طارمي: توپ را كه برداشتم گفتم «مادر» دعايم كن / برگردیم به دقیقه 60 بازی با النصر دیگر چیپ نمی زنم

 شب شرجی و نخل و گرما. این باید خلاصه شب رؤیایی مهدی طارمی باشد. فوتبالیست بی حاشیه ای که فاصله هزار مایلی لیگ یک تا ستاره شدن در پرسپولیس را به یک وجب رساند. جوان سر به زیر محله کوتی بوشهر که بعدها در محله شغاب قد کشید و بزرگ شد، آنقدر دوست داشتنی است که همه همبازیانش این را به صراحت اعتراف می کنند. او به خبر ورزشی آمد و با حرف هایش یک جاهایی احساس غرور کردیم، یک جاهایی همپای هم خندیدیم و البته اواخر مصاحبه کمی تلخ شد. او بغض کرد ما هم البته. اینکه فوتبال ما حق بازیکن بی حاشیه را نمی دهد و مدیرانش چشم به آنهایی دارند که اهل غوغا و هیاهو هستند اتفاق خوبی نیست. او دلش گرفته بود. اگر فصل بعد مثل خیلی ها با دلخوری از پرسپولیس رفت تعجب نکنید. خیلی از حرف هایش به رسم امانت نزد ما می ماند. مصاحبه جوان اول این روزهای پرسپولیس خواندنی است.

يك لحظه چشمانت را ببند. برگرد به چهارشنبه. دقيقه 60 بازي با النصر. روي مهدي طارمي پنالتي شده. خودش توپ را برداشته بزند. 200 هزار چشم در ورزشگاه و ميليون ها بيننده پاي تلويزيون دارند بازي را مي بينند. حريف هم يك تيم عربستاني است و نيازي به بيان حساسيت هاي بازي با اين تيم نيست. سرمربي جديد و كلي ستاره قديمي فوتبال هم چشم به تو دارند. بازهم پنالتي را چيپ مي زني؟
نه!

واقعاً؟پس مي داني چه ريسك بزرگي كردي.
چيپ نمي زدم. احتمالاً با پشت پا مي زدم (خنده بلند حضار) زدن پنالتي در آن دقايق به شكل ساده و معمولي لطفي نداشت. بايد جوري مي زدم كه همان 200 هزار چشم و ميليون ها بيننده به وجد بيايند.

واقعاً استرس نداشتي؟
اصلاً. مطمئن بودم گل مي شود. توپ را برداشتم گفتم مادر دعايم كن شرمنده نشوم. حتي يكي از بچه ها كه يادم نيست كدام بود به من گفت ديوونه بازي درنياري چيپ بزني. گفتم اتفاقاً مي خواهم چيپ بزنم. نقشه چيپ را از چند روز قبل كشيده بودم.

مگر مي دانستي پنالتي خواهد شد؟
نمي دانستم اما دو شب قبل از بازي يكي از دوستانم منزل ما بود. داشتيم با هم نقشه مي كشيديم چه كار كنيم لطف عربستاني ها را تلافي كنيم! (خنده) گفتم يا بايد با قيچي برگردان گل بزنم يا اگر پنالتي شد چيپ بزنم.

البته اگر محمد نوري در بازي بود پنالتي به تو نمي رسيد.
باور كنيد مي رفتم جلوي صدهزار نفر التماس و اصلاً گريه مي كردم تا محمدآقا توپ را به من بدهد. شما نمي دانيد در اين مدت چقدر از دست آنها عصباني بوديم.

شادي گلت هم جالب بود. اگر قسمت سر بريدن را به حساب تلافي كار النصري ها بگذاريم كندن درجه ها ولي پيام ديگري داشت.
آنهايي كه بايد بدانند منظورم چه بود، مي دانند. يادمان نرود من هم يك ايراني هستم. كسي حق ندارد به هموطن من توهين و جسارت كند. لابي دار ساختمان ما در تمام اين مدت هر روزي كه مرا مي ديد مي گفت مهدي! جان مادرت تو اين بازي يك كاري بكن. مي گفت دارم آتيش مي گيرم. كسي اين را مي گفت كه خيلي هم اهل فوتبال نيست.

