نیاز پرسپولیس رفع شد؛ سایه 11 روی 11

 با اینکه پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات ریخت و پاش زیادی نکرد و تغییرات گسترده ای نداشت اما به نظر می رسد جنس برانکو حداقل برای دست دراز کردن به سوی جام بعدی قهرمانی لیگ برتر خودمان کاملا جور است و از همین حالا می توان این تیم را مدعی قهرمانی دوباره دانست. هر چند در این راه کار برای سرخ ها دشوارتر از فصل قبل خواهد بود اما ثبات نیمکت و بازیکنان و البته وضعیت فنی این تیم و نوع تمریناتش باعث خواهد شد قبل از شروع مسابقات به این مجموعه امیدوار باشیم و منتظر شروعی خوب و ادامه روند امیدوار کننده اش باشیم. یکی دیگر از اتفاقاتی که باعث خواهد شد روی پرسپولیس این فصل حساب کنیم تقویت نیمکت سرخ هاست؛ مساله ای که فصل گذشته تبدیل به نقطه ضعف این تیم شده بود اما شاید امسال نقطه قوت آنها باشد.

پرسپولیس حالا تیم کاملی به نظر می رسد و چنانچه موضوع طارمی را فعلا به صورت موقت فراموش کنیم برانکو و هواداران این تیم نگرانی خاصی بابت کمبود بازیکن در پست های مختلف احساس نمی کنند. از آخرین صحبت های برانکو هم می توان اینطور استنباط کرد که امسال او روی تعداد بیشتری بازیکن حساب کرده و دیگر مجبور نیست برای پر کردن فهرست 18 نفره تیمش دو دروازه بان روی نیمکت بنشاند و در مواقع بحرانی و زمانی که نیاز به تعویض احساس می کند به همان نیروهای خسته و درمانده ترکیب اولیه تا سوت پایان بازی اعتماد کند.

حالا شرایط پرسپولیس به گونه ای است که می توان درهر پست دو یا سه بازیکن را پیدا کرد که حتما در طول فصل فشرده پیش رو که تعداد مصدومیت ها و محرومیت ها بالا خواهد رفت و البته اردوهای ملی بعضا تیم را خالی از بازیکن می کند به کار برانکو بیاید.

از طرفی بحث حضور بازیکنان چندپسته در ترکیب پرسپولیس می تواند پشتوانه انسانی برانکو برای جام های پیش رو را تامین کند. اتفاقی که فصل گذشته با وحید امیری، حسین ماهینی و محسن ربیع خواه کلید خورد و حالا بشار رسن و سیامک نعمتی هم به این جمع اضافه شده اند تا از حیث خوشبختی برانکو برای جابه جایی مهره ها در ترکیب عقب و جلوی زمین بالانس شود.

پرسپولیس امسال تیم کاملی است و این ویژگی می تواند اندک نقاط ضعف فصل گذشته را ترمیم کند و اگر فرم ستاره های فصل قبل همانی باشد که انتظار داریم و بازیکنان تازه وارد همان کیفیت سابق خود را ارائه کنند، می توان پرسپولیس 96 را مدعی اول قهرمانی نامید.

در تمرین دیروز صبح پرسپولیس در اردوی اوکراین اما تصویری ثبت شده که رقابت بازیکنان در پست های مختلف را نشان می دهد که البته کلیت ماجرا است و تعداد رقابت ها فراتر از این پنج فریم و پنج مبارزه است. هر چند مثلا با بازگشت طارمی، نوراللهی، کامیابی نیا و حضور رسن تعداد این فریم ها بیشتر خواهد شد اما همین حالا نیز این تعداد مواجهه رقبا در تمرین جالب به نظر می رسد.

رادو - بیرانوند: با اینکه رادوشوویچ هموطن برانکو و مربیان کادر فنی پرسپولیس است اما سال گذشته و در روزهای ورود رادو و مصدومیت شماره یک تیمش نیز پروفسور تاکید کرده بود که بیرانوند دروازه بان اول اوست و در بازگشت از مصدومیت باز هم در ترکیب اصلی قرار خواهد گرفت. بیرانوند هم البته با حواس جمع در ترکیب پرسپولیس قرار گرفت و حواسش به جایگاهی که به آن رسیده، بود. در واقع به خطر همین مساله بود که او قصد داشت با دست گچ گرفته تمرین کند و به فکر حفظ جایگاهش بود. رادو در مجموع در 4 بازی لیگ و یک مسابقه جام حذفی در ترکیب بود و امسال هم می داند برانکو دوباره به گلر ملی پوش تیمش اعتماد خواهد کرد اما این رقابت ادامه خواهد داشت و گلر کروات آماده است تا در فرصت مقتضی جای بیرانوند را بگیرد.

