شهر پیروزی را برای سرخ آورد

در حالی دربی 91 برگزار می شد که بسیاری از عوامل اجرائی این مسابقه در پی آن بودند که بخاطر اتفاقهائی که در هفته های اخیر رخ داده و باعث  خودسوزی یک دختر جوان و برق گرفتگی یک کودک شده  بود این دربی در کنترل شدید انجام شود و به همین دلیل در ساعت و روز کاملا مغایر  با اشتیاق  دربی و عدم  بلیط فروشی   ظرفیت کامل  ورزشگاه این دربی انجام شد تا بار دیگر مشخص شود فوتبال باری به جهت اداره می شود و کسی در پی  دادن شوق و شور و شادمانی از فوتبال به جامعه که هدف اصلی ورزش است به هیچ عنوان نمی باشد!                                             

شهراورد 91 هم با پیروزی سرخ ها تمام شد تا  در آمار بای های رسمی تعداد بردهای سرخ ها  که عدد 24 است از برد  آبی ها   که 23 پیروزی  است  بیشتر شود و در آمار کل بازی های رسمی و غیر رسمی  پرسپولیسی ها به دو قدمی آبی ها با  24 پیروزی در برابر 26 بازی آنها برسند اما  بازی فراتر از بردها و باخت ها و آمارها با  افت شدید کیفی رو به رو بود علت این افت کیفیتی را می توان در عوامل زیر جستجو کرد.

1/ هر دو سر مربی سرخ و آبی برای اولین بار دربی بزرگ پایتخت را تجربه می کردند و هر دو  با احتیاط وارد بازی شدند تا دربی اول را نبازند.

2/ دو تیم در هفته چهارم بازی ها به مصاف هم می رفتند و طبیعتا پس از تنها عبور از سه بازی رسمی نمی توانستیم انتظار داشته باشیم که تیمها در هماهنگی و آمادگی مطلوب ذهنی و روحی و جسمی به مصاف یک دیگر بروند  که البته با توجه به تعدد تعداد بازیکنانی که در ترکیب تیم پرسپولیس دربی را تجربه می کردند  کفه ترازو تجربه که عامل مهمی در کسب موفقیت در این بازی مهم است به سمت پرسپولیس سنگینی می کرد.

3/ ترکیب تیم استقلال 2-5-3 بود و پرسپولیس با 2-4-4 به مصاف حریف می رفت و مشکل اصلی پرسپولیسی ها در عدم نزدیک شدن به دروازه حریف تا اواسط نیمه دوم که ووریا غفوری خسته شد  در این بود که سه مدافع و 5 هافبک استقلال به مصاف چهار هافبک و دو مهاجم پرسپولیس می رفتند و در نتیجه برتری عددی  با استقلالی ها بود و در این مورد باید مدافعین کناری تیم پرسپولیس به کمک تیم می رفتند که انصاری با توجه به خصوصیت دفاعی بیشتر بعلت نفوذهای غفوری و شیری که در برگشت ها ضعیف می نمود  این امر کمتر میسر می شد در سوی دیگر   استقلالی ها جوان عمدتا سعی در تخریب تاکتیک حریف  داشته  و شرایط روحی و روانی و تمرکز مناسبh را  از دست داده بودند  و از دست دادن پنالتی شرایط روحی آنها را خراب تر نیز کرد و از این رو توپها عمدتا در میانه میدان بوده و اکثر جریان بازی شاهد پاسهای اشتباه و عمدتا بی ثمر و سانترهای بی هوده بر روی دروازه در حالی بودیم که در خط حمله دو تیم بازیکن سر زن برجسته ای مشاهده نمی شد.

4/ زمانی که  نعمتی بجای شیری در پست دفاع راست قرار گرفت شرایط پرسپولیس بهتر شد اما عدم آمادگی بشار رسن و حرکات بی حاصل و احساسی احمد زاده عملا جناح راست پرسپولیس را از بعد تهاجم با مشکل مواجه کرد.

5/ دو مدافع میانی استقلال دانشگر و یزدانی اشتباهات بسیار زیادی خصوصا در نیمه دوم داشتند که علت آن عدم شرایط روح و روانی مناسب این دو در کنار بسیاری از بازیکنان آبی پوش  بود.

6/ تعویض مهدی عبدی  جوان و پر انگیزه وپر انرژی و گل  زدن این بازیکن نشان از ضعفی بود که کالدرون در جناح راست  استقلال  از بعد افت قوای جسمی غفوری دید و شاهد بودیم  که علاوه بر گل به ثمر رسیده اگر بشار رسن اندکی آمادگی داشت می توانست اختلاف را دو برابر بکند.

7/ دو بازیکن برزیلی پرسپولیس و کروات استقلال کاملا نمایش نا امید کننده ای داشتند و  این سوال را در اذهان دو باره ثبت کردند که چه کسانی چنین بازیکنانی را به تیمهای ایرانی معرفی می کنند و شاید هم باید  به انتظار نشست!

بازی دو تیم  صرف نظر از برخوردها و جنگهای فیزیکی عمدتا ورزش از صحنه های موثر فوتبالی کمتر بهره داشت  و نشان داد شهر آورد و عشقی که میلیون ها ایرانی به این دو تیم دارند و تا آستانه خود سوزی و مرگ آنها را می برد کاملا یک عشق یک طرفه است.