پس بايد شب بعد از بازي خيلي خوشحال بوده باشد.
شيفت او تمام شده بود اما مانده بود تا من بيايم. وقتي رسيدم دويد آمد مرا بغل كرد و زار زار گريه مي كرد. باورتان نمي شود به من مي گفت اجازه بده هشت طبقه تو را كول كنم بالا ببرم و از آسانسور استفاده نكن. صورتش را بوسيدم و گفتم همين كه تو خوشحالي برايم ميلياردها ارزش دارد.

رسيدي منزل چه كار كردي؟
قبلش به مادرم زنگ زدم. با پدرم هم حرف زدم.

راستي گفتي پدر. با يكي از دوستان بوشهري حرف مي زديم مي گفتيم طارمي اعتماد به نفس عجيبي دارد جواب داد پسر عليشاه طارمي بايد هم همين باشد. مي گفت پدرت دفاع آخر بوده. از آن دفاع آخرهاي تكنيكي كه روي خط دروازه، مهاجمان را دريبل مي زده و اعتماد به نفس او هم بالا بوده.
بله. من كه زمان اوج او يادم نيست اما همه از او تعريف مي كنند.

بعد از بازي به تو چه گفت؟
گفت پنالتي ات گل نمي شد مي كشتمت (خنده بلند حضار). من هم گفتم ممنون از تبريك زيبايت (خنده) خيلي خوشحال بود و كلي با من شوخي كرد.

خب! رفتي منزل چه شد؟
من بودم و وحيد دوستم و حسين سليماني بازيگر تلويزيون. زنگ زديم وكيلم هم آمد. كلي سر به من سر من گذاشت. زنگ زد احمد (نوراللهي) هم بيايد كه مهمان داشت و نتوانست بيايد. بعد روي اينستاگرام يك پست گذاشتم كه ديدم حمله هواداران النصر شروع شد.

اتفاقاً خواستيم همين را بپرسيم. نوشته بودي «هي فلاني اگر تو پليسي ما پرسپوليسيم» جالب بود و همه هم منظورت را فهميدند. النصري ها هم كه حسابي برايت سنگ تمام گذاشته بودند.
من كه عربي متوجه نمي شدم. حسين سليماني مي خواند و ترجمه مي كرد بعد فهميديم كلاً خالي بندي بوده و اصلاً حسين عربي بلد نيست (خنده). مثلاً مي گفت يارو از جده عربستان كامنت گذاشته و به عربي نوشته چيپت تو سرت بخوره. من هم باورم شده بود. دكتر از حسين پرسيد مي شود بفرماييد با كدام «چ» و «پ» از حروف الفباي عربي نوشته؟ بعد مي شود اصل جمله اش به عربي را بخواني؟ خلاصه كه اين هم مترجم ما بود كه توزرد از آب درآمد.

وقتي تعويض شدي گروس مربي النصر داشت با تو حرف مي زد. برخي رسانه ها نوشته بودند به تو پيشنهاد حضور در النصر را داده. ماجرا چه بود؟
بله، پيشنهاد داد. من هم گفتم صبر كن ببين اصلاً خودت تا فردا سرمربي مي ماني بعد به من پيشنهاد بده ( شليك خنده) نه بابا! چه پيشنهادي؟ مگر بقالي است كه وسط بازي پيشنهاد بدهند. البته حرفي زد كه برايم جالب بود. به من گفت تو جواني و فوتبالت خيلي خوب است اما يادت باشد اينجا فوتبال است، ميدان جنگ نيست.

اين كجايش جالب بود؟
اجازه بدهيد جمله ام تمام شود (خنده). گفت اگر به فوتبالت بچسبي به زودي مثل علي دايي در جهان فوتباليست بزرگي مي شوي. برايم جالب بود كه علي آقا را مثال زد. حقيقتاً از ته دل كيف كردم كه طرف، بزرگي اسطوره فوتبال مان را درك مي كند و ميان آن همه هياهو و حين بازي علي دايي در ذهنش است.

تو چه جوابي دادي؟
به فارسي و با لهجه غليظ بوشهري گفتم كوكا چيزي كه عوض داره گله نداره. (خنده)

واكنشش چه بود؟
فكر كنم متوجه شد چه گفتم و چون لهجه بوشهري لهجه اي بين المللي است او هم فهميد. سري تكان داد و حرفم را تأييد كرد (خنده بلند حضار).

