نهال آرزوها را سبز کن

کارلوس کی روش این روزها مرد شماره یک اردوگاه ایران در روسیه است. مردی که همه نگاه ها به او خیره شده و لنزهای دوربین ها لحظه ای از او چشم برنمی دارند. در فضای پرنشاط تمرینات، کی روش سوژه اصلی است و اعتبار، آوازه و رزومه او سبب شده که خواستنی ترین مرد کاروان ایران باشد. کی روش از لحظه ورود به روسیه زیر برق مداوم فلش دوربین ها و هجوم میکروفن ها بوده و این سبب شده تا ایران در سرتیتر اخبار مربوط به جام جهانی حضور همیشگی داشته باشد.

سرمربی ایران البته با همان فراستی که از او سراغ داریم در مواجهه با رسانه های خارجی جملاتی امیدوارکننده و هیجان انگیز را بر زبان می راند. از آن دست جملاتی که ما از شنیدن آن حظ وافری می بریم و با آن به عرش می رویم. کی روش با همان خونسردی که از او سراغ داریم و با لبخندی بر لب همانند همیشه با کلماتی شمرده با صلابت از رویاهای بزرگ صحبت می کند و تاکید می کند ایران آمده تا در جام جهانی برای خود اعتبار و احترام بخرد. کی روش حرف از باخت نمی زند و تاکید می کند که جام جهانی برای ایران در دو واژه برد و آموختن خلاصه می شود و باختی در کار نیست.

کی روش با چیره دستی اش در سخنوری، واژه ها را کنار هم می چیند و ترکیب کلمات با لبخند و خونسردی و البته صلابتی که در چهره و چشم هایش هویداست ما را از میان همه دلشوره ها به آرامش خلسه آوری پرتاب می کند که در دشوارترین گروه جام جهانی کماکان نهال آرزوهایمان سبز باشد. رفتار سرمربی تیم ملی یک پیام آماده باش برای رقبای بزرگ ایران در گروه B است که ما را دست کم نگیرید و منتظر یک تیم جسور و بی پروا باشید که می تواند هر ماموریت غیرممکنی را ممکن کند. تیمی رازآلود که خواب راحت را از چشمان رقبا می گیرد.

در قبال این رفتار شورانگیز و امیدوارکننده از سوی کی روش، رفتار دوگانه او در گفت وگو با خبرنگاران ایرانی را می بینیم و حیرت زده می شویم. آنجا که روی دیگر کی روش را می بینیم. همان مربی عاصی، آزرده، پرخاشگر و تندخو. مردی که با نبش قبر مشکلات گذشته انگشت اتهام را رو به سوی رسانه های ایرانی گرفته و به آنها نهیب می زند که پشت او و تیمش را خالی کرده اند و از همین رو نباید هیچ انتظاری از تیم ملی داشته باشند. کی روش حتی حق نقد و مطالبه را از رسانه های ایرانی سلب می کند چرا که به تعبیر او در روزهای نیاز کنار او و تیمش نبوده اند.

این رفتار دوگانه شرنگ تلخی است در کام تیم ملی که می تواند همه اتمسفر شیرین و مثبت حوالی تیم را نابود کند. کاش کی روش برای چند روز هم که شده روی دیگرش را فراموش کند و در مواجهه با رسانه های ایرانی همه دلخوری ها، گلایه ها و مطالبات را موقتا کنار گذاشته تا همه با هم به یک هدف و یک امید فکر کنیم؛ شگفتی در جام جهانی.