قصه دارا و ندارها در مقر AFC/ فوتبال ایران و قطر؛ قیاسی مع الفارق

 در این گزارش به مقایسه رای AFC درباره اختلاف ایران برسر میزبانی از عربیستانی ها با موضوع میزبانی قطر از سعودی ها به صورت کارشناسانه پرداخته شده است.

جنجال «زمین بی طرف» میان کشورهای عربستان، امارات و قطر ۲ روز پیش با حکم کنفدراسیون فوتبال آسیا فروکش کرد و AFC درخواست واهی سعودی ها و اماراتی ها برای بازی در کشور ثالث با قطر را نپذیرفت تا فصل الخطابی به بهانه جویی های بی مورد سعودی ها در این زمینه شود.

*چرا فدراسیون ایران به AFC شکایت نمی کند؟!
روز گذشته خبرگزاری فارس این اقدام حرفه ای AFC را تحسین کرد زیرا این اقدام بار دیگر حس عدالت خواهی و بی طرفی را در این ارگان ورزشی بیدار کرد. سناریو سعودی ها برای قطر ۳ سال پیش برای ایران رخ داده بود که با اتفاقاتی که در کشورمان افتاده بود بهانه خوبی به سعودی ها داده شد تا رای AFC را به نفع خود تغییر دهند و «قانون زمین بی طرف» برای بازی های نمایندگان کشور در لیگ قهرمانان آسیا مقابل نمایندگان عربستان صادر شود.

پس از صدور رای AFC به نفع قطری ها بسیاری از رسانه های کشورمان و مخاطبان ورزش خواهان شکایت فدراسیون فوتبال ایران به AFC شدند. دلیل معترضان این بود که چرا قطر موفق شد سعودی ها و اماراتی ها را کنار بزند و زمین بی طرف را برای خودش لغو کند اما فدراسیون ایران نتوانست؟! برای شفاف سازی مطلوب و منطقی بهتر است در مقایسه شرایط فدراسیون فوتبال ایران و قطر اشاراتی داشته باشیم.

*چرا قطر مقابل سعودی ها پیروز شد؟
باید به دور از تعصب و کارشناسانه به این موضوع پرداخت که چرا قطر قائله را مقابل سعودی ها و اماراتی ها علی رغم نفوذ زیاد آنها برده است؟ اصلا مقایسه اختلاف ایران با عربستان بر سرمیزبانی با اختلاف قطر و عربستان عقلانی است؟

ابتدا به صورت کارشناسی به سیاست قطر در زمینه ورزش می پردازیم. قطر جمعیتی کمتر از ۲ میلیون نفر دارد که نصف بیشتر ساکنان آن مهاجر هستند. با وجود کوچک بودن این کشور در منطقه آسیا و جهان در ۱۰ سال گذشته شاهد هزینه های چند صد میلیارد دلاری این کشور در زمینه ورزش و بالاخص در فوتبال بودیم.

*نفوذ قطری ها در فیفا و AFC
-سعود المهندی: حضور قطری ها در سازمان های بین المللی ورزش از جمله فیفا و AFC نمونه بارزی از نفوذ زیاد آنها در محافل ورزشی است. سعود المهندی، نائب رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا و رئیس کمیته اجرایی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا است و این یکی از قطری های با نفوذ در زمینه ورزش است و مقایسه این فرد با نماینده ایران در AFC مثلا علی کفاشیان که یکی از نواب رئیسه است درست نیست زیرا حیطه اجرایی و نفوذ المهندی به مراتب بالاتر از کفاشیان است.

*هزینه ۲ میلیارد دلاری برای AFC
-ناصر الخلیفی: البته این فرد تنها قطری ای نیست که در زمینه فوتبال نفوذ زیادی دارد. ناصر الخلیفی، میلیادر قطری که همه فوتبال دوستان او را به عنوان مالک باشگاه پاری سن ژرمن می شناسند یکی دیگر از قطری های با نفوذ در مستطیل سبز است. تازه ترین جنجال فوتبالی الخلیفی شکار نیمار، فوق ستاره برزیلی بارسلونا بود که با مبلغ ۲۲۰ میلیون یورو این اعجوبه را به پاریس آورد. البته الخلیفی تنها به خاطر مالکیت باشگاه پاری سن ژرمن شهرت ندارد. او مالک شبکه مشهور و بین المللی ورزشی «بین اسپورت» است. این شبکه که صاحب پخش بازی های لیگ قهرمانان آسیا است و نزدیک به ۲ میلیارد دولار بابت این امتیاز به AFC داده است.

*هزینه ۱۴۰۰ میلیارد دلاری قطر در فوتبال!
اگر از شخصیت های با نفوذ قطری ها در فوتبال بگذریم نمی توانیم از هزینه های چند صد میلیاردی این کشور در زمینه رشد و ارتقا ورزش چشم پوشی کنیم. بنا به بررسی های انجام شده کشور قطر در ۱۰ سال گذشته بیش از ۱۴۰۰ میلیارد دلار تنها در زمینه فوتبال هزینه کرده است و این مبلغی است که هیچ کشوری در جهان در این زمان کوتاه برای فوتبال خرج نکرده است!

