قلــه را دیــدی، دره از یــادت رفــت!

روزنامه نگار باسابقه ورزشی از پیام صادقیان خواست تا با عبرت گرفتن از اشتباهاتش، بازگشت خوبی به فوتبال داشته باشد.

پیام صادقیان، بازیکن تیم فوتبال پرسپولیس به دلیل اعتراض به داور مسابقه و برخورد زننده با وی و اقدام به شکستن شیشه درب رختکن در دیدار با فولاد خوزستان به سه ماه محرومیت از همراهی تیم خود و پرداخت 50 میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شد.

به دنبال حرکت ناشایست پیام صادقیان، شهرام وزیری، روزنامه نگار با سابقه ورزشی توصیه هایی را به وی کرد. در این پیام آمده است:

پسر جان!
می دانم از خود بیخود شدنت دست خودت نبود .. همه زیر سر بی اعتباری این زمانه است...زمانه ای که با حجم فراگیرش بسیاری از آدم های کم ظرفیت را در باد خود گم کردگی به گمراهی کشانده ..زمانه ای که کم بی مقدارها را مقدار نبخشیده

پسر جان!
فوتبالت را دیدیم...پا به توپ شدنت را دیدیم...حریف جا گذاشتن و پاس گل دادن و گل به سر میدان ها زدنت را هم کم ندیدیم...در ناکجا آباد این فوتبال مثل تو کم نیامدند و مثل تو نیز کم نرفتند

پسر جان!
نه تو تنها مرد میدان ها شدی و نه تو مرد میدان ها خواهی ماند ...دیگرانی هم بودند که در این مسیر آمدند و گل زدند و گل کاشتند...ماترکی که امروزه روز برای تو مانده...نه که مال تو..تا صباحی تو امانتدارش باشی

پسرجان !
مگر نمی دانستی که برای رسیدن به قله باید از دره گذشت... قله را دیدی دره از یادت رفت؟ مگر به تو نگفتند اگر چشم به قله داری باید نیم نگاهی هم به دره اندازی؟ ... مگر به تو نگفتند که چنین شتابان تازیدن سر خوردن دارد ..نداشت؟

پسر جان!
به خودت بیا ...بیا آن خودی باش که بودی نه این خودی که شدی.... تو یک لیوان آب را در یک انگشتانه بریز ببین چگونه سرریز می شود...بین چگونه هدر می رود ..آنچه از تو هدر رفت همان و همینی بود که تو با انگشتانه وجودت کردی...همین توئی که بیش از ظرفیتت هوایی شدی ... بیش از ظرفیتت خواستی میدانداری و میدان نوازی کنی، بیش از ظرفیتت زبان گشایی کنی و در این خود ناشناختگی بیش از ظرفیتت آنچه داری و نداری را به نمایش بگذاری

پسر جان!
به خودت بیا.. با خود باش از خود بیخود نشو...برگرد به عقب، برو از این راهی که آمدی با تامل و تعقل بیشتر راه به راه هر آنچه که خواسته و ناخواسته برتو گذشت را آئینه عبرت کن...برو به همان ( پیامی) برگرد که بود ..برو به آنچه که به خود کردی تامل کن، تو می توانی برگردی..تو باید برگردی این فوتبال مال امثال توست.. این فوتبال تو را خواهد بخشید فوتبالی که محتاج نسل توست

پسر جان!
برگرد به گذشته، هنوز دو، سه سالی نگذشته...برگرد با خودت خلوت کن ..به دور از میدان های هیاهو و به دور از باد بوق ها و به دور از باد خوردن پرچم های رنگی بر روی سکو ها...برگرد به عقب و به دور از نفس اماره سر بسوی نفس مرضیه بگذار... برو با خودت خلوت کن، برو دوباره خودت را بساز.. تو فرصت داری که ذره به ذره نفس و روان خود را تزکیه کنی و به دور از ناهنجاری های خواسته و ناخواسته خود را تصفیه کنی...برو این (پیام ) را با خودت ببر عوضش کن و با پیامی دیگر برگرد...میدان در انتظار توست