نقدی بر رفتار عجیب شکاری/ داستان غوره و مویز

شاید بتوان گفت باشگاه پرسپولیس را بازی داد. ولی مگر هواداران را بازی نداد. اصلا او پرسپولیس را بازی داد یا خودش را؟

گاهی قضاوت به این آسانی ها نیست. باشگاه پرسپولیس حکایت خانه ای است که دختر دارد. خانه که دختر داشته باشد، خواستگار هم دارد. نمی شود در را به روی آنها بست، هر جور آدمی هم ممکن است بیاید.

پرسپولیس هم نمی تواند درها را ببندد. البته اگر یک سیستم و ساختار وجود داشت که در طول سال بازیکنانی را انتخاب می کردند، شرایط فرق می کرد، ولی شعار ندهیم و ایده آل گرایانه هم فکر نکنیم. وقتی بازیکن می خواهی، طبیعی است که دلال ها بیایند و بروند. بازیکن ها با شخصیت های مختلف نیز، همینطور.

هیچ راهکاری وجود ندارد که این بازی را نخورید. البته با توجه به اینکه از نظر بازیکن خیلی غنی نیستیم. باید تن بدهید به اینکه بازیکن بیاید. ژست مذاکره بگیرد، خبرش که پخش شد، انگار نه انگار و برود یک باشگاه دیگر را تیغ بزند.

پول ایرانی جماعت هم که در جیب چند نفر خاص است. خدا نکند یکی از اینها سر از فوتبال دربیاورد، کاری هم به آنها نداریم. درباره خودمان صحبت کنیم.

رضا شکاری الان می تواند خوشحال باشد. واسطه اش می تواند به خودش ببالد که او را با پرسپولیس مطرح کرد. قیمت را بالا برد و با تراکتورسازی بست. کاری که هر کس دیگری هم می توانست انجام بدهد. هنر نبود. فقط یک چیزهایی نباید در وجودت باشد که از این کارها از دستت بربیاد.

رضا شکاری و آینده اش را هم می بینیم. منظورمان همین یکی، دو ماه یا حتی یکی، دو سال آینده نیست فقط کمی صبر لازم است. این قبیل بارها اگر به منزل می رسید که این همه بازیکن در سال های اخیر نداشتیم که با کاسه چه کنم سرگردان هستند. این کارها اگر عاقبت داشت که تراکتورسازی باید هر سال قهرمان می شد. هر چند بودند بعضی تیم ها که با این روش قهرمان شدند تا به ظاهر این تفکر نقض شود، اما به فنا رفتن شان را بعد از آن قهرمانی ها دیده ایم. بزرگ بزرگ شان پاس تهران بود.

شکاری مثلا زرنگی کرد ولی می توانست از همین محمدحسین کنعانی زادگان بپرسد. این زرنگی چه بهایی می تواند داشته باشد.

شکاری و آینده اش را هم خواهیم دید. او می تواند مطمئن باشد تمام انرژی ده ها میلیون هوادار پرسپولیس از این پس با او و زندگی اوست. حتما زیاد برایش دعا خواهند کرد. خیر و شرش را نمی دانیم اما در دنیای کائنات این دعاها و این انرژی ها می گردد و می گردد و یک جایی سر بزنگاه به او می رسد. تا آن زمان می تواند لذتش را ببرد. برو خوش باش که دنیا گرد نیست اگر کرده ات به خودت بازنگردد.

*ابراهیم فتاحی