عاقبت نسيه فروشي

عاقبت نسيه فروشي

نمي دانم اين تابلو معروف " عاقبت نسيه فروشي , عاقبت نقد فروشي " را ديده ايد و يا نه اما در اين تابلو دو مردي را نشان مي دهد كه يكي با حالتي زار و لاغر و متفكر به گاو صندوق پر از كاغذ خود مي نگرد و در سوي ديگر مردي است كه گاو صندوق پر از پولي دارد و شاد و چاق و سر حال است.
حقيقتا بازي تراكتور سازي و پرسپوليس به نوعي ما را به ياد اين تا بلو انداخت.
ورزشگاه يادگار امام تبريز صحنه اي از يك خاطره دور را به تصوير مي كشيد تبريز اين ماهها بي شباهت به تهران سال هاي دهه 60 نداشت جائي كه پرسپوليس و استقلال در روزهائي كه با حريفان نه چندان مطرح نظير كشتيراني و يا وحدت و سعد آباد و گسترش و بوتان ... هم كه بازي داشتند ورزشگاه مملو از جميعت مي شد و شايد اوج آن بازي معروف دربي سال 1362 بود كه 120 هزار تماشاچي به ورزشگاه آمده بودند و تا كناره زمين تماشاچي نشسته بود خوب بخاطر دارم كه علي پروين در آن سالها مي گفت، حضور تماشاچي در ديدارهاي ما باعث مي شود كه در همان ابتداي بازي 2 گل جلو باشيم و همگان به ياد دارند كه در آن سالهاي طوفاني سرخها در دهه 60 ، هجوم آنها در 20 دقيقه اول به گونه اي بود كه تيمها را در همان ابتداي كار با مشكل مواجه مي كرد.
سالها گذشت و سو مديريت و بي توجهي باعث شد كه تيمهاي پرسپوليس و استقلال نتوانند هم پاي تيمهاي صنعتي دست به خريد هاي كلان بزنند و به مرور قهرماني ها هم كم شد و كار به جائي رسيد كه اين روزها حتي در روز آخر هفته بازي هاي پرسپوليس و يا استقلال با آن چنان اقبالي مواجه نمي شود .
غرض از اين صحبت در مورد تيم تراكتور سازي است تيم تراكتور سازي در سال اول حضورش در ليگ بر تر در رتبه ششم جدول مي باشد و شايد براي بسياري اين رتبه داراي موقعيت مناسبي است اما بايد بگوئيم كه تيمهائي كه به ورزشگاه يادگار امام مي روند با ديدن اين همه علاقمند بنا به گفته علي پروين با 2 گل عقب هستند همان طوري كه شاهد بوديم كه تيم هاي بزرگي چون سپاهان و استقلال و حتي پرسپوليس هم با مشكلات بي حدي در دقايق و حتي نيمه اول مواجه بود.
گل تراكتور سازي دقيقا ارتباط به مشكلات روحي مدافعين و دروازه بان سرخها داشت كه تحت تاثير جو ورزشگاه چنين اشتباهات مرگباري را انجام مي دادند.
در طول نيمه اول پرسپوليس بارها صاحب ضر به آزاد شد اما بازيكني چون هوار محمد يك بار هم نتوانست يك سانتر نيمه متوسط هم داشته باشد .
در نيمه اول نه از نفوذ هاي محمد خبري بود و نه از حركات خليلي اما تراكتور سازي نتوانست از اين برتري بهره بگيرد چرا ؟
زيرا توان فني خصوصا از بعد بازيكن را نداشت و اين گونه بود كه در نيمه دوم ورق برگشت و پرسپوليس گل تساوي را زد و اگر ثابتي در جلوي ضربه دقيقه 91 سپهر حيدري واكنش نشان نمي داد مي توانست بازنده بازي باشد كه 52 هزار دل به عشق آنها و پيروزيشان مي تپيد اين حكايت را فراز كمالوند در پايان بازي به گونه اي مهر تائيد زد و اعلام كرد اگر تيم همچنان از پيمنتا و نصرتي بهره مي گرفت سرخهاي سپيد پوش در تبريز با شكست به تهران باز مي گشتند.
امروز تراكتور سازي نه غم سقوط دارد و نه شوق حضور در رتبه هاي بالاي جدول و شايد خوشحال باشد كه در جايگاه خوبي از بعد اولين سال حضورش در ليگ برتر پس از سالها دارد اما بايد بگوئيم اگر مسئوليت اين تيم تراكتور سازي به خود نيايند و به فكر استفاده از مردان بزرگ براي تيم بزرگي چون تراكتور سازي نباشند به مرور اين شوق و علاقه در نزد علاقمندان اين شهر كمتر مي شود همان گونه كه براي پرسپوليس و استقلال شده است، همان طوري كه روزگاري براي تيم ملي فوتبال ايران 100 هزار تماشاچي در ورزشگاه و نزديك به 20 تا 30 هزار تا بيرون ورزشگاه بخاطر ديدن بازي دوستانه اين تيم مي آمدند. اما حالا حتي اين تيم ركو رد 500 تماشاچي را هم در يك ديدار رسمي هم زده است بايد گفت تمجيد از تماشاگران تبريزي زماني ميسر و حقيقي است كه براي آنها تيمي به بزرگي تراكتور سازي بسازند.
اين كه كمالوند مي گويد استخوان بندي تيم تراكتور سازي همان بازيكنان تيم ليگ يك هستند يك نكته بسيار ضعيف است مي پرسيم كدام تيم ليگ يك و يا حتي ليگ برتري و حتي در سطح آُسيا را داريم كه اين گونه طرفدار داشته باشد.
بيائيم به فكر تقويت تراكتور سازي باشيم تا حكايت قهر طرفداران پرسپوليس و استقلال و حتي تيم ملي براي تراكتور پيش نيايد.
اين تيم با اين تماشاچي 2 گل پيشي در آغاز بازي دارد اما اگر اين گونه ادامه دهد به مرور اين برتري پايدار نمي ماند همان طور كه در بازي اين تيم با پرسپوليس و سپاهان و استقلال و سايپا و ابومسلم ... نماند و حكايت توجه تنها به اعتبار تماشاچيان همان قصه نسيه فروشي و نقد فروشي را تكرار مي كند