*میزبان جام جهانی ۲۰۲۲ (محمد بن همام، رئیس سابق AFC)
گرفتن میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ هنوز مانده! چطور کشوری به اندازه یکی از استان های ایران توانایی میزبانی از بزرگترین رویداد فوتبالی جهان را دارد؟ در میان شخصیت های با نفوذ قطری در فوتبال محمد بن همام، رئیس سابق AFC از قلم افتاد! بن همام به مدت ۹ سال سکان بالاترین سازمان فوتبالی قاره کهن را در دست داشت. البته او همزمان نائب رئیس فیفا نیز بود و با نفوذ و قدرتی که داشت اعضای فیفا را مجاب کرد تا به قطر میزبانی جام جهانی ۲۰۲۲ داده شود.

*نفوذ مسئولان ایران با قطر غیرقابل مقایسه
با این تفاسیر مقایسه مسئولان ورزشی ایران با قطر در محافل بین المللی قیاس مع الفارق است و قطر یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان در زمینه ورزش و بالاخص در فوتبال است. همچنان که گفته شد قطر ۱۴۰۰ میلیارد دلار در زمینه فوتبال هزینه کرده است و تمام ورزشگاه های این کشور در سطح بین اللمللی است. استادیوم های ورزشی و به صورت کلی زیرساخت های این کشور در فوتبال تا جایی در سطح بالایی قرار دارد که باشگاه های فوتبال مطرح جهان از جمله بایرن مونیخ، منچستر سیتی و چلسی اردوهای تدارکاتی خود را در دوحه برپا می کنند.

*تفاوت زیرساخت ورزش قطر با ایران از زمین تا آسمان
در مقایسه زیر ساخت های فوتبالی کشورمان نیز با قطر هیچ حرفی برای گفتن وجود دارد زیرا همه می دانند که تیم ملی کشورمان هنوز یک زمین اختصاصی برای تمرین ندارد و باشگاه های ما کماکان از نبود ورزشگاه خوب رنج می برند چه برسد به میزبانی از باشگاه های بزرگ جهان!

*اختلاف ایران با عربستان متفاوت از قطر
برگردیم به رای AFC که ۳ سال پیش در مورد اختلاف ایران با عربستان به نفع سعودی ها رای داد و زمین بی طرف راهکار این دو کشور در لیگ قهرمانان آسیا شد. در آن زمان متاسفانه فرصتی برای سعودی ها داده شد که به نوعی از مصادیق جنگ به شمار می آمد.

اتفاق تلخی برای حجاج ایرانی در منا افتاد و داستان سفرات سعودی ها در تهران و مشهد، شرایط را برای تهران - ریاض از حالت عادی خارج کرد و سعودی ها خیلی سریع که فوتبالی با مدیریتی کاملا سیاسی دارند، این اتفاقات را به AFC کشاندند و از سه سال پیش میزبان ها هم از ایران و هم عربستان در لیگ قهرمانان آسیا گرفته شد.

داستانی که حال سه سال از آن تصمیم می گذرد و با توجه به سفر اخیر حاجیان ایرانی به حج تمتع می تواند چراغ سبز خود برای تصمیم گیرندگان کنفدراسیون فوتبال آسیا باشد تا بلکه تغییراتی در تصمیم سه سال اخیر خود داشته باشند. هنوز تصمیم جدیدی از سوی AFC اعلام نشده و اکنون فرصت خوبی است تا چانه زنی مدیران ورزشی به ویژه مدیران فدراسیون فوتبال ایران با تصمیم گیرندگان AFC را آغاز کنند.

*دادن مدرک به سعودی ها (قطر به آنها بهانه نداد!)
اتفاقات سفارت عربستان در کشورمان بهانه ای بود تا سعودی ها روابط سیاسی خود را با ایران قطع کنند و به راحتی رای AFC را برگردانند و اعلام کنند که امنیت بازیکنانمان در این کشور به خطر می افتد. اما موضوع، قطع رابطه سیاسی عربستان و امارات با قطر متفاوت بود زیرا سعودی ها به همراه هم پیمانان خود به صورت قلدرمابانه ارتباطشان را با دوحه قطع کردند و مدعی شدند که قطر از تروریست حمایت می کند. این ادعای سعودی ها و اماراتی ها برای AFC ادله ورزشی نبود و با این ادعاها نمی توانستند اثبات کنند که امنیت بازیکنانشان در دوحه به خطر می افتد به همین خاطر در پایان شکست را پذیرفتند و بهانه ای نداشتند.

تمام این گزارش ها ارائه شد تا در صدور رای AFC درباره اختلاف ایران با عربستان و اختلاف سعودی ها با قطر  مقایسه عادلانه ای شود.