كلاً النصر را چگونه تيمي ديدي؟
خارجي هايشان خيلي بودند. با برنامه بازي مي كردند. عبدالغني هم با وجودي كه سنش بالا رفته اما خوب كار مي كرد. قبلاً يادم هست كلي حاشيه داشت اما حالا وسط دعواها مي آمد وساطت مي كرد. چند بار هم به من گفت ما آمده ايم فوتبال بازي كنيم. حاشيه و دعوا بازي را خراب مي كند.

تو كه اهل دعوا نبودي. حالا چرا به تو مي گفت؟
نمي دانم. از خودش بپرسيد.

پيام هم يك استارت فوق العاده زد و يك كارت گرفت.
من اول فكر كردم جيمي جامپي، چيزي پريده وسط زمين. چنان سريع آمد بيخ گوش من رد شد كه احساس كردم سوار موتورسيكلت است. صحنه جالب اينجا بود كه داور هم او را نديده بود، كمك داور رفت به او گفت. بنده خدا مأمور نيروي انتظامي هرچه تلاش كرد پيام را مخفي كند نتوانست و داور به او كارت داد. البته آمدنش خوب بود. پيام قد و قامت بلندي ندارد و به نظر نمي آيد اهل دعوا باشد اما وقتي دويد وسط زمين النصري ها احتمالاً با خودشان گفتند وقتي اين بازيكن اينجوري مي آيد وسط دعوا واي به حال درشت ترها (خنده). خدا شاهد است پيام چيزي ته دلش نيست. هرچه دارد رو است. الان هم فرصت پيدا كند مطمئنم دوباره مي درخشد. شما يك بار ديگر عكس هاي بعد از گل را ببينيد. چنان پشت سر من شادي مي كرد و فرياد مي كشيد كه صدايش را ميان آن همه هياهو مي شنيدم.

عبدالغني درباره حركت پيام چيزي نگفت؟
تعجب كرده بود. تازه شانس آورده بودند آقامحسن (بنگر) نبود. وقتي آقامحسن درون زمين است با اطمينان بيشتري مي شود رفت وسط دعوا. توي اين چند بازي همه تيم ها از او و فوتبالش حساب مي بردند. خداوكيلي هم خيلي خوب است. خارج از شوخي وقتي او و محمدآقا (نوري) درون زمين هستند ما جوانترها احساس آرامش مي كنيم. سالم زندگي و حرفه اي تمرين مي كنند.

روي صحنه پنالتي همه كار كردي. خودت خطا گرفتي، به دفاع خطاكارحريف اخطار دادند، چيپ زدي و خوشحالي ات هم كه چندمنظوره بود.
خدا كمك كرد. خدا را شكر. واقعاً خوشحالي مردم وصف نشدني بود. حيف است تشكري از حسين هدايتي هم نكنم. او كمك بزرگي كرد.

آمدن برانكو را چگونه ارزيابي مي كني؟
اين يك تصميم مديريتي است و به من ربطي ندارد. اينكه چه كسي مربي باشد برايم مهم نيست. يك زماني مي گفتند من و اميد عاليشاه و احمد نوراللهي بازيكنان دايي هستيم و براي درخشان بازي نمي كنيم. بعدها ديدند اصلاً اين گونه نيست. در اينكه علي آقا اسطوره و الگوي من است ترديدي نداشته باشيد. علي دايي آنقدر بزرگ است كه مربي خارجي النصر وسط بازي او را برايم مثال مي زند. الان هم كه دارم اين حرف ها را مي زنم هيچ نيازي به علي دايي ندارم و او هم كاري به كار من ندارد. خيلي وقت است نه او را ديده ام نه شماره تماسش را دارم و نه شماره مرا دارد اما بايد قدر اسطوره هايمان را بدانيم. دايي همان كسي است كه جواد نكونامي كه دارد در لاليگا بازي مي كند در جواب نامه تاريخي او مي نويسد مي دانم با 200 بازي ملي هم علي دايي نمي شوم. يا كارلوس كروش بعد از جام ملت ها در همين روزنامه خودتان مي گويد اگر دايي زودتر مصاحبه مي كرد فيفا حق ما را مقابل عراق مي داد. خيلي حرف است. كروش دارد اين را مي گويد. كسي كه همه دنيا او را مي شناسند. خودش هم به اندازه كافي درباره دوپينگ علا عبدالزهرا مصاحبه كرده بود، فدراسيوني ها مصاحبه كرده بودند اما كروش مي گويد اگر دايي مصاحبه مي كرد فيفا حق مان را مي داد. يعني او جايگاه دايي را در فوتبال دنيا مي داند آن وقت اينجا مي گويند بازيكنان به دستور دايي براي درخشان بازي نمي كنند. خنده دار نيست؟

