مشت كي روش را يادت هست برادر؟

نفت تهران در خانه به سپاهان اصفهان باخت تا صعودش به مسابقات فصل آينده ليگ قهرمانان آسيا تقريبا غيرممكن شود. بعد از اين مسابقه، عليرضا منصوريان در اظهارنظري شگفت انگيز مدعي شد از حالا به بعد بازيكن پرويز مظلومي است و همه سعي اش را به كار خواهد گرفت تا با متوقف كردن پرسپوليس در بازي پيش رو، مسير قهرماني استقلال را هموار كند! البته كه از نفت انتظار مي رود در سه مسابقه باقي مانده و از جمله بازي پنجشنبه با پرسپوليس حداكثر انرژي اش را به كار بگيرد و با همه توان بازي كند، اما اگر چنين توقعي وجود دارد، صرفا در راستاي مفهوم بازي جوانمردانه است. نفت و هر تيم ديگري بايد براي دفاع از شرافت و حيثيت خودش پا به ميدان بگذارد و زير پرچم اخلاق و مردانگي بجنگد، نه اينكه پاكي هدفش را به خوشايند يك تيم و يك گروه ديگر آلوده كند و اصول فوتبال حرفه اي را زير سوال ببرد.

احتمالا منصوريان به عنوان گزينه بعدي نيمكت آبي ها دوست دارد از همين حالا دل هواداران استقلال را به دست بياورد، اما بي گمان راه درستي را براي نيل به اين مقصود انتخاب نكرده است. هافبك پيشين آبي ها با خلق اين فلسفه قلابي، در حقيقت راه را براي يكي مثل سيد جلال حسيني باز مي گذارد تا در بازي با پرسپوليس، به اندازه كافي نجنگد و عرق نريزد. اگر عليمنصور دنيا را از زاويه نگاه تيم سابقش مي بيند، لابد سيد جلال هم حق دارد طوري توپ بزند كه هواداران باشگاه قبلي اش خوشحال شوند! يا حتي بيرانوند كه دلش مي خواست پرسپوليسي شود و به زور باشگاه در نفت ماند، مي تواند مثل خود منصوريان از اين بازي بزرگ، پلي براي راضي كردن هواداران تيم بعدي اش بسازد. نه علي آقا؛ اين تئوري خيلي تهي تر و خطرناك تر از آن چيزي است كه شما فكرش را مي كنيد.

در طول دوران حضور كي روش در ايران، شايد هيچكدام از مربيان كشورمان به اندازه منصوريان به او نزديك نبوده اند. سرمربي نفت بارها در مدح كي روش مصاحبه هاي عريض و طويل انجام داده و سنگ مرد پرتغالي را به سينه زده است. الهام گرفتن از يك مربي بزرگ اما، فقط به اين نيست كه با او احساس صميميت كني و در رسانه ها «كارلوس» صدايش بزني. كاش منصوريان كمي به مرام حرفه اي سرمربي تيم ملي دقت مي كرد؛ جايي كه او در چهار سال از پنج سالي كه به عنوان سرمربي ايران در مراسم گالاي فيفا حق راي داشته، اسم ليونل مسي را روي برگه اش نوشته و تنها يك بار، زماني كه واقعا حق با رونالدو بوده به هموطنش راي داده است. البته كه انعكاس اين خبرها در پرتغال زياد به سود كي روش نبود، اما او بدون توجه به خوشايند ديگران، تنها كاري را انجام مي داد كه به نظرش درست مي آمد.

شايد ماندگارترين قاب از دوران 5ساله حضور كي روش در ايران، مربوط به نمايش مشت گره كرده او مقابل نيمكت كره، بعد از صعود تيم ملي به جام جهاني در اولسان مي شد. آيا منصوريان يادش هست آن مشت چرا گره شد؟ به اين خاطر كه چوي، سرمربي كره جنوبي قبل از بازي گفته بود ايران را مي برد تا به صعود ازبكستان كمك كند! كره مي توانست براي شرافت خودش بجنگد و در نهايت يك بازنده محترم و سربلند باقي بماند، اما چوي راه را اشتباه رفت تا خودش و تيمش را زير سوال ببرد. عجيب است كه اينقدر با «كارلوس» رفيق باشي و اين چيزها را نبيني!