مسببان حواشی اخیر بزودی رسوا خواهند شد/ نقاب داران پرسپولیس

پرسپولیس این روز ها یکی از عجیب ترین و مخوف ترین شرایط ممکن را دارد. همه دلسوزند و مدعی . هر کسی سودایی در سر دارد. یکی به فکر فریب و دیگر ظاهر سازی، برخی هم به فکر اثبات. این روزها در پرسپولیس نمی دانی چه کسی حرف زبان و دلش یکی است. خدا را شکر همه یک هدف مشترک دارند و حفظ برانکو. اگر با مدیران میانی و حتی پایین تر هم حرف بزنی فکر و ذهن شان آرامش هوادار است. آرامشی که به زعم خودشان با تمدید قرارداد بلندمدت برانکو حاصل می شود.

این روزها حال من که 20 سال از عمر بودنم کنار پرسپولیس می گذرد هم خیلی عجیب است، حتی عجیب تر از دوران پروین و جنگ سهام. آن موقع تمام مسایل رو بود. اگر کسی با کسی مشکل داشت یا تکلیفش در ورزشگاه کارگران مشخص می شد و یا در دفتر معاون و رئیس سازمان تربیت بدنی؛ راه سومی وجود نداشت. یک راه سومی هم اگر بود در دادگاه ها سپری می شد، ولی همه می دانستند کجا چه خبر است.

این روزها همه با هم گل و بلبل می گویند اما دست راست به دست چپ رحم نمی کند یا بهتر است بگوییم این دست به دنبال خواباندن دست دیگر است. به راحتی نمک می خورند و نمکدان می شکنند. هر چند در گذشته هم بوده ولی این روزها شدت یافته است. خدا پدر «جان کوم » مالک واتس اپ را بیامرزد که این اپلیکیشن را خلق کرد. لااقل عده ای بتوانند دو کلام راحت و بدون ترس از ضبط صدا و… حرف بزنند.

این روزها موبایل و دوربین ها، دست برخی آدم ها به شدت به ابزاری برای کارایی های نامناسب تبدیل شده است و به تعبیری باید گفت بر خلاف قیمت پراید و پیاز که روند رو به رشد دارد، قیمت برخی افراد به شدت رو به کاهش است. خدا به خیر کند.

این روزها خیلی ها این مثل معروف ژاپنی را فراموش کردند؛ «اگر می خواهی بالاتر بروی، بالا دستی ات را به سمت بالاتر هدایت کن تا لااقل اینگونه جای او را بگیری». دستی که زور می زند کسی را به پایین بکشد مطمئنا دیگر نایی برای بالانشینی نخواهد داشت چرا که نفر بعدی بدون هیچ زحمتی تو را به پایین خواهد کشاند. یادش بخیر بچه که بودیم لونا پارک و چرخ و فلکش حس عجیبی داشت اما این روزها چرخ و فلک به دست کسانی می چرخد که راه دور زدن را خوب آموخته اند، اما نه برای سرگرمی که برای رسیدن به اهدافشان.

این روزها در اطراف باشگاه نرخ نان مثل برخی محله های معروف متغیر است. چه خوب می شناسم آدم هایی که روزانه چند نرخ برای نان شان پرداخت می کنند. چقدر خوب می توانیم هواداران نجیب تیم را به بازی بگیریم. هر روز یک داستان در فضای مجازی. یک تهمت یا بزرگ آقا سازی.

این روزها خوبی های دیگری هم دارد مثلا که همه به فکر هوادار هستند و حتی دایه مهربان تر از مادر. پیج های میلیونی فیک و کانال های جعلی، آنهایی که ید طولایی در ایجاد تنش و خط دهی علیه افراد داشته اند و عمرشان طولانی است و همین چند وقت پیش، در دوران یکی از مدیران سابق زائیده شدند.

این روزها پس ذهن برخی از همین دلواپسان پرسپولیس تلی از نفرت، انتقام و خودخواهی وجود دارد.

این روزها دست های نرسیده به پست، برای دستانی که جام را بلند کرده اند حسابی به کار افتاده است. آنهایی که حتی در زمان آماده شدن برای جشن و پایکوبی به فکر توطئه و حاشیه جدید بودند. قبل تر ها لااقل می توانستیم پشت نقابی به نام فردین بازی رنگ توطئه ها را عوض کنیم ولی حیف که خاک سرد است و راه و رسم و منش رایج فردین به دست فراموشی. حتی بلد نیستیم ادای تختی بودن را دربیاوریم. زخم ها را آنقدر فشار می دهیم تا عمیق و فاتحه خوان شوند. تا در پس نابودی اش نمایش گونه ضجه بزنیم و مدح بگوییم.