در قياس دايي و درخشان به چه نكاتي مي رسيد؟
من اهل قياس كردن نيستم. هر دو مربي من بوده اند و برايم زحمت كشيده اند. دست هر دو درد نكند و هرجا هستند موفق باشند. همين جا هم جا دارد از زحمات حسين عبدي و امامي فر و باقري و ديگر اعضاي كادر و تيم تداركات و پزشكي هم تشكر كنم.

اگر بخواهي گلت را به يك نفر تقديم كني به چه كسي تقديم مي كني؟
سؤال سختي است. (كمي فكر مي كند) به روح دو عزيز خبرنگاري كه در سانحه پروازي از بين ما رفتند. مي توانم يك نفر ديگر را هم بگويم؟

بگو.
به پيرمرد خدمات باشگاه. اسمش را هم به خدا نمي دانم اما هر گاه به باشگاه رفته ام ديده ام 5 طبقه را بالا پايين مي رود تا كارها لنگ نماند.

از كروش گفتي. انتظار نداشتي تو را دعوت كند؟
انتظار من با انتظار او فرق مي كند. من وظيفه دارم خوب كار كنم و او هم قطعاً براي تيمش دنبال بهترين هاست.

اين جور حرف زدن يعني احتياط براي اينكه مبادا در ليست سياه او قرار بگيري!
اين روزها كه همه مي گويند كروش رفتني است و ربطي به احتياط ندارد. من مي گويم كروش يك مربي بزرگ است كه در فوتبال ما خوب كار كرده. مربي بزرگ به تيم وزن مي دهد. او مرا دعوت نكرده و شايد تا روزي كه ايران باشد هم مرا دعوت نكند و از فوتبال من خوشش نيايد اما من نمي توانم بگويم كروش مربي خوبي نيست. اينكه مي گويند بالاتر از فدراسيون عمل مي كند به نظر من مشكل او نيست. منِ بازيكن هم امروز اگر به من اجازه بدهند ممكن است بخواهم بالاتر از مديرعامل باشگاه عمل كنم. چارچوب ها كه مشخص باشد و خواسته ها تأمين شود اين اتفاقات نمي افتد.

مشكلات مالي ات حل شد؟ انگار بر سر متمم قراردادت مشكل داشتي؟
متمم قرارداد من معلوم است و بارها هم پيگير شده ام. از زمان آقاي منتقمي و سياسي و طاهري پيگيري كرده ام. هر بار من تقاضايم را نوشته ام، براي بررسي به مسئول امور قراردادها آقاي امام وردي ارجاع شده امام وردي تأييد كرده بعد نامه ها به جايي نرسيده. يعني آنقدر پيگيري كرده ام كه الان تماس بگيريد از امام وردي متن متمم را بپرسيد از حفظ برايتان مي خواند.

با آمدن نژاد فلاح پيگير نشده اي؟
چرا. همان اوايل من و احمد نوراللهي رفتیم دفتر باشگاه. اتفاقاً احمدرضا عابدزاده هم بود. حرف ها را زديم و مدارك را داديم و قرار شد انجام شود. بازهم مي دانم نامه تا اتاق امام وردي رفت و بعد نتيجه اي نگرفتيم. واقعاً معني اين را نمي فهمم.

