غرورت را بکش آقای فغانی

هیچگاه نحوه قضاوت فغانی را نپسندیدم همانطور که مربیگری کی روش را.

گرفتن روح فوتبال و زیبایی بازی کاریست که این دو نفر میکنند هر یک در جایگاه و پستی که دارند. در اکثر بازی هایی که فغانی قضاوت میکند دقایق زیادی بخاطر سوتهایی که میشود زده نشود متوقف میشود. او میل دارد شخص اول بازی باشد و بیشتر از همه دیده شود. حرکات از سر غرور صورتش (خصوصا در بازیهای داخلی) روی اعصاب بازیکنان است و آنها را عصبی تر میکند. به طور خلاصه بگوییم او خودش را و جایگاهش در بازی را مهم تر از خود بازی میداند.

در جام جهانی نیز تعداد خطاهایی که از تیمها گرفته است اکثرا یا مساوی میانگین آنها یا بیش از میانگین است. مثلا میانگین خطای تیم فرانسه در جام جهانی 13 و در بازیش با قضاوت فغانی 21 است. همچنین است آمار تیم آلمان با میانگین 9.7 خطا و 16 خطا با قضاوت فغانی. یا تیم آرژانتین با میانگین 14 و 16 خطا با قضاوت فغانی و انگلیس با مبانگین 10 و 11 خطا با قضاوت فغانی.

حال تمام این آمار و ارقام در بازیهای داخلی بیشتر هم میشود آمار خطاهای گرفته شده در بازیهای معمولی که او قضاوت میکند معمولا بسیار بیشتر از حد میانگین است و این برای فوتبال بسیار کشنده است.

او روح فوتبال را میکشد تا خودش دیده شود و همه بدانند که او تعیین کننده صحنه های بازی ست. اوست که با یک سوت میتواند بازی را مدام بخواباند خصوصا در بازیهای داخلی که رسانه ها تحت تاثیر جایگاه جهانی او هستند دیگر هیچ چون چرایی برایش نیست که باید مرد اول زمین باشد.

بهمین خاطر سالهاست بازی دربی را به او میسپارند که هرجا لازم باشد سوت را به جا و بیجا بزند و بازی آنطور که باید! کنترل شود

شما بازی های زیادی را برای ما کشتید اما آقای فغانی این غرور شما یک روز کار دستتان میدهد. کاش زودتر فکری به حالش بکنید

نویسنده: آزاده محمدیه