این روزها دیگر ایزوگام دلیجان هم پاسخگوی رخنه هایی نیست که برای خودی و غیرخودی، رسانه و خواص و حتی مدیر بوجود آورده ایم.

این روزها اگر می خواهی به پرسپولیس نزدیک شوی یا باید فیلم شعله را دیده باشی یال کفش آهنی به پا کنی، از بس خرده  نمکدان های شکسته زیاد است. نصف بیشتر حاشیه سازان پشت و مقابل صحنه روزگار فراوانی نمک این تیم و نام بزرگ پرسپولیس را خورده اند.

این روزها دست ما هم برای برداشتن نقاب دلسوزی از صورت برخی دلواپسان و دایه های پرسپولیس بازتر شده است. فقط خدا نکند که کار به جای باریک و حساس تر برسد وگرنه دیگر برایمان مدیر بالایی، میانی و… فرقی ندارد. برای ما، هواداران و پرسپولیس مهم است نه شخص و جایگاه . نقاب خبرفروشان، دست های آلوده، تلفن های کثیف، لابی های ناجوانمردانه، افرادی که چشم شان به صندلی این و آن است و… کمترین افشاگری است که می توانیم در حمایت از پرسپولیس محبوب داشته باشیم.مطمئنا هوادار منتظر است تا بشنود فلان فرد به ظاهر دلسوز برای پرسپولیس چه در سر یا آقای بیرون مانده چه نقشه هایی دارد. برای هر کسی جذاب است که بداند دست چپ و راست چه ها در سر دارند!!! آنهایی که با حاشیه و شایعه پراکنی کاری کرده اند که مردم نسبت به اسپانسر اصلی تیم هم بی اعتماد شده و ریزش از سامانه هواداری اسپانسر یکی از عواقب این بی اعتمادی باشد. این نخستین ضربه بر پیکره درآمدی پرسپولیس است.

چفدر خوب بود یک بزرگتر مثل قدیم ها بیاید، داد بزند و بخواهد جنگ و دعوایتان را جای دیگر ببرید. همانی که با تحکم بگوید؛ اینجا پرسپولیس است و این حرکات جایی در مکتب این باشگاه بزرگ ندارد. فقط می توان گفت حیف.

راستی دیروز در صحبت های ایرج عرب صحبت از مبلغ کسر شده برگزاری مراسم فینال از سوی afc شد. آنچه روال است این که باشگاه باید مجری برگزاری را طی مزایده یا انتخاب مشخص و به آنها اعلام کند. هرچند این داستان در زمان مدیریت عرب صورت نگرفته ولی او می تواند این شرکت را معرفی و نحوه گزینش آن را به اطلاع همگان برساند. راستی این شرکت با چه افرادی در فدراسیون و باشگاه در ارتباط بوده است؟ بهتر است عرب این گونه مسایل را شفاف کند. آیا یکی از این دلواپسان امروز پرسپولیس در پست قبلی اش هم در فوتبال با این شرکت و 2 مدیر جوانش آشنایی داشته است؟! البته خیلی چیز ها بماند برای بعد از مهلت مقرری برانکو.

حرف های زیادی برای گفتن وجود خواهد دارد، به خصوص در مورد چند نفر که این روزها به شدت فضای پرسپولیس را ملتهب می کنند. از دلواپسان پشت صحنه و دایه های عزیزتر از مادر مقابل دوربین تا افرادی که نقش پررنگ در التهاب پرسپولیس دارند. آتش به اختیاران پرسپولیسی و گردانندگانی که تعداد پست هایشان در فضای مجازی بیشتر از تجمع کنندگان مقابل باشگاه و وزارت ورزش است! از فروشندگان و خریداران به ظاهر پرسپولیسی تا رخنه های خبری باشگاه و جلسات محرمانه با کسانی که با التماس آمدند و الان دنبال زیاده خواهی هستند. از گروه هایی که صبح برای یک نفر سینه می زنند و ظهر با دیگری غذا می خورند. سزای بازی با احساسات و روان هوادار رسوایی است.