شجاع – انصاری: داستان در پست دفاع میانی پرسپولیس برای فصل تازه کاملا پیچیده است و به نظر می رسد مبهم ترین بخش ترکیب اصلی برانکو برای فصل آتی باشد. با جذب شجاع خلیل زاده حالا پرسپولیس سه مدافع میانی درجه یک دارد که فقط دو نفر از آنها باید در ترکیب اصلی باشند. با توجه به شناختی که از برانکو داریم می توانیم بگوییم او فصل را بدون تغییر در ارنج دو نفره فصل گذشته در قلب دفاع آغاز خواهد کرد و همان زوج انصاری – سیدجلال نفرات مد نظرش خواهند بود اما اگر از علاقه پروفسور به شجاع خبر داشته باشید ابهام ها برایتان بیشتر خواهد شد. بعد از مصدومیت انصاری، زوج شجاع – سیدجلال در ترکیب اصلی به میدن رفته اما حالا که انصاری برگشته و در بازی های تدارکاتی بعدی شاید مورد استفاده قرار بگیرد تا روز شروع لیگ برای حدس زدن زوج دفاع میانی پرسپولیس تردید خواهیم داشت و همین باعث خواهد شد دو نفری که در ارنج اصلی قرار می گیرند مراقب باشند و اشتباهات کمتری از آنها ببینیم.

ربیع خواه – ماهینی: امسال رقابت دو آچار فرانسه پرسپولیس برای حضور در ترکیب اصلی جالب خواهد بود. دو بازیکنی که در سه پست بازی می کنند و می توانند در برخی از پست ها رقیب همدیگر باشند. البته که امسال احتمالا ماهینی و مصلح در دفاع چپ رقابتی جالب خواهند داشت اما ربیع خواه هم برای این پست همچنان گزینه خواهد بود چرا که از نظر برانکو و کادر فنی، او از بازی های فصل قبل نمره قبولی گرفته است. از سوی دیگر با جذب خلیل زاده این دو مدافع شاید کمتر در قلب دفاع به میدان بروند و البته که ماهینی بعید است حتی برای یک بازی هافبک دفاعی باشد اما ماهینی ملی پوش خوب می داند مصلح و ربیع خواه در کمین جایگاه او خواهند بود و اگر قرار باشد مثل بازی های آسیایی قبلی در دفاع چپ بماند و بدرخشد باید به حضور در این پست و بالا بردن سطح فنی اش فکر کند.

نعمتی – احمدزاده: اهالی رسانه و هواداران پرسپولیس فرشاد احمدزاده را به نام پسر برانکو می شناسند و بسیاری می گویند پروفسور هیچ وقت پسرش را از ترکیب اصلی بیرون نمی گذارد اما شاید امسال شماره 10 تیم اینقدرها هم خوشبخت نباشد. بازی های خوب و آمادگی اخیر طاهرخانی و علوان زاده آنقدر به چشم آمده که احمدزاده از ناحیه جوان ها احساس خطر کند. موضوع جدی تر البته حضور سیامک نعمتی و بشار رسن است که در کناره ها بازی می کنند و بعید نیست فرشاد با تکرار نمایش های حتی متوسط در طول بازی یا قبل از شروع مسابقه از ترکیب اصلی بیرون برود. نعمتی در همین دو بازی تدارکاتی اخیر امیدوار کننده بوده و از آنجا که گلزن تر از احمدزاده است می تواند جایگاه فرشاد را تهدید کند.

علیپور – منشا: اینجا همه چیز به سرنوشت طارمی گره خورده. اگر طارمی برود و مهاجم درجه یک دیگری بیاید علیپور، منشا را برای حضور در ترکیب اصلی راحت نخواهد گذاشت و همه کار می کند تا به زمین بیاید. از طرفی وحید امیری هم هست و جوان هایی هم به خط حمله اضافه خواهند شد تا علیپور مجبور شود امسال برای تیمش مهاجم کامل تری نسبت به فصل قبل باشد.