انگار از باشگاه دلخوري؟
بحث دلخوري نيست. قرارداد من رقم بالايي نيست. من دارم اينجا تنها زندگي مي كنم و ناچارم غذا از بيرون بگيرم. ماشين هم ندارم و همه رفت و آمدم با آژانس است. دوست دارم به خانواده ام هم كمك كنم. اهل ولخرجي هم نيستم ولي وقتي مشكلات مالي باشد تمركز ندارم. اين طبيعي است. در قرارداد من چند آپشن بود كه به آنها رسيده ام و بايد قراردادم افزايش پيدا كند. تعهد باشگاه است. همين طور كه در همان آپشن ها آمده بود اگر من تا نيم فصل گل نزنم يا كمتر از يك سوم بازي ها بازي كنم باشگاه مي تواند هرچه پول به من داده را پس بگيرد و با من فسخ كند. اگر آن اتفاق رخ مي داد باز هم انجام متمم به تأخير مي افتاد؟ دلم نمي خواست برخي مسائل را بگويم اما زمان آقاي طاهري سه بار رفتم باشگاه. هر بار بيش از دو، سه ساعت پشت در اتاق او نشستم اما يك دقيقه حاضر نشد مرا ببيند. باز خدا پدر آقاي قنبرپور (مصطفي) را بيامرزد كه مي آمد كنار من مي نشست به حرف هايم حداقل گوش مي داد. نه فقط من، بزرگترهاي تيم هم آقاي طاهري را نمي ديدند. به هر حال او هم زحمت كشيد و نمي خواهم قدرنشناس باشم. تا حالا هم اين حرف ها را هيچ جا نگفته ام اما قبول كنيد ناراحت كننده بود. وقتي ياد آن روزها مي افتم دلم مي گيرد. زمان رحيمي وقتي مي رفتيم باشگاه مثلاً اگر خودش هم دفتر نبود و مديردفترش زنگ مي زد كه فلان بازيكن آمده مي گفت در اتاق مرا برايش باز كنيد و از او پذيرايي كنيد تا بيايم. مدير كه فوتبالي باشد راحت مي شود با او حرف زد. پول هم كه نداشته باشد بلد است تو را آرام كند.

دفعه قبل گفتي طبق قراردادت اگر به يكسري آپشن ها برسي رقم قرارداد فصل بعدت توافقي مي شود. به آن آيتم ها و اهداف رسيده اي؟
بله.

براي فصل بعد اگر به توافق نرسي برنامه ات چيست؟
اهل بازارگرمي نيستم. از اين كارها هم خوشم نمي آيد. سه تا پيشنهاد از كشورهاي عربي دارم و يك پيشنهاد اروپايي كه البته تيم اروپايي تيم مطرحي نيست اما كشور صاحب فوتبالي است. راستش خودم دوست دارم ملي پوش شوم و بعد اگر شرايط فراهم بود از ايران بروم و در يك تيم خوب بازي كنم اما بايد ببينم شرايط اينجا چه مي شود. خودم دوست دارم در پرسپوليس باشم اما (مكث و بغض) هيچي. ولش كن. (سرش را پايين مي اندازد و با انگشتانش بازي مي كند) بگذاريد اين روزها تمام شود هرچه قسمت بود و خدا خواست همان مي شود. مهم اين است كه اين مردم الان خوشحالند. من نبايد آنها را ناراحت كنم. به اندازه كافي دل هواداران را شكسته ايم. ديگر بس است. بود و نبود طارمي مهم نيست (مكث طولاني). يك روزهايي ظهر گرما دنبال توپ پلاستيكي روي زمين داغ بوشهر مي دويدم. همين كه خدا بين آن همه هم سن و سال مرا به اينجا رسانده خدا را شكر مي كنم وگرنه من هم مي توانستم مثل خيلي از آنها الان دنبال صيد و جاشويي و لنج و بار باشم. اينهايي كه گفتم از سر ناسپاسي نبود. پرسپوليس به من همه چيز داده. خوب مي دانم 150 ميليون تومان قرارداد من بيشتر از درآمد تمام عمر 5 تا صياد است كه صبح تا شب تور مي كشند و دستشان زخم مي شود. گذشته ام را فراموش نكرده ام. براي همين تا فرصت مي كنم مي روم بوشهر. دست پدر و مادرم را مي بوسم و كنار همبازيان دوران كودكي و نوجواني مي نشينم، گاهي اوقات پا برهنه روي ماسه ها راه مي روم تا يادم نرود از كجا به اينجا رسيده ام. (بغض و سكوت) ببخشيد ناراحتتان كردم. گاهي اوقات سر درد دل كه باز مي شود دست خود آدم نيست. اگر صلاح دانستيد اين ها را ننويسيد.

حرف بدي نزدي كه نخواهيم بنويسيم. اگر تيم واگذار شود احتمالاً اوضاع خوب مي شود.
خدا كند. شما ببينيد شادي آن مردم چقدر ارزش داشت؟ پدر يكي از دوستانم از مكه به من زنگ زد زار زار گريه مي كرد. تازه او كسي است كه اگر بپرسيد من عضو كدام تيم هستم، نمي داند. اصلاً اهل فوتبال نيست. به من هميشه مي گفت برو دنبال يك كار تا فردا گرسنه و بيكار نماني. توپ بازي برايت نان و آب نمي شود. حالا هم او از مكه زنگ زده گريه مي كرد. من اصلاً براي خودم نمي گويم اما به خاطر مردم بايد به اين دو تا تيم سر و سامان بدهند.

