نگهداری ستاره ها، دغدغه مهم تر

برانکو درخواستی به باشگاه پرسپولیس داده که در فوتبال ایران کم سابقه است. سرمربی پرسپولیس می خواهد بازیکنان از صبح تا غروب در اختیار باشگاه باشند و در کمپ تمرینی بمانند تا نظارت و کنترل بیشتری بر شاگردانش داشته باشد.

این نگاه برانکو نشأت گرفته از تفکر حرفه ای مردی است که سال ها در فوتبال اروپا کار کرده و به اصول و مبانی باشگاهداری آشنا است. در فوتبال دنیا، بازیکنان حکم کارمندان یک باشگاه را دارند و در ازای پولی که می گیرند، تمام وقت باید در اختیار باشگاه باشند و سر ساعت مشخص وارد کمپ تمرینی شوند و تا غروب آنجا بمانند. آندو تیموریان از سال هایی که در باشگاه های بولتون و فولام حضور داشت، خاطراتی را برایمان تعریف می کرد که نزدیک به این درخواست برانکو بود. در بولتون و فولام، بازیکنان صبح به باشگاه می آمدند و پس از صرف صبحانه در رستوران مجموعه، زیر نظر گرفته می شدند. اگر تمرین صبحگاهی وجود داشت، تمرین می کردند و پس از آن ناهاری – که طبق رژیم و تغذیه ورزشی تهیه می شد- را صرف می کردند. اگر کسی مصدوم بود، با پزشکان کار می کرد و به بدنسازی مشغول می شد. بازیکنان بولتون و فولام ظهر را در محل باشگاه به استراحت می پرداختند و بعد از ظهر دوباره در تمرین پا به توپ می شدند تا غروب که به خانه هایشان بروند. حتی باشگاه پس از اتمام کارهای تمرینی بازیکنان را زیر نظر می گرفت تا به خانه بروند و به استراحت بپردازند و زندگی حرفه ای و سالمی داشته باشند.

اما در فوتبال ایران بازیکنان جور دیگری عادت کرده اند. صبح – بی آنکه معلوم باشد صبحانه خورده اند یا ناشتا هستند – با عجله از خانه به تمرین می آیند و نهایت 2 ساعت در اختیار باشگاه هستند و پس از تمرین به حال خود رها می شوند و هرگز نظارتی بر زندگی خصوصی آنها هم وجود ندارد.

باشگاه های ما هرگز رفتاری حرفه ای با بازیکنان تحت قرارداد خود نداشته اند و وقتی یک مربی حرفه ای چنین درخواستی را مطرح می کند، برای بازیکنانی که سال ها به سبک و سیاق غلط عادت کرده اند دشوار است که از صبح تا شب در اختیار باشگاه باشند.

باشگاه پرسپولیس حالا که یک مربی حرفه ای را استخدام کرده، باید امکانات و شرایط را برای او فراهم کند تا باشگاه را به سوی استانداردهای لازم سوق دهد. اگر این اتفاقات رخ دهد و باشگاه ها نظارت بیشتری بر بازیکنان داشته باشند، شاید کمتر شاهد اتفاقات تلخی که برای سوشا مکانی و امثال او رخ داد باشیم و زندگی حرفه ای بی شک رابطه مستقیمی با کیفیت فنی بازیکنان دارد.
جوان های بااستعداد و خوبی در فوتبال ایران ظهور کرده اند و سر از تیم های بزرگی مثل استقلال و پرسپولیس درآورده اند اما نبود نظارت کافی و کنترل حرفه ای باعث شده تا آنها عمر کوتاهی در فوتبال ایران داشته باشند و عمر  فوتبالشان در حد یک جرقه کوتاه و گذرا باشد. نه فقط پرسپولیس که تمام باشگاه های ما باید در این مسیر قدم بردارند، در فوتبال حرفه ای خرید ستاره ها قدم اول است اما نگهداری و پرورش آنها از اهمیت بیشتری برخوردار است.

سعید زاهدیان