لایک روز؛ در ستایش سکوت سیدجلال

چندین روز از اعلام لیست 24 نفره تیم ملی چند روزی می گذرد. در این مدت تقریبا تمام مردم ایران نظرات خود را درباره خط خوردن نام سیدجلال حسینی، وریا غفوری، سیدحسینی و کاوه رضایی اعلام کرده اند! وریا غفوری یکی دو مصاحبه کوتاه انجام داده و از شوکه بودن خود حرف زده و البته اعلام کرده که فعلا قصد دارد استراحت کند و در کنار خانواده باشد. حسین حسینی هم مدعی شده که خط خوردنش از تیم ملی برایش قابل پیش‎بینی بود. از خود کاوه رضایی واکنشی دیده نشده ولی رسانه های بلژیک حسابی از خط خوردن او شگفت زده شده اند و از کی روش انتقاد کرده اند. اما سیدجلال حسینی هنوز واکنشی نشان نداده است. تنها واکنش او لایک کردن پست علی کریمی بود که در حمایت از خود حسینی منتشر کرده بود.

سکوت سیدجلال درباره خط خوردنش از تیم ملی معنادار به نظر می رسد. می توان از این سکوت تعبیرهای متفاوتی داشت. ممکن است او به نشانه اعتراض به خط خوردنش، سکوت کرده باشد. احتمالا او تصمیم گرفته با روشی کاملا محترمانه اعتراضش را به کی روش نشان دهد. به هر حال در تمام این سال ها رابطه خوبی بین او و کی روش وجود داشت و سرمربی تیم ملی حتی بعد از خط زدن نام سیدجلال، او را یکی از بهترین بازیکنان تاریخ تیم ملی معرفی کرده است و به همین دلایل احتمالا حسینی تصمیم گرفته بدون از بین بردن حرمت ها، به کی روش اعتراض کند که اگر این گونه باشد باید او را به خاطر این نجابت، تحسین کرد.

اما احتمال دیگری هم وجود دارد. نام حسینی و 3 بازیکن دیگر در فهرست استندبای قرار گرفته و ممکن است اتفاقاتی رخ دهد و این بازیکنان به تیم ملی برگردند. حتی عده ای معتقدند این فقط یک نمایش از سوی کارلوس کی روش است و او به زودی حسینی و غفوری را به تیم ملی بازخواهد گرداند. اما حتی اگر نمایشی در کار نباشد، هنوز همه درها بسته نشده است و هر اتفاقی ممکن است در روزهای آینده رخ دهد. یک نمایش ضعیف یا خدای ناکرده مصدومیت یکی از مدافعان تیم ملی به معنای بازگشت سیدجلال به فهرست تیم ملی خواهد بود. احتمالا به همین دلیل حسینی ترجیح داده سکوت کند و به بازگشت به تیم ملی امیدوار باشد.

دلیل سکوت سیدجلال هر چه باشد باید او را ستایش کرد که تحت تاثیر فضای موجود قرار نگرفت و کی روش را به روانی بودن و خیانت کردن و... متهم نکرد. شاید هر کس دیگری جای او بود، با کمترین استحقاق برای حضور در تیم ملی، هوچیگری به راه می انداخت تا بلکه راهی برای حضور به تیم ملی به رویش باز شود اما سیدجلال عاقل تر و بالغ تر از این حرف ها بود. او برخلاف خیلی از همبازیانش، هم دوره ای هایش و حتی بزرگ ترهایش، ترجیح داد سکوت کند و جو را بیشتر از این متشنج نکند. به خاطر همین بزرگواری، باید به حسینی احترام گذاشت و برایش امیدوار بود تا در روزهای آینده بهترین اتفاق ها برای او بیفتد.