راستي چرا فوتبال بوشهر اينقدر افت كرده؟
متأسفانه كسي به داد فوتبال استان نمي رسد. ما روي گنج نشسته ايم و تيم هايمان دارند نابود مي شوند. استعدادهاي زيادي آنجا از بين مي روند و همه مثل من شانس ندارند كه يكي مثل علي دايي سراغشان بيايد. مي گويم شانس و واقعاً معتقدم لطف خدا نصيبم شد تا يكي مثل علي آقا سراغم بيايد وگرنه من هم مثل خيلي ها فوتبالم روي ماسه ها تمام مي شد. كساني كه من كنار خودم مي ديدم و اگر حمايت مي شدند امثال من را روي نيمكت هم نمي گذاشتند چه برسد به بازي كردن اما غم نان و مشكلات آنها را به دريا و كار و صيادي كشاند. دلمان خوش بود اين بار استاندار بومي داريم، دردكشيده و اهل روستاهاي استان است، فوتبال را مي شناسد اما واقعاً از دكتر سالاري گلايه دارم. چرا بايد شاهين و ايرانجوان و ايرانجوان خورموج و كارگر بنه گز و پرسپوليس گناوه نابود شوند؟ وظيفه ايجاد شادي براي جوان ها بر عهده كيست؟ تيم ملي تكواندو مي رود بوشهر و اداره كل ورزش استان به آنها سكه هديه مي دهد. اين اتفاق خوبي است اما نه اينكه تيم شاهين براي شام بازيكنانش در بازي با رامهرمز فقط 120 هزارتومان داشته باشد و ما سكه ها را بدهيم به ديگران. اين ها درد است.

هواداران سرخابي ها هم حسابي بعد از بازي براي هم كري مي خوانند. شادي گل تو را با شادي هاي فرهاد مجيدي و حمايت از عرب ها مقايسه مي كردند.
خواهش مي كنم من را وارد اين بازي ها نكنيد. آقافرهاد بزرگ ماست و احترامش واجب. اين برد هم برد ايران بود و به نظر من قرمز و آبي نداشت. كري نمك فوتبال است اما نبايد از حد بگذرد.

يعني نمي خواهي از الان براي دربي برگشت كري بخواني؟
حالا كو تا دربي برگشت؟ فعلاً به يك استقلال ديگر (خوزستان) فكر مي كنيم.

راستي باشگاه تو را ممنوع المصاحبه كرده بود؟
نه. خودم، خودم را ممنوع المصاحبه كرده بودم. الان هم به احترام خودتان آمدم. بعضي دوستان از قول من مصاحبه غيرواقعي مي نوشتند كه باعث اذيتم مي شد. الان هم دوباره به غار سكوت برمي گردم (خنده).

حرف پاياني؟
ممنون از شما و اميدوارم بتوانيم در ادامه ليگ كمي از شرمندگي هواداران دربياييم.

فشار عربستاني ها براي محروميت گلزن پرسپوليس / چرا طارمي؟! الراهب بايد محروم شود
مسئولان باشگاه النصر عربستان با فشار فدراسيون فوتبال اين كشور سراغ كنفدراسيون فوتبال آسيا رفتند تا مهدي طارمي را به خاطر شادي گلش محروم كنند اما اگر كنفدراسيون تن به اين خفت بدهد، ثابت مي شود AFC در واقع كنفدراسيون فوتبال كشورهاي عربي است نه كنفدراسيون فوتبال آسيا چون مشابه همين شادي گل را در بازي رفت النصر عربستان و پرسپوليس مهاجم شماره 99 النصر انجام داد و حتي طرفداران النصر هم روي سكو همين كار را كردند. اگر قرار به محروميت طارمي باشد، مهاجم النصر هم بايد محروم مي شد. حسن الراهب وقتي در وقت تلف شده بازي النصر و پرسپوليس گل سوم تيم عربستاني را زد، شادي گلش گردن زدن بود. مگر مي شود همين شادي براي عربستاني ها آزاد باشد و براي ايراني ها ممنوع؟!