سومین قهرمانی برانکو اقتصادی بود

پرسپولیس با کسب 61 امتیاز از 30 بازی قهرمان شد. یعنی پیروی از فرمول قهرمانی که در فوتبال ایران از دیرباز وجود داشته است. کسب 2 امتیاز از هر بازی به علاوه یک.

پرسپولیس در هفته های پایانی از نظر سبک بازی طراوت گذشته را نداشت. امتیازات حساسی را از دست داد و به خوبی گذشته بازی نمی کرد. این می تواند دلایل متعددی داشته باشد. حذف از لیگ قهرمانان آسیا طبیعتاً روی تیم از نظر روحی و روانی تأثیر منفی گذاشته بود و به زعم برانکو فشردگی بازی ها تیم را خسته کرده بود. این ها حتی اگر دلایل قانع کننده ای برای توجیه نباشد، باید اذعان کرد که سومین قهرمانی پرسپولیس هم ارزشمند بود. همان طور که اشاره شد نیم فصل پنجره تیم بسته بود و از سویی در پایان تیم با سه امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم قهرمان شد و بر جام بوسه زد.

بازی های اقتصادی پرسپولیس به خصوص در دور برگشت بازی ها البته که برای رسیدن به جام بود. پرسپولیس پیش تر با سبک فوتبالی که ارائه داد فوتبال خوب خود را اثبات کرده بود. نزدیک شدن دیگر مدعیان به پرسپولیس در سال سوم البته قابل پیش بینی بود به این خاطر که همه تیم ها متوجه تفکرات برانکو در سبک بازی شده بودند و شناخت ها نسبت به بازیکنان کامل شده بود. این ها بدین معنی است که تیم پرسپولیس برای تکرار قهرمانی در فصل آتی با دردسر بیشتری مواجه خواهد شد و برای رهایی از این وضعیت یا باید سبک بازی اش را تغییر دهد و یا با اضافه کردن نفرات جدید به ترکیب به سمت و سوی جدیدی از نظر چهره و همین طور سبک بازی برود.

پرسپولیس در فصلی که گذشت با وجود همه انتقاداتی که به خاطر سبک بازی متوجه این تیم بود، شایسته ترین تیم برای قهرمانی بود چراکه برای به دست آوردن تک تک امتیازاتش جنگید و طبیعی است گاهی اوقات تیم های بزرگی، چون پرسپولیس فقط برای کسب امتیاز بازی کنند نه رضایت تماشاگر با ارائه بازی های خوب و تهاجمی. هر چند این سبک از بازی در بازی های برون مرزی خیلی پاسخگوی چالش ها نخواهد بود همان طور که پرسپولیس در آسیا این فصل با سبک بازی ای که ارائه داد به جایی نرسید.