شاهنامه اي كه بايد تجديد شود/ پرسپولیس یا پرسپولیـــس نوین؟

 خب! بسیار خب! پرسپولیس بازی اش را برد! پرسپولیس، بازی سخت و مردانه اش را برد! پرسپولیس مسابقه پا به پا و دیدار شانه به شانه اش را برد!

پرسپوليس، ملوان در حال تبديل به اژدهاي درياي شمال را برد! پرسپوليس يك حريف قدر را، در نبردي قدرتي مغلوب كرد! پرسپوليس اگر مي خواهد اعاده حيثيت كند از خودش و اعتبار ديرينه اش را دوباره مال خود كند، بايد چند بازي اين جوري را، از چند حريف مثل ملوان ببرد!

مرد و مردانه ببرد! دست گرفته به زانو، ايستاده و كمر راست كرده ببرد! چشم در مقابل چشم و فداكارانه و بي توجه به دار و ندار ميداني اش ببرد! نبردي را بدل كرده به جنگ ببرد! علي رغم كاستي هاي عيني، به رغم كمبودهاي همه جانبه اش ببرد! اول پرسپوليس باشد؛ اول خود را پرسپوليس بداند، اول به پرسپوليس تعصب بورزد و اول، پرسپوليس وار، به خودش عشق بورزد و آن گاه ببرد!

ما نيز «وظيفه» اي داريم! ما نيز «بايد»ي داريم! ما بايد بدانيم كه از چه حرف مي زنيم! ما بايد فراموش نكنيم كه پرسپوليس، محور بحث و دليل گفت وگوي ماست! ما بايد بدانيم كه از «پرسپوليس نوين» نه بلكه از «پرسپوليس بزرگ» مي گوييم! از بزرگي ذاتي اش! از بزرگي ديرپا و هميشگي اش! از پرسپوليسي كه نامش مصادف بود با بزرگي و مترادف بود با قهرماني!

از پرسپوليسي كه هرگاه حالش خوب بود، حال تيم ملي هم خوب بود! از پرسپوليسي كه هرگاه مردانش سرحال بودند، مردان تيم ملي را خوشحال و مردمان تيم ملي را- هواداران چندده ميليوني اش را- خوش به حال و شيرين كام و پرغرور مي كرد!

از پرسپوليسي بايد سخن به ميان آورد كه استخوان بندي تيمي اش در كنار استقلال، استخوان بندي تيم ملي را تشكيل مي داد! پرسپوليسي كه بهترين مدافعان، بهترين هافبك ها و بهترين مهاجمان را تقديم تيم ملي مي كرد! نه يك بار كه همه بار!

بايد از پرسپوليس، حرف هاي دوباره زد و روزهاي خوبش را به ياد آورد! از روزهاي قدرقدرتي اش با پروين! از روزهاي هنرنمايي اش با علي كريمي و با كريم باقري! بايد از فوتبال فوق كلاس مجتبي محرمي گفت و از سختگيري هاي مرتضي فنوني زاده! بايد كه پنجعلي را و محمد خاكپور را، دوباره الگو كرد و نيز بايد گفت و گفت و گفت، از ناصر محمدخاني گفت! از فرشاد پيوس گفت! از ادموند بزيك گفت و نيز البته و صدالبته، بايد «شاهنامه» علي دايي را از نو باز گشود! نه يك بار كه 10 بار! نه فقط براي لذت بردن و كيف كردن و حظ كردن! كه هم براي اين و هم براي آن! هم براي حيرتي مقرون به غرور، هم براي ساختن دوباره اين پاره هاي جواهر! اين بي بديلان! اين نازنينان!

بايد از پرسپوليس گفت تا شايد دچار نشويم به «پرسپوليس نوين»! آري پرسپوليس نوين! آري پرسپوليس نوين!

بچه ها بي تقصيرند! خوبان روز، خوبان اين روزها اينانند؛ حكايت كفگير است و ته ديگ!

حكايت ملخ است و بذر فوتبال! حكايت پرسپوليس است و پرسپوليس نوين! حكايت دست خالي شدن! حكايت معمول شدن! حكايت بي ستاره شدن!

اشاره اي و تمام: پيشتر، كاپيتاني در پرسپوليس چه الزاماتي داشت؟ پيشتر كاپيتاني در پرسپوليس چه بايدها و چه نبايدهايي داشت؟ امروز كجاي كاريم؟ كاپيتان هاي سال هاي اخير پرسپوليس 10 سال پيش در تيم پرسپوليس كجاي كار بودند؟

به كجا چنين شتابان؟ پرسپوليس بودن يا پرسپوليس نوين شدن؟!

پيروزي بر ملوان، نشانه خوبي براي به خود آمدن است!