هم قد ما نیستی رقیب سفارشی!

مساله ما و استقلال اصلا ربطی به بازی فردا و نتیجه اش ندارد. حتی اگر آنها ببرند هم چیزی عوض نمی شود. اصل مطلب، حضور مبالغه آمیز و سفارشی این تیم به عنوان رقیب فرمایشی پرسپولیس بزرگ است؛ تیمی که بادش کردند تا فوتبال به اصطلاح دوقطبی را اینجا هم داشته باشیم؛ وگرنه ما کجا و اینها کجا؟

بپرسید و بخوانید تا بفهمید پرسپولیس تنها تیم فوتبال این مملکت است که در بستر فرهنگ و رویدادهای اجتماعی شکل گرفت؛ نه مال یک منطقه و قوم خاص است و نه مثل تاج سابق مایه سرگرمی و حیات خلوت شاه و نوادگانش بوده. پرسپولیس روی شانه های همین مردم پا گرفت، بالا آمد و اسم و رسم و هویتش را حفظ کرد؛ درست مثل منبع الهامش، تخت جمشید افسانه ای که تازیانه های هزاران ساله خیانت و جفاکاری را به تن خرید، اما استوار باقی ماند. استقلال اما مثل اسمش همیشه ملون و مجعول بوده.

اساسا آنها هر چه دارند به اعتبار همین نگاه قلابی «تساوی گرایانه» است. چه کسی گفته به ما و آنها باید یک اندازه توجه شود؟ وقتی عالم و آدم می دانند جمعیت هواداران پرسپولیس بیشتر است، چرا سال هاست زور می زنند که حتی لوگوی برنامه های ورزشی را هم نصف-نصف به رنگ آبی و قرمز در بیاورند؟ مگر نه اینکه به استقلال به خاطر هواداران بیشترش، بیش از سپاهان، سایپا و ... توجه می شود؟ پس چرا این قاعده نباید بین پرسپولیس و استقلال جاری باشد؟ آبی ها به اعتبار همین نگاه مضحک در سال های بعد از انقلاب کم کم تعداد جمعیت هواداران شان را زیاد کردند و به نصف پرسپولیس رساندند، وگرنه قدیمی ترها یادشان هست استقلال در امجدیه بازی می کرد و سالی یک بار، آزادی را فقط از صدقه سر رویارویی با پرسپولیس می دید.

بعد هم جوک تاریخ است که اینها از همین دولت و دستگاه انتقاد می کنند؛ از دولتی که محمود احمدی نژادش ماهی یک بار با فرهاد مجیدی جلسه می گذاشت و بعد داربی پشت داربی به لطایف الحیل مختلف به سود استقلال تمام می شد؛ گل آفساید گرفته شده محمد نوری، پنالتی سوخته روی غلامرضا رضایی و ... حسن کار اما اینجاست که هر چقدر بادشان کنند، خودشان می دانند از نظر فلسفه اجتماعی فرسنگ ها پایین تر از پرسپولیس هستند؛ پس چه بهتر که در این سال ها با هم قدهای خودشان مثل سپاهان و تراکتور پیوند زده اند و مقابل تک قطب فوتبال ایران قیام کرده اند؛ قطبی از تیره دل، از قبیله قلب که برای بزرگی کردن محتاج لایک های عاریه ای و امانتی نیست. مثل جدت پارسه و پارسارگاد، مانا باشی جاودانه پرسپولیس من.