روی کاغذ، توی زمین، پای دل

درباره ستاره های خارجی الاهلی عربستان افسانه ها ساخته شده است. اگرچه که بازیکنانی به نسبت باکیفیت هستند امّا کافی است نگاهی به بازی های لیگ عربستان بیاندازی تا ببینی چندان هم آن غول های ساخته شده نیستند. بازیکنانی که اگر شانس بازی در جایی بهتر را داشتند هزاران دلار نفتی هم پاشان را به لیگ سطح پایین عربستان نمی کشاند؛ چرا سطح پایین؟ گل های عمر سوما مهاجم الاهلی و آقای گل چند فصل گذشته لیگ عربستان را تماشا کن و ببین آیا تنها اوست که مهاجم خطرناکی ست یا قلب دفاع تیم های عربستانی هم حفره بزرگی دارد؟

الاهلی هفته گذشته در لیگ عربستان مقابل الفتح بازی کرد. دقیقه ۶۴ مسابقه لئوناردو هافبک برزیلی این تیم به بازی آمد. شور و هیجان ورزشگاه و گزارشگر عربستانی را که ببینی دستگیرت می شود که برادران عربستانی هر چه قدر هم پول خرج کنند در نهایت از فوتبال همین جنبه های سانتی مانتالش را بیشتر می پسندند؛ تا پایان بازی هر بار که او صاحب توپ شد گزارشگر «برزیلی، برزیلی» پرآب و تاب از دهانش نمی افتاد و تماشاگران هم نیم خیز می شدند برای برزیلی، و او تقریبا بیشتر توپ ها را لو داد. حکایت باقی خارجی هاشان هم همین است؛ فتفاتزیدیس یونانی اگرچه تکنیکی ست امّا اغلب گوشه ای ایستاده تا توپی به او برسانند و رقص پایی کند و بلکه پاس خوبی بدهد. کلودیمیر دسوزا شاید پرتلاش ترین خارجی الااهلی باشد که در میانه میدان حسابی می دود و توپ می گیرد و پخش می کند امّا باز هم شور و نشاط هافبک های پرسپولیس را ندارد. آنها هم جای خوبی را برای کار راحت پیدا کرده اند.

فوتبال ایران سال ها از همه دنیا عقب مانده و درجا زده. هنوز در سر تا سر ایران به عدد انگشتان یک دست هم ورزشگاه استاندارد و چمن مناسب نیست؛ هنوز تکلیف بلیط فروشی ورزشگاه ها مشخّص نیست و هنوز هزار و یک جای بساط می لنگد. این وسط امّا پرسپولیس به هر نحو خودش را از سیستم معیوب باشگاه های ایرانی کنده ست. پرسپولیس در حوزه مدیریتی اگرچه پرایراد امّا بسیار بهتر از تیم های دیگر اداره می شود و در حوزه فنّی هم بهترین ها را بالای سرش دارد و روی کاغذ هیچ کم از الاهلی عربستان ندارد.

 القصّه اینکه سال ها به خاطر همه عقب ماندگی ها در برابر میلیاردرهای خلیج فارس فقط دل بسته ایم به «دعای خیر» و «غیرت». این پرسپولیس امّا آن قدر خوب و سزاوار و برتر از همه تیم های غرب آسیا ساخته شده که سزاوار پیروزی امشب باشد؛ اگر بازیکن ها توی زمین همانی باشند که آمارهاشان می گوید و از آنها دیده ایم و به آن می شناسیم شان. روی کاغذ، توی زمین، پای دل، پرسپولیس باید برنده جدال با الاهلی باشد.