عوارض پنجره های بسته

دومین حریف خوزستانی موفق شد پرسپولیس را برای دومین هفته متوالی متوقف کند. اگر در ورزشگاه غدیر فضای متشنج ورزشگاه روی کیفیت بازی تاثیر گذاشت و کار سرخ پوشان را سخت کرد، این بار بهانه ای برای تساوی نبود. هیچکس سنگی پرت نمی کرد و به قول برانکو تیمش مجبور نبود یک نیمه بدون دفاع کناری بازی کند. با این حال پرسپولیس در حضور هواداران و روی چمن هموار آزادی نتوانست گلی بزند و دومین تساوی بدون گل به نام این تیم ثبت شد.

برخی از هواداران پرسپولیس شاید نفت مسجدسلیمان را به بازی دفاعی متهم کنند یا از بدبیاری بنالند، ولی ساده انگاری است اگر به آمار این تیم در شروع لیگ هجدهم بی توجه باشیم و امتیازات از دست رفته را تنها به خاطر اتفاقات بدانیم.

پرسپولیس ۱۹۵دقیقه است که در لیگ برتر گلی نزده. آخرین گل این تیم به برد سه بر صفر هفته دوم مقابل فولاد برمی گردد و حملات پرسپولیس در دو بازی اخیر به در بسته خورده.

پرسپولیس در لیگ هفدهم ۴۸گل زد که متوسط ۱.۶گل در هر بازی را نشان می دهد، ولی این آمار در لیگ هجدهم به یک گل در هر بازی رسیده. اگر از درخشش سیامک نعمتی در هفته دوم که دو بار دروازه فولاد را باز کرد بگذریم، پرسپولیس در نیمه تهاجمی اش وزن و ضرب سال های قبل را ندارد و تیم ترسناکی به نظر نمی رسد.

علی علیپور فصل گذشته درخشش غیرمنتظره ای داشت و اجازه نداد جای خالی طارمی احساس شود. او با گل های متوالی در لیگ حتی به رقیبی جدی برای مهاجمان لژیونر تیم ملی تبدیل شد. انتظار می رفت علیپور در این فصل هم گلزن اصلی پرسپولیس باشد، ولی او بعد از پنالتی روز اول مقابل پدیده نتوانسته گلی بزند. درباره بازیکنانی که در یک فصل درخشش فوق تصوری دارند، گفته می شود که برای اطمینان منتظر فصل دوم باشید، ولی او هنوز نتوانسته کیفیت و آمار فصل گذشته را تکرار کند و استمرار داشته باشد.

برانکو آنقدر تجربه دارد که برای گلزنی به یک مهاجم جوان دل نبندد و اگر محرومیت پرسپولیس نبود قطعا مهاجم جدیدی به تیمش اضافه می کرد، ولی مجبور شد فصل جدید را با علیپور و منشا شروع کند. مربی کروات جمعه شب مجبور شد برای باز کردن گره بازی شایان مصلح را در دقایق آخر جانشین علیپور کند؛ تاییدی بر افت آقای گل فصل پیش و دست خالی پرسپولیس در خط حمله.

نکته مهم دیگر در افت آمار گلزنی پرسپولیس جدا شدن وحید امیری است که باکیفیت ترین مهره بخش تهاجمی تیم بود. ترابی بازیکنی است که قرار است جای امیری را پر کند، ولی او در نیم فصل دوم به پرسپولیس اضافه می شود و عالیشاه، هافبک چپ فعلی فاصله زیادی با هافبک تیم ملی دارد.

پرسپولیس وقتی از دو پنجره نقل و انتقالاتی محروم شد، برانکو امید داشت که بتواند با بازیکنان موجود از این گذر سخت عبور کند و تیمش را در سطح بالا نگه دارد، ولی جدایی یا افت مهره های موثر دست او را خالی کرده و نزول تیم در این هفته ها محسوس است.

مربی کروات در این شرایط بی صبرانه منتظر است که نیروی کمکی در نیم فصل دوم از راه برسد و امیدوار است تا آن زمان امتیازات زیادی از دست ندهند. بازی با دحیل را هم نباید فراموش کرد که بزرگترین آزمون پیش روی پرسپولیس است و واقعیت تیم برانکو را آشکار می کند.