نه حميد درخشان، نه ما رسانه ها / آقای صادقیان پای درددل محرمی بنشین!

روزی مرتضی کرمانی‌مقدم ستاره جنجالی سال‌های نه‌چندان دور پرسپولیس با یکی از همکاران ما درددل کرد و گفت: «کاش در زمانی که ما فوتبال بازی می‌کردیم یک قاضی شاه‌حسینی در فدراسیون فوتبال بود و مرا یک سال محروم می‌کرد، آن‌گاه شاید زندگی ورزشی‌ام دگرگون می‌شد و در فوتبال به جاهای بالاتری می‌رسیدم اما افسوس و صد افسوس!»

در راستاي اينكه سوژه پيام صادقيان در اين برهه زماني از اهميت ويژه‌اي برخوردار است، با پيش كشيدن خاطره مرتضي كرماني‌مقدم بنا داريم كمي با جوان پر سروصداي اين روزهاي فوتبال ايران صحبت كنيم. به نظر مي‌رسد در شرايط فعلي، پيام صادقيان نه حميد درخشان و اعضاي كادرفني پرسپوليس را قبول داشته باشد و نه دلش بخواهد به حرف ما رسانه‌ها و منتقدان گوش بدهد و بر همين اساس مي‌خواهيم آيينه شويم و آينده اين جوان را جلوي روي او قرار بدهيم.

قبل از آن محض اطلاع شماره 11 فعلي سرخپوشان بايد اين نكته را يادآوري كنيم كه مرتضي كرماني‌مقدم و مجتبي محرمي به عنوان ياغي‌هاي پرسپوليس و فوتبال ايران بازيكناني به مراتب مستعدتر و بزرگتر از امثال صادقيان بودند اما حاشيه سد راه پيشرفت آنان شد. در مورد مجتبي محرمي از زبان حميد روزبهاني همبازي و رفيق آن روزهاي شماره 8 خوانديم كه آنچه مردم و رسانه‌ها از اين ستاره فراموش‌نشدني ديدند، فقط 30 درصد توانايي‌هاي محرمي بود و اگر اين بازيكن خلاف نمي‌كرد و تمركزش را روي فوتبال مي‌گذاشت، بدون شك بزرگترين بازيكن تاريخ ايران و آسيا مي‌شد! اينها را نوشتيم تا متذكر شويم كه امروز مجتبي محرمي آيينه «فردا»ي پيام صادقيان است. اتفاقاً مجتبي محرمي نادم و پشيمان، مدتي است در تمرينات پرسپوليس حضور فعالي دارد و مي‌خواهد به حميد درخشان و ساير بازيكنان پرسپوليس كمك كند. حالا كه حرف هيچ مربي و رسانه‌اي توي گوش اين جوان نمي‌رود، به صادقيان پيشنهاد مي‌كنيم پاي درددل مجتبي محرمي بنشيند.

شايد با صحبت كردن با ياغي معروف و سابق پرسپوليس پيام صادقيان هم متوجه شود كه سه سال - تأكيد مي‌كنيم سه سال - از بهترين دوران فوتبال مجتبي محرمي به دليل محروميت دود شد و به هوا رفت! بازيكني كه يك استاديوم يكصد هزار نفري - نه استاديوم‌هاي امروزي- برايش هورا مي‌كشيدند و دوروبرش پر از دوستان جنوب شهري، بالاي شهري، بازاري ... و از ما بهتران (!) بود، امروز تنهاي تنهاست. از آن دوران باشكوه و آن همه اقتدار و هوادار، امروز فقط يك خاطره باقي مانده كه آن هم شايد خيلي خواندني و شنيدني نباشد.