فرشاد احمدزاده؛ شاه کلید برانکو!

 به قول کامیابی نیا، تنها شماره 10 یک تیم بزرگ است که عضو ملی نیست.

طرفداران علاقه اش به پرسپولیس را می ستایند. همان وقتی که به خاطر پرسپولیس، ناسزاها شنید. گفتند خائن به هم شهری ها و هم زبان هایش است. غافل از این که او قراردادش را از عمق وجود با پرسپولیس بسته است، به قول خودش ازبچگی! روز بازی با تراکتور، یادگار امام تبریز هم رحم نمی کرد، حسابی به او می تاخت و در میان خشم هم شهری ها، با بغض فروخفته ای آن جا را ترک کرد. همه دم از پسرفت هایش پس ازترک تراکتور می زدند، اما او خم به ابرو نیاورد. به قول کامیابی نیا، تنها شماره 10 یک تیم بزرگ است که ملی نیست و صدالبته در گل و پاس گل ها نقشی ندارد. اما او هیچوقت پسرفت نکرد؛ این را همه هواداران از عمق وجود درک می کردند و به همین خاطر کمتر خرده ای از او می گیرند. وقتی نباشد، آن ها به راحتی می فهمند که یک جای کار می لنگد. وقتی مصدوم است، برانکو به هر دری می زند به بازی برسد. به راستی جادوی فرشاد چیست؟

نکته ای که برانکو همواره احمدزاده را به خاطر آن تحسین می کند، تلاش و خستگی ناپذیری اوست. نتیجه اش می شود این که فرشاد را همه جا می بینید، بیخ گوش سید جلال، شانه به شانه طارمی و پشتیبان کامیابی نیا! شاید مثل مهندسان پاس های مهندسی شده ندهد، اما تعداد زیادی از حملات خطرناک، با زیرکی و چابکی فرشاد آغاز می شود. آنالیز های AFC را درباره بازی های پرسپولیس در لیگ قهرمانان ببینید، فرشاد غالباً بیشتر از هم تیمی هایش پاس ها را دریافت می کرد، این ها همه دلایلی است که نشان می دهد نبض میانه میدان با فرشاد است و مهندسی های آن با مسلمان!

 او شاه کلید برانکوست؛ مثل بازی رفت با الوحده، جایی که پرسپولیس کمتر از ده دقیقه برای پیروزی وقت داشت، بازیکنان که به زحمت بازی باخته را با مساوی عوض کرده بودند، دیگر رمقی نداشتند، الا فرشاد! او با یک حرکت شجاعانه چنان به قلب دفاع حریف زد که آن ها چاره را فقط در خطا می دیدند. بعدش را خودتان خوب می دانید؛ آن پاس شاهکار سروش و ضربه تمام کننده طارمی.

فرشاد نه تنها از نظر فنی بلکه از نظر روحی نیز ممتاز است. برانکو در توضیح علاقه بیش از حد به او، روحیه شاد و مسرت بخش او را مثال می زند. از این که همراه با کامیابی نیا همیشه هوای جوانان تیمش را دارد و شلاق های مارکو نیز او را تسلیم نمی کند. احمدزاده شاید زیاد گل زند، شاید زیاد پاس گل ندهد، شاید ملی پوش نباشد، اما بهترین گزینه برای پوشیدن شماره 10 پرسپولیس است.