سکه های لای گز، پنالتی ها آورده؛ فساد!

هر چند وقت یک بار هستند نفراتی که درباره فساد در فوتبال حرف می زنند، اما این حرف ها گوش شنوایی ندارد. قصه، قصه فوتبال ناپاکی است که قرار بود همیشه پاک باشد. می گویند گذر زمان همه چیز را مشخص می کند. شاید سال ها از اتفاقی که افتاده گذشته باشد و دیگر نتیجه فلان بازی برای هواداران دو آتشه فلان تیم اهمیتی نداشته باشد و فقط باعث شود تا آنها سری به نشانه تاسف تکان بدهند، اما نمی توان به همین راحتی از کنار شاکله اصلی موضوع و اینکه فساد در فوتبال ایران بیداد می کند عبور کرد. چند روز پیش بهروز رهبری فر و امروز هم خداداد عزیزی پرده از مسائلی برداشتند که عمق فاجعه را نشان می دهد. رهبری فر البته ۵ سال قبل هم از این افشاگری ها کرده بود اما حرف های او در گوش کسی فرو نرفت و هیچ کسی واکنشی به آن نشان نداد. این بار بازیکن سابق استیل آذین خیلی شفاف از تبانی، خرید داور و خرید بازیکن حریف صحبت کرده است: «در استیل آذین همه نوع کارهای غیراخلاقی بود؛ خرید داور، خرید بازیکنان حریف و سحر و جادو! مثلا به گلر شموشک پول دادند، به هر سمتی توپ را می زدیم، او به طرف دیگری شیرجه می زد. یا مدافع تراکتور که بی دلیل دقیقه ۱۰ بازی جوری بازیکن ما را زد که اخراج شد. دورانی که در استیل آذین حضور داشتم به هر نحوی می خواستیم به لیگ برتر صعود کنیم که خدا یقه مان را گرفت.»

رهبری فر رک و پوست کنده حرف می زند؛ خداداد عزیزی هم همین طور. آنجا که می گوید: «يادم هست يك بنده خدایی به من زنگ زد. نمی‎دانم با چه تیمی بازی داشتيم. من مدير فنی پيام بودم. طرف علنا به من گفت بازی را برای تان درمی آوريم. خيلي هم حساس بود. گفت دو چك ۱۰ ميليونی بدهيد و برنده از زمين خارج شويد. يعنی ۲۰ ميليون می خواستند كه بازی را دربياورند. از اين اتفاقات زياد می افتاد.»

البته شاید حرف هایی که زده می شود برای خیلی ها جذاب باشد و برای چند روز فوتبال ایران را درگیر خودش کند اما در نهایت قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ سال های سال قبل هم حرف هایی مشابه زده شد و در رسانه ها بازتاب زیادی داشت. مثل شایعه ماجرای سکه های لای گز در اصفهان؛ جایی که می گویند خود محمد دادکان رییس اسبق فدراسیون فوتبال شخصا به ماجرا ورود کرد و با فرستادن دانشور دبیر فدراسیون به اصفهان متوجه شد که ماجرا صحت دارد. آن زمان دادکان رییس هیئت مدیره اصفهانی را احضار و با تذکر قائله را خواباند تا حاشیه ها بیشتر از این حاد نشود.

از این دست اتفاق ها در فوتبال ایران زیاد افتاده است. زیاد درباره اش شنیده شده و شاید بوده اند نفراتی که به صورت پنهانی از کار برکنار شده اند اما آن چیزی که مشخص است این است که هرگز برخوردی شفاف و قانونی با این موضوع نشده است. در قوانین فیفا همه موارد مطرح شده جرم است و پس از ادعا باید به اثبات برسد. ضمن این که همه افرادی که در این ماجراها نقش داشته اند باید مادام العمر محروم شوند. فیفا حتی عنوان کرده که دانستن و اطلاع ندادن برابر با جرم است و حتما باید با هرگونه فسادی برخورد شود. اتفاقی که در فوتبال ایران نمی افتد و اگر هم هر چند سال یک بار بازیکنی، مدیری، رییس باشگاهی یا... پیدا می شود و درباره فساد حرف می زند، این قصه در حد همان حرف باقی می ماند. جالب اینجاست که پس از افشاگری های اخیر و در شرایطی که لباس فلان تیم، موی فلان بازیکن یا صفحه اینستاگرام یک فوتبالیست برای خیلی ها حساس شده است، پیگیری فساد، رشوه، خریدن داور و تلاش برای صعود با رانت زیاد مورد استقبال قرار نمی گیرد.

کمیته اخلاق در چند وقت اخیر تمام تلاش خودش را کرده تا به بهترین شکل ممکن در مسائل این چنینی ورود کند و تا حدودی کار را هم پیش برده است اما آیا وقتش نرسیده که اگر کسی ادعایی می کند اول این ادعا را ثابت کند و سپس مراجع ذی صلاح نام خاطیان را از قالب اسم مختصر خارج کنند؟ آیا مردم نباید بدانند که آقای (م)، آقای (ج) یا آقای (ت)چه کسانی هستند که در پشت پرده فوتبال نقش دارند؟ بیان این اسامی مختصر فقط و فقط باعث می شود تا این ماجراها در حالت تهمت زدن باقی بماند و آنهایی هم که اطلاعات زیادی از اخبار پشت پرده دارند هرگز دست به افشاگری نزنند؛ چرا که می دانند حرف های شان فقط در حد یک تهمت باقی می ماند و هرگز به سرانجامی نخواهد رسید.