فوتبال ایران در آستانه ۸ آذری دیگر / خداحافظی آخرین بازمانده با جدال ستارگان

ایران اگر برای بار صدم هم جواز صعود به جام جهانی را بگیرد، انگار هشت آذر 76 و صعود به جام جهانی 1998 فرانسه رنگ و بوی دیگری دارد.

می گویند «تاریخ همیشه در حال تکرار است» اما انگار این جمله تکراری، در مورد هشت آذر 76 مصداق ندارد.

آن روز یک روزی بود تکرار ناشدنی، احساس مردم و خواست یک ملت در تحقق یک رویا (حتی آنهایی که فوتبال را بازی مسخره ای می دانند که 22 نفر بیکار به دنبال یک توپ می دوند!) و عزم جزم یک تیم 11 نفره با کادر فنی اش، اصلی ترین فاکتورهای رقم زننده این روز خاص در فوتبال ایران بودند.

همه می خواستند ایران به جام جهانی برود و انگار این شده بود همه چیز یک ملت در یک روز خاص پاییزی.

یک چمن یکدست سبز رنگ که به جرات روز رویایی ما را رنگی تر و شادتر از دیگر فوتبال ها کرد، صدایی ماندگار که از آن جواد خیابانی بود، تیمی منسجم و تنها با یک هدف...

احمدرضا عابدزاده با یک دست توپ را گرفت، خندید، شوت کرد، دو گل هم خورد اما خنده هایش تمام نشدند، تماشاگرنما با چاقو حمله کرد، هیاهویی در ورزشگاه ایجاد شد.

کریم باقری گلی زد بی سر و صدا، سهم ما از شادی پس از گل اول فقط این بود که یاران مان توپ را بردارند تا بازی زودتر از نیمه زمین جریان پیدا کند.

تکنیک ناب خداداد، همان خدادادی که تا مدت ها خیلی ها نمی دانستند مشهدی است اما دوستش داشتند فراوان

«باز هم خداداد، باز هم روی زمین، این غزال تیزپای فوتبال ایران»

دور افتخار و اهتزاز پرچم ایران در مقابل چشمان بهت زده استرالیایی ها در سرزمین کانگوروها... و همه این تصاویر شدند خاطره سبز ایرانی ها از هشت آذر 76

تصوری در این روز تحقق یافت که بیشتر شبیه یک رویا بود.

همین است که اگر سال ها هم بگذرد، هشت آذر انگار برای فوتبالی ها و غیرفوتبالی ها روز دیگری است.

اغلب مردم از آن خاطره دارند.

و امروز در حالیکه 16 سال از آن روز خوب فوتبال ایران می گذرد، مهدی مهدوی کیا که آخرین بازمانده آن نسل طلایی بود و بیش از سایر هم تیمی هایش در مستطیل سبز باقی ماند، خود را برای دیدار پرسپولیس و ستارگان میلان که فردا در ورزشگاه آزادی برگزار می شود، آماده می کند.

مهدی که در فینال جام حذفی، در حالیکه سرخپوشان در روزی غم انگیز مغلوب سپاهان شدند، به دوره بازیگری اش خاتمه داد، اما چون این بازی با باخت همراه شد، تلخی خداحافظی او، تلخ تر از زهر شد، حتی تلخ تر از ناکامی سرخ ها.

بازی فردا علاوه بر تجلیل از همه پیشکسوتان این باشگاه، بهانه دیگری هم دارد که خداحافظی مهدی مهدوی کیا است.

فوتبال ملی ایران هم بدون دور زدن لقمه دور گردنش، جواز صعود به جام جهانی برزیل را دریافت کرد، اما با وجود نتایج خوب و عملکرد نسبتا قابل قبولش در یک سال اخیر، در مراسم بهترین های آسیا، نام و عنوانی را به خود اختصاص نداد تا در آستانه هشت آذر، ناکام در کسب عناوین آسیایی باشد.