عملکرد رقیب را بزرگ نکنیم / رودستی که مدیران پرسپولیس از خودشان خوردند!

پروسه مذاکره بی نتیجه با کاوه رضایی که نزدیک به یک هفته الی ده روز زمان را به نحوی ناجوانمردانه برای پرسپولیس تلف کرد بیش از پیش ضعف پرسپولیس  در امر نقل و انتقالات فعال  را  به رخ کشیده و نمایان ساخت

همین مسئله باعث شد در این مدت  استقلال ضعف های گذشته اش را جبران کرده و بازیکنان مورد نظرش را با شیوه های مختلف جذب کنند!

 پرسپولیس در حالی وعده به آمدن کاوه رضایی و دست مردانه دادن این بازیکن با باشگاه را تکرار میکرد که عملا داستان دیگری در حال رقم خوردن بود و این پرسپولیس بود که داشت زمان را از دست می داد.

 خیلی ها فکر می کنند این بازی را در حالی پرسپولیس و مدیران آن باختند که  تدارک آن توسط استقلال و منصوریان بود.

منصوریان بعد از قضیه وحید امیری درصدد ضربه زدن  به پرسولیس بود، می گویند  بوسیله کنعانی اولین ضربه را زد و ضربه دوم را نیز با کاوه رضایی نواخت که این آخری زمان ارزشمند و زیادی را برای پرسپولیس تلف کرد.

شاید این استدلال درست باشد اما بیشتر از منصوریان اشتباهات خود پرسپولیس در بروز مشکل نقش داشت. وقتی که پرسپولیس می توانست به جای ریختن به  پای کاوه رضایی که از اول نیز سودای استقلال در سر داشت برای گزینه های دیگری (مهاجم) صرف کند مهمتر از بزرگ جلوه دادن تلاش های منصوریان هست. شاید اگر این وقت صرف مذاکره با  میلاد کمندانی را بیشتر می کردند نتیجه کار به مراتب بهتر بود.

شاید بهتر بود این انرژی صرف متقاعد کردن طارمی برای هدر ندادن وقت و عمرش در فوتبال درجه ۳ اروپا یعنی یونان می شد و به مدیربرنامه هایش می گفتند که اصرارش برای این انتقال به صلاح فوتبال ایران و نه فقط پرسپولیس نیست.

شاید این انرژی بهتر بود صرف دریافت رضایت نامه بازیکنی مثل مسعود حسن زاده می شد که حالا مدیرش از بدهی قبلی پرسپولیس حرف می زند و مانع این انتقال شده است.

بی مورد نباید تلاش های رقیب را بزرگ جلوه داد. پرسپولیس اگر ضعفی در اجرای برنامه هایش نشان ندهد هیچ تیم و فردی توان رکب زدن به این باشگاه مردمی را نخواهد داشت.

رسول ربطی