همه چیز آماده جدایی؛ بیرانوند نیم فصل می رود

البته که دروازه بان کروات را به لحاظ فنی نمی توانیم با علیرضا بیرانوند مقایسه کنیم اما مگر چاره دیگری هم مانده برای برانکو؟ او که می داند در نیمه دوم فصل دروازه بان اصلی اش را در اختیار نخواهد داشت، دروازه را سپرده به رادوشویچ تا هم او را برای نیم فصل دوم آماده کند و هم به بیرانوند که به تمرین بی توجهی کرده بود، گوشمالی بدهد. خلاصه اینکه همه چیز برای جدایی علیرضا بیرانوند آماده است و این همان چیزی است که بازی کردن دروازه بان کروات را مهم تر از نیمکت نشینی مرد شماره یک تیم ملی در پرسپولیس جلوه می دهد. بیرانوند در نیم فصل قطعا می رود اما پیش از رفتن، نیمکت نشینی را هم در پرسپولیس تجربه خواهد کرد؛ آنهم نه یک بازی و دو بازی. باید ببینیم آیا ایوانکوویچ در چند بازی دیگر بیرانوند را روی نیمکت می نشاند.

بیرانوند در بازی با فولاد به دروازه پرسپولیس برمی گردد؟ برانکو باز هم به رادوشویچ میدان می دهد؟ یعنی واقعا پرسشی مهم تر از اینها وجود ندارد؟ اصلا چه فرقی می کند که برانکو به کدام دروازه بان رای بدهد وقتی قرار است از نیمه راه، دروازه بان اصلی اش را در اختیار نداشته باشد؟ البته که نخواهد داشت چون قرارشان همین بوده.

علیرضا بیرانوند از همان شبی که رونالدو را ناکام گذاشت، به رفتن فکر می کرد و بهانه خوبی هم دستش بود؛ بدحسابی باشگاه. او بابت همان دو فصلی که در پرسپولیس بازی کرده بود، نزدیک به دو میلیارد تومان از باشگاه طلب داشت و همان را بهانه کرد برای نیامدن سر تمرین. شاید فکر می کرد با این بهانه می تواند پرسپولیس را بگذارد و دنبال رویاهایش به اروپا برود اما قرارداد پنج ساله اش راه را بر او بسته بود. بدهکار یا طلبکار، باید از پرسپولیس رضایت نامه می گرفت و آنها نمی پذیرفتند.

سر آخر اما بعد از دو روز مذاکره به این نتیجه رسیدند که بیرانوند در پرسپولیس بماند و در عوض در نیم فصل با پرداخت 600 هزار دلار و دریافت 40 درصد از قرارداد امسالش آزاد شود. البته این شرطی نبود که باشگاه را از تسویه حساب با او معاف کند چرا که در توافق نامه جدیدشان به تسویه قراردادهای دو فصل گذشته اشاره شده است.

خلاصه که دروازه بان اول تیم ملی با منت به پرسپولیس برگشت و ادعا کرد که دلش نیامده در این شرایط سخت پرسپولیس را تنها بگذارد و برود.

شوک اول را پرسپولیس با مخالفتش برای جدایی به بیرانوند وارد کرد و شوک دوم را برانکو که این دروازه بان را روی نیمکت نشاند. اتفاقی که نه فقط علیرضا بیرانوند، بلکه هیچ کارشناسی پیش بینی اش نکرده بود. سرمربی کروات اما ستاره تیم ملی ایران در جام جهانی را روی نیمکت نشاند و توجیهش هم این بود که ملی پوشان برای آمادگی چند هفته زمان می خواهند.

برنامه پروفسور این بود که بیرانوند را از هفته چهارم وارد ترکیب کند تا هم غیبت دو روزه او در تمرین ها را تلافی کرده باشد و هم مطمئن شود که بعد از او می تواند به جانشینش اعتماد کند یا نه. اتفاقا بوژیدار رادوشویچ هم به خوبی از عهده مسوولیتی که به عهده اش گذاشته بودند، برآمد و نخستین کلین شیت فصل را جلوی چشمان بیرانوند به نام خودش ثبت کرد.

