فلسفه دنیزلی و یک سوال ...

مصطفی دنیزلی یکی از بزرگترین مربیانی است که این سال ها وارد فوتبال ایران شده است. افندی که به گرفتن نمایش های تماشاگرپسند از تیم هایش مشهور بود، تعریف خاصی از بازی خوب داشت.

او می گفت: «بازی زیبا یعنی نمایشی که شما به کمک آن موفق به عبور از خط دفاعی حریف شوید و موقعیت های متعدد گلزنی به دست بیاورید. اگر این اتفاق رخ بدهد و تیم شما فرصت های فراوان گلزنی به دست بیاورد، مهم نیست چند بار موفق به گلزنی می شوید، چون بالاخره روزی مهاجمان شما یاد می گیرند چطور توپ ها را به گل تبدیل کنند.»

این روزها سرمربی ناموفق پرسپولیس هوادارانی دارد که معتقدند تیم درخشان خوب بازی می کند و مسابقه را به اشتباهات فردی می بازد. خوب است تا این مساله جا نیفتاده و شکل یک «فکت» تاریخی را پیدا نکرده، موضوع را مرور کنیم و ببینیم مثلا در همین بازی اخیر با فولاد، سرخپوشان خوب بازی کردند یا نه؟

آنچه در زیر می خوانید، بررسی موقعیت های دو تیم در طول 90 دقیقه است؛ آنچه نشان می دهد پرسپولیس درخشان در اکثر دقایق بازی صرفا به پاسکاری در زمین خودی پرداخته که این امر به ویژه با توجه به برتری فولاد در نتیجه، برای این حریف قرمزها نیز چندان ناخوشایند نبوده است. راستی نظر شما چیست؟

موقعیت های فولاد
دقیقه 10: تک به تک مهرداد جماعتی
دقیقه14: نجات دروازه از سوی بنگر
دقیقه 20: ضربه نانگ از داخل محوطه جریمه
دقیقه 30: کاشته انصاری
دقیقه 45: تک به تک نانگ
دقیقه 69 : تک به تک جماعتی

موقعیت های پرسپولیس
دقیقه 23: کاشته نورزی
دقیقه 45: شوت عباس زاده