سوال روز؛ ۶هزار دست لباس تیم ملی چه شد؟

بلاتکلیفی تیم ملی فوتبال ایران، تنها به داستان نیمکت و کارلوس کی روش مربوط نمی شود و ابعاد دیگری نیز دارد. در فاصله کمتر از 5 ماه تا شروع جام ملت های آسیا، نام سرمربی تیم ملی هنوز مشخص نشده، برگزاری اردوها در هاله ای از ابهام قرار دارد و وضعیت تولیدکننده لباس ایران نیز مبهم به نظر می رسد.

تیم ملی، ماه های منتهی به جام جهانی را با آدیداس پشت سر گذاشت. خیلی زود، جزئیات شوکه کننده توافق با برند مطرح آلمانی، منتشر شد تا همه علاقه مندان به فوتبال در ایران، متوجه شوند که تیم ملی از لباس های آماده و تمرینی آدیداس استفاده می کند و برای پوشیدن لباس های این کمپانی، باید لباس ها را با تخفیف هفتاد درصدی بخرد. برخلاف وعده های مهدی تاج و همکارانش در فدراسیون فوتبال، خبری از درآمدزایی به واسطه فروش پیراهن ایران در جام جهانی نبود و حالا شنیده می شود که 6 هزار دست لباس کامل، در انبار کمپ تیم های ملی خاک می خورند.

از آنجایی که آدیداس دیگر قصد ندارد به قراردادش با تیم ملی ایران ادامه دهد، احتمالا تیم ملی در جام ملت های آسیا، یک برند ایرانی خواهد پوشید. حالا سوال بزرگ این است که سرنوشت لباس های آدیداسی که در اختیار فدراسیون فوتبال قرار دارند، چه خواهد شد؟ 

قیمت یک دست کامل از لباس تیم ملی ایران در صورت محاسبه با دلار دولتی(4200 تومان)، نزدیک به 400 هزار تومان است. البته در بازار ایران قیمت یک دست لباس ورزشی آدیداس (پیراهن، شورت و جوراب) بیش از 800 هزار تومان است. با این وجود حتی فکر کردن به چنین فروشی در سطح بازار غیرمنطقی به نظر می رسد. چراکه اگر فدراسیون این لباس ها را وارد بازار کند، قرار نیست آنها را در اختیار نماینده های رسمی آدیداس قرار دهد. فروشنده های معمولی لباس تیم ملی  را به قیمت ارزان تری خواهند خرید و طبعا به قیمت ارزان تری خواهند فروخت. علاوه بر این، به نظر می رسد در شرایط فعلی پیراهن تیم ملی متقاضی چندانی نداشته باشد. چرا که جو جام جهانی فروکش کرده و در بی خبری محض از سرنوشت تیم کی روش، بعید به نظر می رسد کسی سراغ خرید لباس آدیداس ایران برود.

شاید در نزدیکی جام ملت ها، گروهی از هواداران مشتاق خرید پیراهن های تیم ملی شوند اما نباید فراموش کرد که هوادارها همواره ترجیح می دهند آخرین مدل این لباس ها را برای خودشان داشته باشند و به سراغ ورژن های قدیمی و منقضی شده، نروند. از همه مهم تر، اینکه فدراسیون برای تامین لباس ها احتمالا به زودی با یک برند جدید قرارداد امضا خواهد کرد. آیا برند موردنظر زیر بار خواهد رفت که برای تیم ملی لباس تولید کند و به صورت همزمان، شاهد فروش پیراهن های تیم با آرم آدیداس در بازار باشد؟

به‎نظر می رسد فدراسیون در ماجرای لباس های آدیداس، با بن بست تازه ای روبه رو شده است. از همان ابتدا منتقدان بر این باور بودند که این قرارداد سودی برای فوتبال ایران نخواهد داشت. شواهد نشان می دهد آنها اشتباه نمی کرده اند. فدراسیون نه تنها نتوانسته برای مدتی طولانی همکاری اش را با آدیداس ادامه دهد، که بعید است بتواند حتی درصد ناچیزی از 2 میلیون دلار درآمد پیش بینی شده اش از فروش پیراهن های این کمپانی را هم به دست بیاورد. مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال امیدوار بود قرار دادن نام یک کمپانی معتبر در کنار تیم ملی، یک امتیاز بزرگ برای فدراسیون او تلقی شود.

داستان پرفرازونشیب لباس ایران، همچنان ادامه خواهد داشت. پیش بینی می شود کارلوس کی روش به سادگی زیر بار استفاده از لباس های بدون کیفیت داخلی نرود و از طرفی کمپانی های شناخته شده دنیا انگیزه ای برای همکاری با فدراسیون ندارند. نتیجه این روند، خاک خوردن لباس هایی است که در همه جای جهان، منبعی مهم برای درآمدزایی فدراسیون ها هستند.