در عوض دروازه بان ملی پوش پرسپولیس هم مطمئن شد که تصمیمش برای جدایی، بهترین تصمیم است و بهترین زمان برای رفتن، همان نیم فصلی است که محرومیت پرسپولیس به پایان می رسد. پیشنهاد هم دارد اتفاقا. یک پیشنهاد تازه از انگلیس به دستش رسیده که حتی اگر آن را هم مثل پیشنهادهای ایتالیایی و ترکیه ای اش از دست بدهد، دیناموکیف اوکراین باز هم یک شانس برای او خواهد بود. در واقع الان به جای صحبت کردن درباره حضور بیرانوند در ترکیب اصلی پرسپولیس و یا نیمکت نشینی اش، باید پیگیر خبرهای جدایی قریب الوقوع او باشیم که چشم بهم بزنیم، زمانش می رسد.

اهمیتی هم ندارد که علیرضا بیرانوند به کدام لیگ می رود و پیراهن کدام تیم را خواهد پوشید. مهم این است که پرسپولیس تا چند ماه دیگر او را از دست خواهد داد و این همان چیزی است که سرپرست باشگاه هم به آن اشاره کرده: «پیشنهادهای خارجی مختلفی برای علیرضا بیرانوند به دست ما رسیده است.

 البته ما با او صحبت کردیم و خواستیم که با توجه به قراردادش در پرسپولیس بماند چون پست دروازه بانی بسیار حساس است و ما هم غیر از رادوشویچ دروازه بان دیگری نداشتیم. در واقع بیرانوند ماند تا محرومیت باشگاه پرسپولیس تمام شود. بعد هم ما کمک خواهیم کرد تا او پرواز کند و به فوتبال اروپا برود.»

این یعنی خبری که چند روز پیش منتشر شد و از ماندن بیرانوند در پرسپولیس تا پایان فصل حکایت می کرد، خیلی هم واقعی نبوده. خبر این بود که او به توافق تازه ای با باشگاه رسیده و قرار شده تا آخر فصل در پرسپولیس بماند اما این ادعا را نه خود او تایید کرد و نه وکیلش. حرف آخر درباره او را هم حمیدرضا گرشاسبی به زبان آورد که از برنامه باشگاه برای انتقال علیرضا بیرانوند در نیم فصل گفت.

با این تفاسیر دیگر چه اهمیتی دارد که در بازی آخر هفته برابر فولاد، بیرانوند را درون دروازه پرسپولیس ببینیم یا رادوشویچ را؟ البته که دروازه بان کروات را به لحاظ فنی نمی توانیم با علیرضا بیرانوند که در جام جهانی مقابل ستاره های فوتبال دنیا ایستاد و درخشید، مقایسه کنیم اما در چنین شرایطی مگر چاره دیگری هم مانده برای برانکو؟

او می داند که در نیمه دوم فصل دروازه بان اصلی اش را در اختیار نخواهد داشت. پس دروازه را می سپارد به رادوشویچ تا هم او را برای نیمه دوم فصل آماده کند و هم به بیرانوند که او را بی خبر گذاشته و به تمرین نیامده بود، گوشمالی بدهد.

خلاصه اینکه همه چیز برای جدایی علیرضا بیرانوند آماده است و این همان چیزی است که بازی کردن دروازه بان کروات را مهم تر از نیمکت نشینی مرد شماره یک تیم ملی در پرسپولیس جلوه می دهد. بیرانوند در نیم فصل قطعا می رود اما پیش از رفتن، نیمکت نشینی را هم در پرسپولیس تجربه خواهد کرد؛ آنهم نه یک بازی و دو بازی.

باید ببینیم آیا برانکو ایوانکوویچ که یک ماه دیگر باید تیمش را به دیدار الدحیل بفرستد، به همان سه هفته اکتفا می کند یا بعد از آن هم بیرانوند را روی نیمکت خواهد نشاند.