نادری و ضعفی که همچنان باقی است

قطعا دو بازی دوستانه پیش فصل مجال خوبی برای ارزیابی كیفیت بازیكنان نیست، اما محمد نادری در همین دو مسابقه برابر سایپا و نیروی زمینی به وضوح نشان داد كه چرا تداوم حضور قرضی او در پرسپولیس تا این اندازه مهم و كلیدی بوده است. از قرار معلوم گابریل كالدرون به فوتبال تهاجمی علاقه دارد و در این بین مدافعان كناری رونده می توانند نقش مهمی در تیم این مربی ایفا كنند. در سمت راست مهدی شیری مهره ای نیست كه چندان بشود روی حركات هجومی اش اتكا كرد، اما در سمت چپ محمد نادری همان چیزی است كه كالدرون می خواهد. او در همین دو بازی هم بسیار آماده نشان داد و بیش از 10 نفوذ موفق داشت.

نمایش های نادری در سمت چپ، یادآور حركات دو فصل پیش صادق محرمی است. هر دو بازیكن میل به هجوم دارند و بی پروا این كار را انجام می دهند. مهارت هر دو نفر هم از پیش رو برداشتن بازیكن مستقیم، به ویژه با استقاده از دریبل های دوطرفه است. محرمی طی یك فصل حضور در پرسپولیس، پیشرفتی روزافزون داشت، اما پس از آن در دیناموزاگرب نیمكت نشین شد و الان مشخص نیست در چه سطحی به سر می برد. نادری اما توانست كورتریك بلژیك را برای ادامه حضورش در پرسپولیس راضی كند و این مجال خوبی است تا او با رفع نقایص خود به پیشرفت ادامه بدهد و یك دفاع چپ كامل شود. نادری به طور جسته و گریخته در جمع های دوستانه گفته بیشتر تمایل دارد در پست دفاع میانی به میدان برود، اما با توجه به ترافیك شدید این منطقه، نادری باید موقعیتش در دفاع چپ را دودستی بچسبد؛ جایی كه او استعداد زیادی برای درخشش دارد.

در نهایت اما تنها ضعف نادری در همین دو بازی هم به چشم آمد. او خیلی عالی به تو می زند، اما معمولا تصمیم آخرش را خوب نمی گیرد. نادری ارسال كننده ماهری نیست و حتما باید تمرینات فردی بیشتری در این زمینه انجام بدهد. حتی پاس های كات بك و رو به بیرون این بازیكن هم چندان چنگی به دل نمی زند. محرمی اگر دوست دارد آینده خوبی حتی در سطح تیم ملی داشته باشد باید این ایرادها را برطرف كند.