نگاه از بیرون به بحران شایان

در شرایط فعلی مراقبت از شایان چه در صورت بازداشت او و چه در این صورت که او را تحت نظر قرار داده باشند، بهترین تصمیم است.

دردسری که برای شایان مصلح درست شده بود، به احتمال غریب به یقین امروز حل می شود و 72 ساعت پرالتهاب شایان به پایان می رسد، اما نگرش دقیق تر به این موضوع می تواند مانع تکرار چنین حوادثی باشد. البته آنچه نهاد های ذیربط برای کنترل اوضاع انجام دادند، قابل درک است.

مراقبت از شایان چه در صورت بازداشت او و چه در این صورت که او را تحت نظر قرار داده باشند، بهترین تصمیم بود. در این شرایط که برخی دنبال سوءاستفاده از هر اتفاقی هستند تا شیعه و سنی را مقابل هم قرار بدهند، ضابطین قضایی و نهاد های امنیتی به موقع وارد عمل شدند و جلوی تحرکات افراطی و دردسر های بعدی را گرفتند، اما سؤال اصلی اینجاست که چرا کار به چنین مرحله ای کشید؟ واقعاً اگر شایان مصلح که شاعر است و اتفاقاً شاعر معتقدی هم هست، سروده اش را در فضای مجازی منتشر نمی کرد، دچار چنین دردسری می شد؟!

صرف نظر از اقدام شتاب زده شایان که ناخواسته برای خودش دردسر درست کرد و بهانه به دست عاملان ایجاد تفرقه میان مردم ایران داد، کار نمایندگان محترم اهل سنت در مجلس شورای اسلامی هم شتاب زده بود. آن ها که می توانستند با سعه صدر از کنار این موضوع عبور کنند و یا لااقل به شکل محرمانه پیگیر این اتفاق باشند، با نامه سرگشاده ای که نوشتند، موضوعی که فقط 80 هزار نفر از آن مطلع بودند را به گوش 80 میلیون نفر رساندند.

شرایط امروز محصول همین تصمیم های احساسی و شتاب زده است. تصمیم هایی که اگر با صبر و حوصله بیشتری گرفته شود، نه کار را به ورود نهاد های ذیربط می کشاند و نه بهانه دست تفرقه اندازان می دهد. امیدواریم امروز که ماجرا ختم به خیر شده، هر دو طرف داستان از بیرون و با آرامش به آنچه گذشت، نگاهی بیندازند تا تاریخ برای ما و خودشان تکرار نشود.