عقاب تیز پرواز! جایگاهت شهر کلاغها نبود

چندی پیش در انتخابات ریاست جمهوری مصر محمد صلاح فوتبالیست ارزنده این کشور با درخشش بی نظیرش درلیورپول صاحب صدها هزار رای شده بود همان گونه که ژرژوا فوتبالیست با ارزش لیبریا رئیس جمهور کشورش شد و اگر ناصر خان حجازی اجازه می یافت در انتخابات ریاست جمهوری ایران زمین شرکت کند بی گمان جایگاه بالایی داشت زیرا از نسل یگانه پاکان بود.

ان روزگار شیرین کودکی وقتی که ورزش و فوتبال این همه غریبه و دروغ و زشتی نداشت  عقابی در دروازه تاج و تیم ملی بود که نه بخاطر چهره و قابلیت فنی اش که بخاطر شخصیت بزرگش قابل احترام بود. او را رایکوف کشف و جایگزین عزیز اصلی شده بود و وقتی درون دروازه می ایستاد خیال طرفداران راحت بود که این بازی برای حریف گل ندارد. بازیهای المپیک ۱۹۷۶ ناصر خان که با شمایل یک سرباز درون دروازه بود و توماژفسکی و داینا و لوتو و ستارگان لهستان صاحب مقام سوم جام جهانی ۱۹۷۴ را مات کرده بود  سال بعد در ان بازی پر فشار مقدماتی جام جهانی در خاک کره جنوبی  دروازه را قفل کرده و کلیدش هم گم کرده بود بازی با استرالیا و در همان دوره وقتی داور برای کانگروها پنالتی گرفت نترسیدیم اخر حجازی درون دروازه بود . رفتیم جام جهانی آرژانتین با هلند و اسکاتلند و حتی با کتف در رفته مقابل پرو ناصر خان ستاره ما بود آنقدر حجازی ما عقاب بود که منچستر یونایتد خواست اما  نگذاشتند که بشود.

 بعد هم ان طرح ویرانگر ممنوعیت بالای ۲۷ سال در تیم ملی و ناصر خان از تیم ملی رفت و مربی شد آن هم چه مربی و افسوس و صد افسوس که همیشه اقبال مدد نمی کرد اگر ان روز در ورزشگاه یک صد هزار نفری جوبیلیو ایواتا تسلیم می شد و ... نشد.

ناصر خان برای همه عزیز بود چون مرد یک ملت بود مردانگی و شجاعت و عزت نفس حجازی را عقاب واقعی نه در درون دروازه که در عرصه زندگی ساخت . او از شهر کلاغها گریخت جایی که قار قار کوته فکری و حقارت و طمع و بی دانشی و ... رساترین است. ناصر خان رفت که می دانست جایی که همه سویش بوی تعفن فساد و تباهی می دهد برای زیستن نیست .

ناصر خان جاودانه ماند چون می دانست که راز جاودانگی سعدی که خبر از نکونامی  می داد او را هم چنین ماندگار در عرصه تاریخ ایران نگاه خواهد.