قدیمی خودمان و از دوران مدرسه و دبیرستان چنین بازیکنانی را به یاد می آوریم. نگارنده این مطلب با وحید هاشمیان هم مدرسه ای بود. در همان دبیرستانی که بودیم، حداقل 20 بازیکن فوتبال بودند که وحید هاشمیان اصلا برابر آنها حرفی برای گفتن نداشت ولی وحید در مسیر درست قرار گرفت. هدف و برنامه ریزی داشت و همت کرد.

حالا یک سوال وجود دارد. اگر یک روز حسین عبدی نباشد چه اتفاقی برای تیم «ب» روی می دهد. پاسخ ساده است. نابود می شود. کسی برای آن حوصله و وقت دارد. همین حالا که عبدی حضور دارد و هیات مدیره بودجه تصویب کرده است، چشم کسی آب نمی خورد هزینه ای صورت بگیرد. عبدی تا چند سال دیگر در پرسپولیس خواهد بود؟ پس چرا باید به تیم «ب» امیدوار بود. مگر اینکه روش عوض شود. تشکیلات تیم «ب» باید به شکل دیگری باشد شاید که دوام پیدا کند.

ابراهیم فتاحی - پیروزی