پرسش های بی پاسخ اقتصادی در پرسپولیس

حالا البته از باشگاه اخبار امیدوارکننده ای به گوش می رسد و گویا بخش مهمی آنچه پرسپولیس را تهدید می کرد و خیال هواداران را هم ناراحت کرده بود برطرف شده و احتمالاً خبری از کسر امتیاز نیست و همچنین ستاره های تیم هم ماندنی شده اند اما با همه اینها چرا وضعیت پرسپولیس به عنوان موفق ترین و پولسازترین باشگاه ایرانی در سال های اخیر چنین است که برای برآمدن از پس مخارج طبیعی چون پرداخت به مربی یا بازیکنانش بازمانده است؟ باشگاهی که در پنج سال اخیر چهار قهرمانی لیگ را تجربه کرده و دوباره به فینال آسیا رسیده چطور چنین بی پول است که برای مخارج یومیه اش پای هوادارانش به خیابان باز می شود؟

باید قبول کنیم که برای پرسپولیس در این سال ها پول به هیچ وجه کم نبوده. آنها پول داشتند و به اندازه کافی هم داشتند اما این پول از کجا سردرآورده است؟ این سؤالی است که مدیریت پرابهام این باشگاه و مهم تر از آن کسانی که این مدیران را گمارده اند باید به آن پاسخ دهند. همه می دانیم که سازوکار مالی فوتبال ایران چندان درست و دقیق نیست. قراردادهای غیرشفاف، وجود ابهامات بزرگی در محل درآمد باشگاه ها که مهم ترینش مسأله حق پخش است و مسائل دیگر موجب شده تا تیم های فوتبال در ایران خیلی کمتر از آنچه واقعیت دارد درآمد داشته باشند.

از سوی دیگر جریان های پول ناشناس هم در فوتبال ایران کم نیست. به مدد مدیریت عالی تیم هایی که در این ماه ها دیده ایم که هر بار با بروز مشکلی مالی و شکایتی در FIFA، باشگاه های بی پول ایرانی کاسه چه کنم به دست گرفته اند و در نهایت از خزانه غیبی پول به حسابشان واریز شده و توانسته اند از پس مشکلات شان برآیند. همین ها به خوبی نشان می دهد که وضعیت جریان مالی در فوتبال ایران چه میزان در مسیر اشتباه است و همین اشتباه بودن فرصت را برای افراد ناسالم ایجاد می کند تا در آن رشد و نمو پیدا کنند. با همه اینها که می دانیم باز هم احتمالاً قبول دارید که وضعیت باشگاه پرسپولیس از همه باشگاه های ایرانی بهتر است. آنها چهار قهرمانی لیگ را در کارنامه دارند.

اما این چهار قهرمانی چقدر پول به حساب باشگاه ریخته است؟ فینال قبلی و این فینال چطور؟ باشگاهی که در استخدام بازیکن در این سال ها بسیار محتاط بوده و رفت و آمد به آن کم بوده با همه درآمدهای این سال هایش چه کرده است؟ چرا وضعیت آنها مثل استقلال بحرانی است در حالی که آنها در این سالها آنقدر قهرمان شدیم و درآمدهای بیشتری نسبت به تیم رقیب داشته ایم. پاسخ ساده است. در یک ساختار مریض که بر فوتبال ایران حاکم است، مهم نیست شما چه میزان درآمد درآورید. همیشه باید دست تان جلوی دیگران دراز باشد. همیشه باید ناله کنید و از نداری حرف بزنید و احساسات هواداران را هم به کار بگیرید چون در غیر این صورت شما یک مدیر موفق هستید که از پس هزینه های باشگاه خودتان برمی آیید و اگر شما چنین مدیری باشید هیچ گاه سر از مدیریت باشگاه های ایرانی در نمی آورید.