نوروزي، خاطره اتحادها را زنده كرد/ استقلال و پرسپولیس؛ رقبایی که نباید دشمن هم باشند

فوت هادی نوروزی آنقدر تلخ بود که برای چند روز همه چیز را تحت الشعاع قرار داد. حالا دیگر در این روزها کسی نه برای دیگری کرکری می خواند و نه کاری به کار جدول دارد.

خبري از هياهوي سرخابي هم نيست. هرچه هست همه در سياهي پرواز ابدي هادي خلاصه مي شود. روزهايي كه اگرچه ماندگار نبوده و اساساً دليل وقوع آن نيز بسيار تلخ است اما با همه اين اوصاف همين كه استقلال، پرسپوليس و هواداران شان اين همه با خوب شده اند در نوع خود ارزشمند است؛ اتفاقي كه البته ريشه قديمي داشته و قدمت آن به بالغ بر 24 سال قبل برمي گردد.

اتحاد براي حذف الهلال
اولين بار در تابستان سال 1370 شاهد اتحاد هواداران قرمز و آبي بوديم. استقلال قهرمان جام باشگاه هاي آسيا شده بود و پرسپوليس هم براي رسيدن به فينال جام در جام آسيا بايد از سد الهلال عربستان مي گذشت. تيمي كه در آ ن مقطع 6 بازيكن ثابت تيم ملي كشورش را در تركيب خودش داشت.

بازي رفت با تساوي بدون گل در رياض تمام شد تا در جدال برگشت پرسپوليس با اتكا به 120 هزار تماشاچي كه بخش قابل ملاحظه اي از آنها را استقلالي ها تشكيل مي دادند، با تك گل كرماني مقدم از سد حريف بگذرد و فيناليست شود (در نهايت پرسپوليس قهرمان شد)، البته پرسپوليسي ها حدوداً 19 ماه بعد تلافي كردند و در جريان جدال استقلال - پاس براي حمايت از آبي ها به استاديوم آمدند. استقلال در آن مقطع اوضاع خوبي نداشت و اگر به پاس مي باخت از ليگ دسته اول كنار مي رفت، براي همين پرسپوليسي ها به توصيه پروين براي حمايت از رقيب ديرينه به استاديوم آمدند اما حمايت سرخپوشان هم كارگر نشد چون استقلال بازي را يك بر صفر باخت و سقوط كرد.

هفته سرخابي
در شهريور سال 1375 هم شاهد اتحاد يك هفته اي طرفداران آبي و قرمز بوديم. در اوايل شهريور آن سال پرسپوليس و استقلال به ترتيب مقابل اليماي قزاقستان و نوف باخور ازبكستان با حساب 3 بر صفر و 4 بر يك مغلوب شدند و براي صعود بايد استاديوم آزادي را به جهنم رقبا بدل مي كردند؛ اتفاقي كه با اتحاد هواداران اين دو تيم رخ داد و هفته اي حماسي رقم خورد (البته انصافاً از نقش داوران عراقي هم نبايد با بي تفاوتي گذشت؛ داوراني كه هر دو بازي برگشت استقلال و پرسپوليس مقابل حريفان قزاق و ازبك در ورزشگاه آزادي را سوت زدند و...) پرسپوليس به لطف اتحاد تماشاگران 5 بر صفر پيروز شد و استقلال هم با اتكا به همين عامل 3 بر صفر به برتري رسيد تا هر دو راهي مرحله بعدي شوند.

مرگ اسطوره
...و بالاخره اينكه مرگ ناصر حجازي عزيز براي سومين بار باعث وحدت سرخابي ها شد. براي تشييع اسطوره استقلال كلي پرسپوليسي آمده بود. از بازيكنان، مربيان و مديران گرفته تا طرفداران. پرسپوليس در آن فصل قهرمان جام حذفي هم شد و قبل از مسابقه رده بندي و فينال با عكس حجازي فقيد وارد زمين شد. حتي عليرضا حقيقي به احترام حجازي عكس او را روي پيراهنش انداخته بود.

پيوند مقطعي يا...؟
مرگ هادي نوروزي دوباره باعث پيوند طرفداران و اركان دو باشگاه استقلال و پرسپوليس شده است. اين پيوند حتي اگر به خاطر درگذشت يك عزيز باشد، بازهم حركت مثبتي تلقي مي شود اما كاش مقطعي نباشد. باور كنيد سرخابي ها مي توانند با هم رقيب باشند اما رفاقت را فراموش نكنند. مي شود رقيب بود اما فحاشي نكرد. مي توان مقابل هم ايستاد و از پشت خنجر نزد. مي شود رقابت و رفاقت را به اتفاق هم حفظ كرد. همه اينها مي شود، به شرطي كه بخواهند، به شرطي كه بخواهيم.