هوادارى كه در كارگران جان داد!

بياييد با هم قرارى بگذاريم، يكى از همين روزها جمع بشيم بريم سر خاك عمو مجيد سبزى، فاتحه اى بخونيم. بگيم عمو مجيد خدا رحمتت كنه، خيلى مرد بودى.

بياييد با هم قرارى بگذاريم، برويم منزل همايون خان، به همسرش بگوييم لباس هاى همايون خان كجاست؟ لباسهايش را بياوريد كه ما بو كنيم، كه دلمان لك زده است براى رايحه ى عشق...

بياييد با هم قرارى بگذاريم، شب جمعه خيرات بدهيم و يادى كنيم از عمو مهراب، عمو صفر، عزيز خان اصلى، آقا دهدارى و مرحوم عبده و بقيه ى گذشتگان، كه گذشته ى خود را از ياد نبريم!

بياييد با هم قرارى بگذاريم، تو يكى از همين روزهاى گرم تيرماه برويم سراغى از ناصر محمد خانى بگيريم، برويم حال آقاى اعجوبه را بپرسيم، ناصرخان چه مى كنى با تنهايى؟

بياييد با هم قرارى بگذاريم، برويم كپورچال سر مزار كاپيتان، بهش بگيم يه وقت غصه نخوره، ما به جاى همه ى اونايى كه سفيد امضا نكردن، سالهاست كه سفيد امضا كرديم، ما به جاى همه ى اونايى كه پاى قول و قرارشون نبودن، پاى قول و قرارمون هستيم.

بياييد با هم قرارى بگذاريم، نامه ى خداحافظى على كريمى را بخوانيم و زار زار گريه كنيم و بر خودمان لعنت بفرستيم كه چرا هنوز زنده ايم؟

بياييد با هم قرارى بگذاريم، پوسترهاى اتاقمان را گردگيرى كنيم، مبادا خاك بگيرد خاطرات آقا كريم و مهدوى كيا و حامد و جواد، بياييد بالا تا پايين اين فوتبال را فحش بدهيم كه اشك مهدوى كياى ما را درآورد.

بياييد با هم قرارى بگذاريم، نذر كنيم براى سلامتى پروين و آشتيانى و دادكان و كلانى و بقيه ى نسل اوليها كه تا زنده ايم سايه شون سرمان مستدام باشه.

بياييد با هم قرارى بگذاريم، برويم سراغ فرشاد پيوس، ضيا عربشاهى، كرمانى، ممد پنجى، مرتضى فنونى، بهروز سلطانى، كريم باوى، عباس كارگر، رحيم يوسفى و بقيه دهه شصتى ها و ايوالله بگوييم به معرفت و تعصبشان.

بياييد با هم قرارى بگذاريم، برويم سراغ شاهرودى و ميناوند و رهبرى فر و استيلى و نادر محمدخانى و يحيى و منافى و عبدى و بقيه دهه هفتاديها و بگوييم ما تازه فهميديم كه شما چه جواهرهايى بوديد.

بياييد با هم قرارى بگذاريم، سوار ماشين زمان بشيم، بگيم آقاى راننده ما رو دم كارگران پياده كن، على آقا را ببينيم كه آن وسط ايستاده است، كسى جرات نمى كند تو چشمهايش نگاه كند. علی آقا کجایی؟

عقاب را ببينيم كه خنده هايش دلمان را آرام مى كند، مجتبى را ببينيم... آخ... مجتبى... مجتبى... مجتبى...

راستى حواسمان باشد كه همانجا بميريم، كه فردايش پيروزى تيتر بزند: "هوادارى كه در كارگران جان داد"